Rok 1566 8 września
Był to piękny letni dzień w Anglii, a dokładnie w Londynie. Wyszłam razem z moim o dziesięc lat młodszym bratem, Tomkiem na łąkę, ktora znajdowała się blisko naszego rodzinnego domu. Bawiliśmy się godzinami.
- Anastazja, siostro chyba zaraz będzie padać. - powiedział Tomek.
Spojrzałam na niebo i faktycznie będzie padać.
Razem z bratem pobiegliśmy do domu, lecz niestety deszcz nas złapał. Gdy przyśliśmy do domu byliśmy cali pokrzy. My mieliśmy z tego wielki ubaw, ale mama i tata na nas się wściekli.
- Biegliśmi do domu, ale deszcz nas złapał. Potem chcieliśmy biec, lecz z każdym naszym krokiem byliśmy pokrzy. - Tłumaczyłam rodzicą.
- Nic mnie to nie obchodzi! Powiedziałam wam, że jak będzie widzieć ciemne chmury to macie biec co sił w nogach do domu. Macie się natychmiast przebrać! - Wykrzyczała zdenerwowana mama.
Razem z Tomkiem przebraliśmy się i poszliśmy na obiad. Resztę dnia spędziliśmy w domu, ponieważ padał deszcz. Dzień ten był naprawdę super, momino, że padł deszcz.
CZYTASZ
Pamiętnik Mahfiruz
Cerita PendekW tym pamiętku Mahfiruz opisała wszystkie swoje cierpienia, radości i smutki. Opisała w nim to co przeżyła, kto, dlaczego i dla kogo ją porwał, jak trafiła do haremu, co działo się w haremie. Wszytko opisała w tym pamiętniku.
