Our Hogwarts Adventure - Nieuwe vriend, Nieuwe vijand.

4. Een veelbewogen dag

Esmee

,,Esmee!"ik werd ruw gewekt door een vervelend persoon die me in mijn gezicht sloeg.
,,Au!"grommend schoot ik overeind, om iets te dicht bij het gezicht van Markus Hork te komen. ,,Waar was dat goed voor?"zei ik chagrijnig terwijl ik weer ging liggen.
Hij grijnsde zijn afzichtelijke tanden bloot. ,,Nieuw trainingsschema. We trainen wat eerder."
,,Hoe laat is het?"
Hork keek op zijn horloge. ,,Vijf uur."hij kwam overeind en liep weg. ,,Ik verwacht je over een kwartier op het veld. Anders vlieg je het team uit."hij liep fluitend de slaapzaal uit.
Kreunend draaide ik me weer om. Hij deed het alleen maar om me te pesten. Ik haatte vroeg opstaan. Die informatie had Draco hem waarschijnlijk toegespeeld. Met hem had ik ook nog een appeltje te schillen.
Draco wist als een van de weinigen dat ik geen ochtendmens ben. Laat naar de gaan? Prima. Maar vroeg opstaan, als het voor tien uur is ben ik de halve dag chagrijnig en krijg ik enorme wallen.

Zuchtend en steunend liep ik tien minuten later het schoolterrein over in mijn Quidditch gewaad en mijn Nimbus 2001 in mijn hand.
De rest van het team stond al op het veld. Tot mijn verbazing had Draco ook wallen.
Ik glimlachte onwillekeurig toen ik naast hem ging staan.
,,Morgen."zei ik nors.
,,Iemand is met het verkeerde been uit bed gestapt."grinnikte hij.
Ik schonk hem een dodelijke blik en focuste mijn aandacht op de speech die Hork aan het geven was.
,,Vorig jaar was de laatste wedstrijd afgelast."begon hij. ,,Maar dit jaar zal zo iets niet meer gebeuren. Dit jaar winnen we de cup."besloot hij.
Het team mompelde instemmend.
,,Dit is onze strategie en opstelling."hij wees op een bord dat naast hem stond.
Nieuwsgierig keek ik ernaar.
,,Maar Hork, waarom vlieg ik niet alleen het veld over?"het stokpoppetje dat mij moest voorstellen vloog alleen als de Drijvers of een andere Chaser in de buurt waren.
Hork keek me schattend aan. ,,Jij bent de zwakste van het team."
,,Wát?"riep ik uit.
,,Kijk dan naar jezelf. Je bent zo'n twee koppen dan de rest van ons. Ik wil niet dat wij de Quidditchcup niet winnen omdat er een meisje in het team zit."Grijnsde Hork vals.
Ik voelde mijn wangen branden. Waarschijnlijk leek ik op een tomaat met witblond haar. Ik wist dat ik niet zo groot was als zij, maar dat was geen reden om me te laten afschermen.
,,Ik kan prima vliegen. En ik ben veel sterker dan jou."snauwde ik woedend.
Als ik kwaad ben zeg ik domme dingen waar ik niet over nadenk, zoals dit.
Hork en een paar anderen lachten alsof ik een grap had verteld.
,,Laat haar met rust."Draco ging beschermend voor me staan. ,,Als ze zegt dat ze kan scoren zonder bodyguards dan is dat zo."zei hij.
,,Als we verliezen.."begon Hork dreigend.
,,Dan is het allemaal Esmee's schuld. Dat weten we nu wel. Gaan we nog oefenen of hoe zit dat?"Draco stapte op zijn bezem en vloog de lucht in.
Neutraal keek ik naar Hork voordat ik ook omhoog vloog.
Ik kon hem horen vloeken, maar hij zei niets, want in minder dan een minuut was iedereen druk bezig met Quidditch.

Doodmoe, bezweet en doorweekt liep ik later door  de stromende regen naar het kasteel.
Inmiddels was iedereen al aan het ontbijt.
Vermoeid gooide ik mijn bezem op mijn bed.
De eerste les zou in een kwartier beginnen.
Als ik geluk had kon ik misschien nog net iets te eten halen in de Great Hall.
De gangen waren overvol. Iedereen zat vrolijk te praten terwijl ze naar hun lessen toegingen.
,,Esmee!"ik voelde een hand op mijn schouder. Met een ruk draaide ik me om.
Het was Jack.
,,Hey."zei hij buiten adem.
,,Hi"nieuwsgierig keek ik naar hem.
We liepen naar een wat rustigere gang.
,,Vond je Quidditch wel leuk? Hork zat je nogal af te snauwen."ik staarde hem aan. Hij leek oprecht bezorgd.
,,Ja ik vond het wel leuk. Hij moet denk ik nog aan me wennen."ik wriemelde aan mijn tas.
Jack glimlachte. ,,Je speelde geweldig."hij boog zich naar voren en kuste me.

Uren later had ik nog steeds dat brandende gevoel op mijn lippen. Na tien douches was het nog niet weg. Ik had zelfs geprobeerd het weg te boenen met zeep.
Rusteloos zat ik in de Commonroom.
Op dat moment kwam er iemand binnen.
,,Sam?"verbaasd stond ik op. ,,Hebben ze je vrijgelaten?"ik vloog haar om de hals. ,,Jeez wat ben jij mager. Was het erg daar?"bezorgd keek ik haar aan.
,,Nou het was niet echt leuk ofzo. Zeker niet omdat ik onschuldig ben."
Ik knikte instemmend. ,,Je moet me alles vertellen!"

De volgende ochtend rende ik het schoolterrein over. De les was vijf minuten geleden al begonnen.
Sam had de hele nacht verteld over haar verblijf in Azkaban. Het klonk verschrikkelijk. Ook vertelde ze over Sirius Black, de ontsnapte gevangene.
Volgens mij waren we familie, maar dat wist ik niet zeker. Ik had de stamboom van onze familie al jaren niet meer gezien.
Hijgend kwam ik aan bij de les.
Hagrid stond net uit te leggen hoe je de boeken moest opendoen.
,,Oh, hallo miss Sylvester! Kom erbij. Weet je al hoe je je boek opendoet?"zei hij vrolijk.
Ik knikte. ,,Ja, dat zei Thomas al."hij knikte en verdween tussen de bomen on iets op te halen.
,,Waar was jij?"zei Draco. Ik keek hem aan. Hij was langer geworden in de vakantie. Normaal waren we even groot, maar nu was hij zeker tien centimeter langer dan ik.
,,In bed."zei ik chagrijnig.
,,Niet goed geslapen."hij wees naar iets onder mijn ogen. Ik kreunde. Dus ik had ook enorme wallen.
,,Heel slecht geslapen."ik deed mijn capuchon over mijn hoofd heen.
,,En nu lijk je net depressief."grinnikte Draco.
,,Nou en. Je ziet mijn wallen niet."ik draaide me om en ging met iemand anders praten.

Een kwartier later had Harry Potter net een rondje op Buckbeak gereden.
Iedereen kreeg een Hippogrief toegewezen. Samen met een meisje van Gryffindor besloten ik een donkerbruine hippogrief te kiezen.
Iets anders trok mijn aandacht.
,,Je bent helemaal niet zo gevaarlijk, he, lelijk monster."met een ruk draaide ik me om toen ik iemand hoorde schreeuwen. Overal lag bloed.
Er werden kreten van afschuw geslaakt en mensen renden naar degene toe die net was aangevallen.
Het was Draco.