-12.BÖLÜM

2.7K 1.1K 45
                                    

İnsan söylemek istediklerini bazen yanlış anlatırya o zaman işte kendine kızar, kendine kırılır. Şimdi tam olarak öyle oldum.

Baran galiba bana kırıldı ama ben onu kırmak istemedim ki. Zaten artık bana soğuk davranıyor. Nedenini de bilmiyorum.

Banktan kalkarak sınıfa ilerledim. En iyisi çantamı da alıp eve gitmek. Koridorda ilerlerken okulu ilk defa bu kadar sessiz hissettim yada ben kendim yanlız kaldığım için düşünceler kendi aralarında konuşmaya başladı. Sınıfa doğru ilerlerken bir ses geldi. Bu ses çok tanıdık geldi ve yürümeyi bırakıp beni görmemeleri için duvara yaklaştım. Duvarın arkasında olduğum için beni göremiyolar. Duvarın arkasından baktığımda ipeği gördüm birde bu çoçuğun burda ne işi var. İkisi kendi aralarında konuşuyorlardı. Burdan da birşey duyulmuyordu ki. Biraz daha yaklaştım. Çoçuk yani saklıgöle gittiğimizde ki beni tuvalete kilitleyip üstüme suç atan. Birde onun yüzünden o kadar laf işittim baran'dan.

Adını bilmediğim çoçuk "işi hallettim." dedi.

Hoşuna gider gibi bir ses çıkardıktan sonra "iyice sinirlendimi baran." dedi ipek.

"sinirlenmek ne?" diye gülmeye başladı. İpekte ona katılarak gülmeye başladı.

Baranı neden sinirlendirmeye çalışıyor. Ayrıca bu ikisi nasıl tanışıyorlar.

Beni fark etmeden önce sınıfa gitsem iyi olur. Ortada neler dönüyor bulmam lazım.

Sınıfa girerek Ece ve adayı gözlerim aradı ikiside yoktu. Muhtemelen ders boş diye kantine gittiler. Çantamı da alıp sınıftan çıktım. Bugün çok değişik hissediyorum kendimi neler oluyor anlamıyorum. Ardayla barıştım ama niye kendimi mutlu hissetmiyorum. Ayrıca baranın sesini duyduğum da heyecanlanıyorum. Ama o benimle konuşmak istemiyor neden. Bu düşüncelerle eve gittim.

Telefonumu elime alıp eceyi arayacaktım ki kapandığını fark ettim. Telefonu sarjsa takıp oturmaya başladım. Eceye de haber vermedim. Zaten eve bugün geç gelecekti. Canım sıkılmaya başladı. En iyisi benim mekana gidiyim. Kimse bilmez yerimi o kadar güzel bir yer ki.

Üstümü değiştirip not yazıdım ve sehpaya koyarak evden çıktım.

ECE'DEN

Adayla kantinden çıkıp sınıfa doğru ilerlerken baranı gördük.

"sılayla konuşmuşlar mı soralım mı?" dedi ada.

"Tamam" diyip baran'a doğru ilerledik. Baranda bizi fark edince ilerlemeyi bırakıp bizi beklemeye başladı.

Yanına gittiğimizde "sılayla konuştunuz mu?" dedim.

"Evet." dedi canı birşeye sıkkın gibi.

Arda'da arkamdan "Sıla nerde?" diye sordu. Ona dönerek "sınıfta olması gerekiyor." dedim.

"sınıftan geliyorum. Çantasını alıp gitmiş" dedi arda.

"bi arasana." dedi ada.

"Tamam." diyip aramaya başladım. Ama telefonu kapalı tekrar aradım tekrar kapalı.

"arda telefonu kapalı." dedim biraz telaşlanarak çünkü ilk defa sıla'nın telefonu kapalı görüyorum.

Arda'da telaşlanmaya başlayarak "sılanın telefonu ilk defa kapalı." dedi.

"evi ara bi." dedi baran.

"Tamam." diyerek evi de aradım ama açan yok. Tekrar aradım yine açman olmadı.

"istersen eve bakalım" dedi emre hangi ara geldi haberim bile yok.

"Tamam. İyi olur." dedi arda.

