(8 AY SONRA)
Aradan uzun bir vakit geçmişti.Kapının çalması ile Ari kapıyı açmaya koştu biryandan da
-babam geldi babam geldi"
Diye bağırıyordu altı yaşındaki çocuk...Beyaz köşkte küçük ayaklarının sesleri yankılanıyordu.
-Babaaa" diye bağırarak kapıyı açtı ve katashi nin boynuna atladı.Tam üç gündür görememişti.Şimdi bu akşam bir aile olarak kanada dan ikebukuro ya gideceklerdi.
Oğlunu kucağına alan katashi içeriye girdi
-Ares nerde ?
-"Babam giyiniyor.
Peki canım diyerek oğlunu kucağından indirdi.Ari etrafta oyun oynuyor biyerden biyere mutlulukla koşuyordu.Içindeki oluşan şevkat duygusuna tutunup oğlunun saçlarını okşadı ve eşinin yanına gitmek için merdivenlere yöneldi basamakları çıkarken düşüncelerinde oluşan farkındalığı hissediyordu.
"Ben çok şanslı bir adamım" dedi kendi kendine.Ares ile kendisinin odasının kapısının önüne geldiğinde kalbinin sıkıştırılmış gibi oluşunu önemsememeye çalıştı.Biyandan da "üç gün ayrı kaldık sadece noluyorsun kalbim" diyerek kalbine söylenmeye başlamıştı.Kapıyı ses çıkarmadan açarak odanın içine göz attı aynanın başında uzun beyaz saçlı sevgilisi görünüyordu.evlendiklerinden beri saçını hiç kestirmemişti ve ona uzun saçların çok yakıştığını düşündü.Tamam bunu soylemek pek tarzı değildi ama şu da vardı ki evlendikten beri yumuşamıştı. Katılaşmış kalbi sevgiyle yumuşamış ve ermişti kendiside buna göz yummuştu.
Arkadan sessizce ares e yaklaştı ve beline kollarını doladı uzun zamandır alamadığı (3gün) kokuyu çok özemişti.
K-"Seni özledim."
A-"Bunun sırası olduğunu sanmıyorum sonuçta ikebukuro ya yola çıkacağız uçakla"
K-"Uçak bizim değil mi istedigimiz zaman gideriz ben şuan başka şeyler istiyorum."
A-Off,Aşağıda çocuğumuz Ari var."
K-"Hiç kaçmak için bahane uydurma bana sökmez ahahahhaha bi saat geç gitsek bişey olmaz."
.....................................................
Izaya telefonu ile ares i tekrardan ararken "nerde kaldı bunlar,hangi cehennemdesiniz telefonu neden açmıyorsunuz acaba" diye söyleniyordu.Izaya 'nin doğumu yaklaşmıştı düğünden sonra 8 ay sonra buluşmayı planlamışlardı.Güvenli bir şekilde doğum yapmalıydı biryandan da Silver dan hiç ses yoktu. Izaya telefonunun ekranına bir süre baktı.Shizou hala gelmemişti.Bunları düşünmemeliyim diye geçirdi aylardır evden çıkamıyordu.Ağrıları çok fazlaydı ve heran başlayabilirdi.
Yarım saat daha bekledi evde başına ama hala ses yoktu merak edip shizou yu aradığında telefonun zil sesi evin içinde çalmaya başlamıştı.
"Benim gerizekalı,çok bilmiş kocam çıkarken telefonunu da alsaydın bari" diye söyleyerek üstüne bol bir mont geçirdi ve kendini dışarıya attı.
Biyandan da saatine bakıyordu.Tam altıydı shizou bu kadar geç kalmazdı diye düşündü.Son zamanlarda ona karşı olan tavırları çok korumacıydı.Ayrıca araları da iyi değildi.
Dışarı bile çıkarmıyordu en son çıkacağım diye kavga ettiklerinde
-"Başına bişey gelir yolda bayılır kalırsan,silver sana bişey yaparsa izaya ben senin başına bişey gelsin istemiyorum bu halinle biseyde yapamazsın kendini koruyamazsın ben sensiz ne yaparım."
diyip duruyordu.Shizou nun bu tavırları yüzünden son zamanlarda çok sık kavga eder olmuşlardı.
Izaya kendi kendine söylenmeye başladı.
-"Onu hep ben terk ettim yanlız bıraktım,duygularını önemsemedim,kendimi ön planda tuttum,sadece kendim acı çekiyor sandım şimdi de o bana aynı şeyi yapıyor belkide artık beni sevmiyordur şimdi de o bırakmak istiyordur bizi bırakmak istiyordur kızım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#Shizaya# Güvenmek
Fanfiction#Boyxboy dur homofobikler okumasın. #Izaya ve shizou# Nefret aşka dönüşebilir mi ? Shizou nun kıskançlığı Izaya yı hep güldürmüştür. Shizou hiç bir zaman Izaya ya güvenmiyordu,güvenemiyordu bu güvensizlik sinirle birleşince bir taraf hep kırılacakt...
