GS#1: Forbidden Love (ON-EDITING)

4: Hiding the Truth

[4] Hiding the Truth

"Ang bilis mo naman palang kiligin Ms. Zavehri. Tska magka-apelyido pala tayo noh? Tadhana nga naman!" Tsh. Sinong kinikilig?!

Tinatangay ang sexy kong katawan ng kayabangan nya kaya naman iniwanan ko na sya at umalis na lang.

Pagdating ko sa Apartment na tinutuluyan ko, tumambad sa'kin ang kabuuan ni Ani na halatang nakipag-basagulo! Nagulat ako nung una pero binalot na ako ng pag-aalala!

"Isang linggo kang hindi nagparamdam sa'kin tapos pupunta ka dito matapos mong makipagbakbakan mag-isa?! Ghad Anivia Stavish! What are you thinking!" Malakas talaga ang pakiramdam ko na nakipag-basag-ulo sya! Sana man lang ay tinawagan nya ako para makatulong!

"Lana, calm down... Don't shout, please." Mahinang pakiusap sa'kin ni Ani.

"How can I fucking calm down kung halos hindi ko na mabilang kung ilang galos ang nakikita ko sayo ngayon?!"

♬To make it all alright... All alright for us♬

Psh! Wrong timing talaga kung tumawag 'tong si J!

"What?!" Pasigaw kong sagot sa tawag at bahagyang lumayo kay Ani.

"Ang init naman agad ng ulo mo L! Ganun na ba talaga ako ka-hot para umabot pa dyan?" Natatawang sagot nya. Kahit kailan talaga, napakasinungaling nito! Tsk!

"Ah nga pala! Magrereport pa ako hahaha!" Bahagya nyang inayos at pinalaki ang boses nya bago magsalija muli.

"J2 reporting to BossL1! Nakita ko pong sinaktan nila Thirdy ang kaibigan nyong si Anivia. Huli na po ng makita ko sila. End of report." Magalang na pagre-report nya.

"Report delivered well." Pahuling sabi ko tska sya binabaan ng tawag.

{PS. The previous part is the way they report to the GROUP, anong klaseng Group? Secret muna huehue ^^}

Binalikan ko si Ani sa sofa at saka sya ginamot.

"Pasensya na Lana... May inasikaso lang ako sa Tanay. Na-aksidente lang ako kaya ako maraming galos." Pagdadahilan nya pa habang ginagamot ko sya. Isang bagay na ayaw ko kay Ani, yung ugali nyang pagsisinungaling!

"Ayoko sa mga sinungaling Anivia. Wala ka sa kuta naten sa Tanay. Nasabi na sa'kin ni Jin ang tungkol sayo." -_-!

"Bakit ba kase ayaw kang tantanan ng mga iyan Lana?! Isang taon ka na nilang ginugulo! Pati ako ay nadadamay na!" Huwisyon nya. Pagod ko naman syang tiningnan. Ilang beses ko ng ipinaliwanag sa kanya 'to!

"Tapos na kitang gamutin. Umuwi ka na, aakyan na ako." Sabi ko tska lumapit na sa hagdanan.

"Hanggang kailan ko ba kailangang masaktan para malaman mong hindi kita maintindihan?..." Naluluhang sabi ni Ani. Hindi nya naman talaga maintindihan ang lahat ng tungkol sa'kin. "Normal ka naman Lana! Kapag nasa labas ay kilalang kilala kita pero bakit kapag sinasalba mo ang buhay ko sa mga taong kayang kaya akong patayin ay parang hindi na kita makilala." Dagdag nya pa... T_T

"Hindi mo naman kase kailangang maintindihan ang lahat..." Tugon ko naman sa kanya.

"Pero gusto ko dahil buhay ko rin naman ang nadadamay!"

"Sinabihan na naman kitang tumawag tuwing kailangan hindi ba?! Kahit nasaang lupalop pa ako Ani! Tumawag ka lang at tutulungan agad kita! Wag ka namang magsalita na parang hindi kita pinoprotektahan! Ito pa lang naman ang unang beses na hindi kita nailigtas ah? Kase diba hindi ka naman tumawag!" Pasigaw na sagot ko. Nakakainis! Hindi naman ako bumugbog sa kanya, sa'kin sya nagagalit!

"Pero laging nalalagay sa peligro ang buhay ko Lana! Lagi na lang akong nakakaramdam ng takot..." Naiiyak na sambit nya.

Tumingin ako sa mga mata nya. 'Hindi mo kailangang mag-alala dahil hindi ko naman hahayaang mawala ka sa'kin Anivia. Pero ngayon kailangan mo munang magtiwala sa kakayahan ko.'

"Mas mapapahamak ka kapag naintindihan mo ako at ang buong pagkatao ko..." Huling sambit ko at tuluyan ng umakyat at pumasok sa kwarto ko.

Tsh! Ayoko talagang kinekwesyon ang pagkatao ko pero dahil totoong kaibigan ko sya ay hinahayaan ko na lang. Wala naman kasing nakakaintindi ng pagkatao ko dahil sa mundong ginagalawan ko... mag-isa lang ako.