#Shizaya# Güvenmek

#Izaya'nın Gerçek Duyguları#

Hertürlü pisliğin olduğu bir şehir...iyisinden kötüsünden insanların olduğu biryer ve işte orası ikibukuro...
İyi-kötü tartışmastnda %100 oyla kötü seçilecek bir adam, kimsenin güvenemeyeceği adam, onun adı Izaya
Insanların duygularıyla oynayan insanları sadece bir oyuncak olarak gören, onları yönettiğini sanan sahte bir tanrı ,izaya inanmıyordu ki tanrıya çünkü tanrı kendisiydi ve yalnızdı çünkü tanrıydı...
Daha geçen gün izaya çok güçlü bir çeteyi ele vermiş peşindeki adamlardan kaçmıştı kedi gibi adam, dokuz canlı ölümü bile kandırır o insan ,Shizou ile uğraşırdı neden uğraştığını kimse bilmez çünkü derinlemesine inip izaya' nın kalbine bakmazlardı maskenin arkasındaki gerçek kişiyi kimse görmezdi ,karanlığa saklamıştı kimsenin görmemesi için belkide...
Izaya Shizou 'yu dövmesi için adam tutmuş canavar adam onları alt etmişti.
(Önceki günlerde ise Shizou ile ortak olmak zorunda kalmıştı.)

Sonrasında Ikibukuro sokaklarındaki sakinler Shizou 'nun Izayaaaaa adını bağırışına ve aralarında başlayan kavgaya alışmış bir şekilde onları izlemişti. Izaya nın shizou ya attığı bıçaklar, shizou nun uçurttuğu arabalar(kim demiş uçan araba yok!!) Levhalar vb şeyler...sonra izaya herzamanki gibi kaçar ve shizou onu kovalar bu kısır döngü sonsuza kadar devam eder...(hiçtebile)
Bide derinlemesine inip izaya yi anlamaya çalışsak...Ogünden sonra Izaya ya ne oldu ?

(Izaya)
Bugün ogün ün üstünden bir gün geçti sanki ölümümdenbirgün daha geçti gibi hissediyorum, penceremden güneşin batışını izlerken,evime yeni girdim,kaçtım shinralardan ama sanki kendimden kaçmaya çalışıyor gibiyim,şimdi ise düşünceliyim,
Hayatımda biriktirdiğim anıları düşündüm. Ve farkettim de hiçbir anım yokmuş, doğrusu shiozu ya dair hiç güzel bir anı, ansızın yüzümü kızartacak içimi ısıtıp yüzüme yansıyan bir samimi gülüş oluşturacak bir anı ,aradım ama yoktu daha derinlemesine düşünmeye başladım bitane olabilirdi belki evet vardı ya shizou-chan ile ilk tanıştığım an beni kahkaha ile güldürebilirdi.
Lise 1 de ortak arkadaşları Shinra onları tanıştırmıştı.Izaya shizou ya elini uzatmış
~"Ben Izaya orihara"
Shizou kendisine uzatılan ele temkinlice baktıktan sonra
~"Senden hiç hoşlanmadım." Demişti.

Ilk anda ondan nefret etmişti ,bişey yapmasına gerek kalmadan ~Izayadan hiç hoşlanmamıştı.~

Bu anı düşünmek beni mutlu etmekten çok üzüyordu ama neden üzüyordu ki?
Içimin bir yerlerinde birşeyin kırıldığını hissediyorum tıpkı dün bana söyledikleri gibi sanırım bedenim okadar yara almadı ama neden bu kadar acıyor göğsümün ortası.
Shizou yla çalışmak ayrıca psikopat bir muhabir olmakta zordu, çalışan biriydim ama üşengeçtim o yüzden ofisinin üst katı evim ya yanlız yaşıyordum yalnızlığı severim... Dur bi dakika ne sevmesi ben sevmem ki yalnızlığı sadece alıştım diye seviyorum gibi geliyor . Sözlerim boğazımdan geçmiyor bu farkındalık duygusunu biran önce göndermeliyim "ben duygusuzum üzülmek bana göre değil ben Orihara Izaya' yım ben tanrıyım kimse canımı yakamaz"
Beynimde oluşan düşüncelerimi zorlukla bastırabilmiştim kafam feci bişekilde ağrıyor dünden beri shizou yu görmüyorum, tek neşem onla oynamak herşeye çok çabuk kızıyor bu onu çok tatlı yapıyor onu kızdırmayı seviyorum anlaşılan oda beni dövmeyi ve bana güvenmemeyi seviyor....Dur bi dakika ben bunları düşünürken neden kalbimin atışı hızlanıyor ve biyandan da canımı çok acıtıyor elimle kafama sertçe vurdum ,ne zamandır bu şekilde salakça düşünüyorum ne zamandır shizou yu saplantı haline getirdim,benim iki katım olan acayip güçlü sarışın adamı saplantı yaptım kendime,söylediklerine kırılır oldum, dur bi dakika ben onla tanıştığımdan beri böyle miydim yoksa ? hayır bu olamaz ozaman tanrı olamazdım ki içimde böyle bir üzüntü taşıyorsam...Yok canım ya ! Ben asla birine saplantılı olamam yanlız yaşıyorum ailemi ziyarete bile gitmiyorum (ama gıcık kardeşlerim geliyor ) hiç dostum yok doktorum shinra hariç hiç kız arkadaşım olmadı beni seven bile olmadı ben kimseyi sevmedim ki ama insanları severim ilginç canlılar her biri kalbinde sır sakliyor (ya bende saklıyorsam) tamam birçok insanın ölümüne sebep olmuş olabilirdim ama iyi insanlarla hiç ugraşmadım ki...ben kotu biri miyim ki aslında kime sorsam evet derdi ama Varona ya ateş etmedim ,bunu ben yapmadım,bana inanmanı,güvenmeni,okadar çok istedim ki,
Ayrıca insanlar benden korkuyor beni gördüklerinde kaçmaları benden korktuklarını gösteriyor. Ama benden kaçmayan, korkmayan bir kişi var shizou o tam tersine beni görünce- Izaya pire seni öldürcem!! Gerizekalı!!" Diye bağırıyor neden insan gibi konuşamıyor anlamıyorum dur zaten insan değildi o bir canavardı...(Benim canavarım)
Benden kaçmayan benim gibi farklı, ondan da kaçıyordu insanlar, bu demekki birbirimize benziyorduk. Oda yanlızdı yanlız yaşıyordu ama bir dönem sevgilisi vardı bunu düşünürken neden başım yere eğdim ki neden gözlerim yaşardı , boğazımda oluşan düğüm geri geldi.
Belkide şimdi Varonayla sevgili olacaktı. Ama ogünü hiç unutamıyorum
Barda bir kadını öpüyordu...Ona dokunuyordu ,o kadına ait oluyordu kalbi onun oluyordu o sarıya çalan güzel gözleri o kadına severek bakarken o kadına , bana hep öldürecek gibi bakıyordu,güvenmeyerek bakıyordu, dünyadan yokolup gitmesini ister gibi kaybolup gitsem dünyadan sanki dünya daha iyi biryer olacak gibi bakıyordu, saf nefretini kalbimde hissettikçe yeraltına daha çok yaklaşıyordum, Karanlığa saklanıp maskeme daha çok bürünüyordum.
Ne ara ben böyle oldum "Lanet olsun" demek bir işe yaramıyordu, iç sesim, benliğim konuşmayı bıraksa bile duygularım ortaya çıkmıştı birkere...