Hep beraber arabaya doğru İlerlemeye başladık. Baran belli etmemeye çalışıyor ama her halinden belli oluyor merak ettiği.

Eve geldiğimizde arabadan inen ilk baran oldu ve hemen kapıya vurmaya başladı bir yandan da zile basıyordu.

Bizde arabadan inince baran bana dönerek "anahtarın var mı?" dedi.

Hızla kafamı aşağı yukarı sallamaya başladım. "Evet." dedim bir yandan da.

"ama çantamda kaldı." dedim.

"çantan nerde ki" dedi ada.

"okulda kaldı unuttum napcaz şimdi."

"çilingiri arayalım." dedi arda.

Baranda Ardayı terslercesine "çilingir gelene kadar ohooo." dedi.

Emrede düşünürcesine "napcaz" dedi.

"kapıyı kıralım" diye fikir attım ortaya.

"Tamam ama kim kıracak ki." dedi ada.

"ben kırarım" dedi baran ve kapıya omuz attı. Kırılmadı tekrar bir kere daha omuz attı yine olmadı bize dönerek "kenara geçin." dedi ve bu sefer diğerlerine göre daha sert vurdu ve kapı açıldı. Herkes içeri girmeye başladı. Baran direk üst kata koştu. Ada mutfağa doğru gitti. Emrede bahçeye doğru gitti. Arda'da koltuğa oturdu. Beyefendinin sevgilisi ortada yok ve rahatlığa bakın. Üst kattan baran hızla gelerek elinde sılanın telefonunu göstererek "sarjsa takmış." dedi.

Emrede bahçeden gelerek " bahçede yok. " dedi.

Adada mutfaktan gelerek "yok." dedi.

"ya başına bişey geldiyse." dedim. Emre yanıma gelerek "birşey olmamıştır telaş yapma." dedi.

Baran evin içine göz gezdirirken gözü bir yere takılmış olacak ki o tarafa doğru gitmeye başladı. Eline bir kağıt aldı sehpanın üstünden.

"ben galiba nerde oldugunu biliyorum." dedi ve hızla evden ayrıldı. Kağıdı yine aynı yere koymuş. Hızla oraya giderek elime aldım ve dışımdan okumaya başladım.

"MERAK ETME." yazmış. Niye böyle birşey yazdı ki. Ada'da korkmaya başlamış galiba yüz ifadesinden öyle gözüküyor. Koltuğa geçip oturmaya başladım. İnşaallah baran bulacak sılayı.

SILA'DAN DEVAM

Kollarımı iki yana açıp uçurumun tepesinde derin nefesler alıyordum. O kadar iyi geliyor ki. Bütün düşünceleri bir yana koyup bu manzaranın tadına bakıyordum. Birden birisi adımı bağırdı yada ben öyle duydum. Çünkü çok uzaktan geliyordu. Tekrar ismimi duydum ama bu çok gerçekçi geldi. Biraz daha yakından gelince bu baranın sesi. Burada ne işi var. Arkamı dönünce o da bana doğru gelmeye başladı. Niye bu kadar sinirli ki.

"Sen nerdesin kızım he yine mi intihar kararı aldın. Her yerde seni aradık." diye bana bağırınca korkup bir adım geri attım.

Ben naptım ki sadece biraz burada duruyordum. Tam ağzımı açıçaktım ki " hiçbirşey söyleme senin için ne önemi var ki insanların duyguları. Bir not bırakıp gidecektin yani. Bu kadar basit mi senin için Heh." diye bağırınca iyice korktum. Çünkü çok korkutucu gözüküyordu. Sanki gözlerinden alev çıkıcak.

"Hem senin için ne kadar endişelendim haberin var mı?" diye kükredi bu sefer korktuğumu belli etmeyip.

"yok. Anladın mı yok. Ayrıca sen kimsin de benim için endişeleniyorsun. Sen benim neyimsin he. Ben senin için orospusunun, sürtüğün teki değil miyim? Bir orospu için fazla endişelenmiyor musun?" diye bende bağırmaya başladım. Ben sadece burada diyordum hem ben mi dedim benim için endişelen diye.

"ben senin..."

Bu bölümü nasıl buldunuz arkadaşlar vote ve yorumlarınızı bekliyorum. 😍😘

GÖNÜL HIRSIZI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin