#Shizaya# Güvenmek

#27#

Shizou kucağındaki zayıf düşmüş bedenle olabildiğince hızlı şekilde hastaneye gitmeliydi.
Kapıdan çıkarken ares ve katashiyle karşılaştı.Yüzlerindeki şaşkınlık ifadeleri ile bir kendisine bir izaya ya bakıyorlardı.Sonunda ağlayan yeni doğmuş bebeği gördüler
Ares öne atladı
-"bu sizin çocuğunuz değil mi ama Izaya"

Katashi-"Helikopteri al doğruca hastaneye götürür.Bebeğinize biz bakarız."

Katashi aresin elini sıkıca tuttu.

Shizou da kucağındaki bedeni daha çok sıkı tutarak helikoptere koştu.Kısa sonra havalanmışlardı.
Izaya shizou nun kucağındaydı shizou ise durmadan eşinin saçlarını okşuyor

-"Geçecek izaya,tekrar gözlerini açacaksın eve beraber döneceğiz bebeğimize sarılacağız harika bir aile olacağız yaşama sebebim, lütfen dayan"

Helikopter hastanenin pistine giriş yaptı ve sarışın eşini helikopterden indirdi.
Çoktan bir sedye getirmişler ve etraflarını sarmışlardı.
Izaya yı sedyeye koyup ameliyat salonuna doğru götürdüler

-"Izaya nin ameliyatlık bişeyi yok Heyyy"

Sarışın hastane koridorundaki boş yere oturdu.Dakikalar geçiyor ama zaman bu adam için durmuştu.Ölümle yaşamanın arasındaki ince çizgide olan sevgilisi için herşeyini verip dünyayı yerle bir edebilecek adam çaresizce bekliyordu.
O ameliyat masasından kalkmasını,
Onu sarılıp tüm endişelerini uçup gitmesini istiyordu.

Sonunda zamanla savaşmaya dayanamadı ve içeriye girdi.

-"Hey oraya giremezsiniz bayım"

Girişteki hemşireyi duymayarak cama yaklaştı.En fazla bukadar yakınına gelebilirmiş gibiydi.
Solgun tenine,morarmış dudaklarında,titremeyi unutmuş narin kirpiklerinde bir hayat belirtisi aradı.
Yoktu.
Gözlerinden yaşların akmasına izin verirken,Hayatında hiçbirşey için ağlamamıştı,
Aşkıda acıyı da doruğuna kadar tatmıştı.
Her sabah kalktığında ona gülümseyen yüzü tekrar görmek hakkı değil miydi ?

Içinde kopan fırtınalar heran daha da çok şiddetini artırıyor içini kavuruyordu.
Esip gürleyip içini parçalıyordu sarışın adamın.

Beklemeye devam etti
Çaresizce
...

Doktorlar ifadesiz yüzleri ile çıkıp shizou nun yanına gelmişlerdi.Yüzlerindeki duygusuzluk kötü haberin çağrısı gibiydi

Shizou-"Bana iyi haberi verin ona bişey olmadığını zaten biliyorum."

Doktorlar birbirine baktı hiçbirinin konuşmaya cesareti yoktu.Bu shizou yu daha çok sinirlendirmişti.

S-Konuşsanıza gerizekalı herifler uyanacak iyi izaya desenize"

Sarışının kızgın kasları kırgınlığını saklamaya yetmiyordu.Dolan gözleri iyi haber için sevinmeyi istiyordu.

Doktor sonunda konuşmaya cesaret etmişti.

-"Bay Shizou biz elimizden geleni yaptık ama beyni çalışmayı bırakmış ve bitkisel hayata geçmiş uzun zamandır da öyleymiş,biz onun uyanacağını düşünmüyoruz"

Doktorlar koşarak çıktı.
Shizou ise kapıyı kırıp izaya 'nin yanına geldi.Bağlı olduğu makineye baktı.
Sevdiğini böyle görmeye dayanamıyordu her bakışında kendi de ölüyordu.

-"Izaya,sen gitmezsin hatırlar mısın bilmem ama birbirimize söz vermiştik beni terketmeyecektin söylesene neden uyanmıyorsun.Neden ben ve bebeğimiz değil de bu makine seni hayatta tutuyor.Şimdi aç güzel gözlerini kız bana ogün neden gittin de vur kır dök ama bir tepki ver seni bırakmayacağımı biliyorsun,
Peki sen neden beni bırakıyorsun,
Yaşayamayacağımı bilerek"