Artık üniversiteyi bitirmiş biriydi son günümdü,Heyecanlı insanlara rağmen gayet sakindim.Kantine adımımı atar atmaz yine dikkat çekmeyi basarmistim,iddiali giyinmek her zaman hoşuma giderdi,ama bugün öyle değildim sıfır kollu dizimin üç parmak üstünde biten siyah elbisem asker yeşili elbisemi iki karis gecen montum vardi tabi uzun siyah botlarimi unutmamak lazim...
Güzelliğe her zaman önem verirdim...
Son gün olduğu için herkes kendini salmisti,kahvemi alip bir masaya geçtim dün eve gelince anneme herşeyi anlatmistim sonrada odama cikip dinlenmiştim.Annem bir modaciydi ve tekstil atölyeleri vardi tabi babamin holdingini unutmamak lazim...Babam iki sene önce ölmüştü. Annemle ben kalmistik birbirimize sarilmistik .Annem hic baskasiyla düşünmemişti bile ben soylesemde hemen sert tepkisini ortaya koymuştu, babam öldüğünden beri sertti doğrusu babamda sertti ya,çocukluğumu yaşadıgımı söyleyemem dadilar özel eğitimler kokteyller vb. Ama her zaman anneme hayrandim onun dik duruşuna yıkılmayısına...Onun duvarları vardi babam öldüğünde daha da cok tazelenmisti sanki... Kendini unutmak için işine yogunlasmisti sadece babamin öldüğü gün beraber uyumustuk o zaman hissetmiştim anne sevgisini,o zaman daha da baglanmistim anneme...
Artik son zil calmisti,yarin mezuniyet vardi ve ben okul denilen illetten kurtulmuştum...
Arabamı daha getirmedikleri için yürüyecektim evim buraya uzaktı ama biraz yürüdükten sonra taksiye binmek iyi olurdu.Dun yasadiklarim bana tıpa tıp benzeyen kadın, insanlar çift yaratılmışın kanıtıydı sanki...Telefonumun iğrenç melodisiyle düşüncelerimden sıyrıldım,lanet olası telefonu bulmam gerekiyordu ama cantam zuccaciye dükkânından farksizdi,telefonu buldugumda susmustu.Annem aramisti ve kesin acmadim diye kızmıştı...Tekrar aradıgımda;
"Anne telefonu bulamadım gerçekten özür dilerim bir daha kine "sözümü bölen bir kadının sesiyle susmustum"hanfendi"kibar gelen bir kadinin sesiyle afallamistim annemin sekreteri olmalıydı"siz annemin sekreteri siziniz herhalde merhaba ben asude ataman'ın kızıyım lütfen telefonu annem verir misiniz?" kısa bir sessizlik sonunda kadın nihayet konuşmuştu"adınız neydi efendim?"kadının sorusuna derin bir nefes vererek cevap verdim"Pelin Ataman"kadın derin bir nefes aldı"pelin hanım ben annenizin asistanı değilim lütfen sakın olun"kadın lafı uzattıkça uzatıyorfu"söylesene artık""pelin hanım anneniz hastanede ve ...başınız sağolsun"...
Duyduklarımla donakalmıştım,sanki zaman durmuştu...Benim annem ölmüş müydü??
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Body Say
RomanceAynı hikayeleri yasayan insanlar.. Peki bu insanlar asik mi olacaklar? Neden olmasin? Ve ya başka aşklar mi doğacak? Bunu bilmek için bir göz atin derim!!! UYARI:Bu hikâyeyi okurken bilindik diyebilirsiniz ama sonuna kadar okumadan da bilemezsiniz d...
