Our Hogwarts Adventure - Nieuwe vriend, Nieuwe vijand.

3. azkaban

Sam

Het is nu al zo'n 7 maanden dat ik hier zit. Het is nog erger dan dat er werd gezegd. Eten is waardeloos en veel te weinig, de dementors komen het brengen dus die komen best vaak langs. Gelukkig hebben ze niet super veel effect op me, ik ben onschuldig. Maar wel erg vatbaar voor hun blijkbaar. Heel erg vrolijk ben ik niet. Het is nu maar wachten op wat er gebeurd, of ik weg mag. Nog 4 jaar en 5 maanden moet blijven, of levenslang krijg. Hopelijk het eerste.

Gelukkig zit ik niet alleen, maar met ene Sirius. Hij vertelde dat ze hem levenslang hebben gegeven omdat hij moorden zou hebben gepleegd. Zelf zegt hij onschuldig te zijn. Ik weet niet of ik hem kan vertrouwen, maar hij is wel aardig. Hij vertelde dat hij vroeger ook op Hogwarts zat. Veel is er niet veranderd. Hij heeft me ook de spreuken geleerd die hij toen kreeg, maar of ik ze ook kan is de vraag. Ik kan ze natuurlijk hier niet uitproberen. Wel heeft hij me geleerd hoe ik in een dier kan veranderen, zoals een animagus. Hij kan in een zwarte hond veranderen, ik nu in een wolf. Het lukt nog niet perfect, maar aardig goed.

Na het avondeten ga ik in bed liggen. Het is hier doodsaai en er valt niks meer te bespreken. Vrijwel alles weten we al van elkaar. Na een poosje piekeren over Hogwarts val ik in slaap.

'S ochtends word ik ruw gewekt. 'WAAR IS HIJ!' Schreeuwt een mannenstem. 'Waar is wie?' Vraag ik nog half slapend. 'Sirius Black.' Zegt de man weer. 'Gewoon daar.' Zeg ik en ik wil weer verder slapen, maar daar steekt de man een stokje voor. 'Nee. Daar is hij niet, hij is ontsnapt.'
Ik haal mijn schouders op en negeer hem. Hij zucht geïrriteerd. Ik grinnik. 'Zitten.' Beveelt hij. 'Nope, geef me een goede reden.'
'Jij wordt verdacht van hem helpen.' Zegt hij. Ik schiet overeind.
'IK WORD WAT!'
Ditmaal lacht hij, die klootzak.
'Tjah, jij zit, sorry. Zat bij hem in de cel.' Zegt hij met een valse grijns op zijn gezicht.
'Oh dus nu verdenk je een meisje van 13 die onschuldig vastzit van het helpen van de ontsnapping van een moordenaar!' Roep ik boos.
Verschrikt van mijn pit zet hij een stap naar achteren, normaal zou ik ook niet zo doen. Maar na al die maanden hier zitten met continu die dementors, krop ik het vanzelf op. En dat komt er toch een keer weer uit, nu dus.

Hij overlegt wat met de andere. Na een poosje kijkt hij me weer aan. 'Eh juist ja, je hebt een punt. We hebben trouwens nieuws voor je. Ehm, dit kan wat heftig voor je zijn maar, je ouders zijn opgepakt en opgesloten voor samenwerking met jeweetwel.' Gespannen wacht hij mijn antwoord af. Het enige dat ik doe is mijn schouders ophalen. 'Ik wist allang dat dat ging gebeuren. Maar hoe zit het met mij? Kom ik nog uit dit stinkende krot weg?' Zeg ik lichtelijk geïrriteerd.
Hij kijkt me verbaasd aan. 'Dus je vind het niet erg?' Vraagt hij.
'Nee ik vind het niet erg.' Zeg ik zuchtend. 'Ze hadden al plannen om mij ook een van hun te laten worden. Ik wilde niet.' Zeg ik.

Hij overlegt weer even met de rest en maakt dan de deur open. 'Dan ben je bij deze weer vrijgelaten, maar het is slechts voor een proeftijd. Een maand, als je in die maand iets fout doet wordt je voor de resterende tijd opgesloten, 4 jaar en nog wat maanden.' Zegt hij plechtig. Ik glimlach en knuffel hem spontaan. 'Dankje meneer!' Zeg ik vrolijk. Eindelijk uit dat vieze krot, en als ik op tijd ben kan ik nog meedoen met het schooljaar. 'Ahw.' Wordt er van alle kanten gezegd. Ik glimlach als een klein kind dat een snoepje krijgt en laat hem weer los. 'Juist ja, eh. Ohja. Ehm, je wordt straks naar Hogwarts gebracht om daar nouja, verder te gaan met school.' Zegt hij nog wat verward. Ik blijf glimlachen.

Een poosje later zit ik bij iemand achterop en vliegen we terug. Als we bijna landen, spring ik al van de bezem en ren naar binnen, naar de slytherin commonroom. Mijn spullen liggen er nog, alleen niemand let op me. Iedereen is met elkaar bezig. 'He Laura! Wat is het rooster?' Vraag ik haar. 'Wat gaat jou dat aan dooddoenertje?' Kaatst ze gemeen terug. 'Best veel aangezien ik geen dooddoener ben of wil zijn en gewoon weer op school zit.' Antwoord ik. Ze mompeld wat en loopt weg. Ik ga snel naar het quidditch veld waar iedereen aan het oefenen is. Ik kijk naar Es en de rest. Ze spelen prima. Alleen de seeker bakt er niks van. Als ze klaar zijn loop ik naar de captain. 'Ehm. Ik weet dat ik wat laat ben, maar eh. Die seeker bakt er niks van, waarom zit die in het team?' Vraag ik.
'Niemand anders durfde. Twee jaar geleden is de seeker ontvoerd en nooit meer teruggevonden. Nou hadden we vorig jaar hetzelfde soort probleem. En dus durft niemand meer. Behalve deze sukkel.' Zegt jij.
'Ik wil wel seeker zijn.' Stel ik voor.
Verbaasd kijkt hij me aan. 'Jij een seeker?' Hij begint te lachen. 'Je zou niet eens een week het uithouden.' Bijt hij me toe. 'Na 7 maanden onschuldig in Azkaban overleef ik het vast wel.' Zeg ik zelfverzekerd. Hij mompeld wat. 'Best. Volgende week om 5 uur hier. Laat dan maar zien wat je kan. Iedereen komt kijken.' Zegt hij en hij loopt weg.