Blood (Midnight Series: Book Three)

Κεφάλαιο Δεκατέσσερα

Μερικές μέρες μετά σηκώθηκα από το κρεβάτι - ενώ δεν είχα καμία απολύτως όρεξη - εξαιτίας της φασαρίας που ερχόταν στα αυτιά μου από την τραπεζαρία. Κοίταξα κλεφτά το ρολόι που επέμενε να έχει ο Κάρτερ στο κομοδίνο του και τρόμαξα. 
Επτά το πρωί;
Ποιός φυσιολογικός άνθρωπος - συγγνώμη, βρικόλακας - είχε όρεξη να φωνάζει στις επτά το πρωί;
Προφανώς κάποιοι από την δική μου οικογένεια. Αναστέναξα και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι η πλευρά του Κάρτερ ήταν άδεια, με έναν φάκελο πάνω στο μαξιλάρι του. Ανασηκώθηκα και τον πήρα στα χέρια μου, ενώ έσκισα προσεκτικά την γωνία για να βγάλω το χαρτί από μέσα. Μανία που την είχε αυτό το παιδί με τα γράμματα! 

Αγαπημένη μου

Τι κάνεις; Ξεκουράστηκες; Πριν προλάβεις να αναρωτηθείς πού την βρίσκω την όρεξη να σου γράφω γράμματα, μάθε πως δεν ήθελα να σε ενοχλήσω από πολύ νωρίς. Προέκυψε ένα μικρό, τοσοδούλι προβληματάκι και ο χαζούλιακας ο αδερφός σου με σήκωσε από τα χαράματα. Όχι ότι κοιμάμαι, αλλά ήταν λίγο βάρβαρο. 
Τέλος πάντων, μόλις ξεκουραστείς και κατέβεις κάτω, θα σου εξηγήσω με λεπτομέρειες. 
Σε περιμένω στην τραπεζαρία, μην αργήσεις πολύ. 

Δικός σου πάντα, Κάρτερ. 

Υ.Γ. Παραδέξου το, δεν είναι πολύ ρομαντικό που σου γράφω γράμματα; 

Χαμογέλασα, ξεχνώντας προς στιγμήν αυτό που ανέφερε ο Κάρτερ σχετικά με ένα "μικρό, τοσοδούλι προβληματάκι". Μόλις το θυμήθηκα, πετάχτηκα από το κρεβάτι αφού πρώτα αποθήκευσα το γράμμα του στις σελίδες του ημερολογίου μου, χώθηκα πίσω από το παραβάν αρπάζοντας ένα τυχαίο φόρεμα από την ντουλάπα και μόλις το φόρεσα έβαλα τα πόδια μου μέσα στις αρβύλες μου. Βγήκα από το δωμάτιό μου και κατέβηκα κάτω, προσέχοντας να μην χαλάσω την δαντέλα στο τελείωμα του υφάσματος. 

Στην τραπεζαρία επικρατούσε ένας πανικός. Ο Βλάντιμιρ και οι γονείς μου στέκονταν δίπλα στο τζάκι και συζητούσαν, ο Κρις φώναζε, χειρονομούσε και παραλίγο να πιαστεί στα χέρια με τον Έρικ, τον αρχηγό των Λύκων, ο Τζον καθόταν παράμερα και κάπνιζε ένα τσιγάρο γελώντας με το σκηνικό, η Σκάι είχε σκύψει πάνω από έναν χάρτη στο τραπέζι με τον Σνέικ δίπλα της να μιλάει και να της δίνει οδηγίες. Η Έμπονι έτρεχε σχεδόν γύρω - γύρω προσπαθώντας να αποφύγει τον Κλέιτον που της είχε γίνει στενός κορσές, ο Ντέβερελ έγραφε κάτι σε ένα κομμάτι χαρτί με τον Κάρτερ στο πλευρό του και ο Κάρτερ... λοιπόν εκείνος έμοιαζε να τον ενοχλεί, αλλά έπαψε μόλις μπήκα στο δωμάτιο.