Vampire Tale: A Love 'Till Eternity [EDITING]

Chapter 15

Chapter 15

Jocas' POV

Kasalukuyan akong nakatitig sa kisame ng kwarto ko..
Kanina pa nakaalis yung dalawang lukaret
Huhuhu. Wala akong ganang pumasok T_T
Naguguluhan parin ako..
Hindi ko maalis sa isip ko ang napag usapan namin ni Rasuken kahapon..

'Do you love him?'

Urgh!!! Ginulo gulo ko ang buhok ko sa sobrang inis..
Ano bang nangyayari saakin?!

Ewan ko kung matatawag bang 'LOVE' tong nararamdaman ko para kay Jalex.
Pero sa tingin ko, Love nga ito..
Iyon lang naman kasi ang naiisip ko.

Eh ano naman yung kay Rasuken??
Hindi ko alam...
Ni minsan hindi sumagi sa isip ko na magkagusto sakanya...
Kaya malabong mainlove ako sa chocolate monster na iyon..

But why the hell am i acting weird infront of Rasuken?!
Aaaaaiiiisht!!! Hindi ako nakuntento sa paggulo sa buhok ko kaya napasabunot nalang ako..

Nakakawala ng katinuan ang pag iisip sa dalawang nilalang na iyon!!!

Huminto ako sa pagsabunot sa sarili ko at tinignan ang wall clock na nakasabit sa pader ng kwarto ko..

10:45 am na.. Huhu.. Wala talaga akong balak pumasok dahil ayokong makakita ng iba't ibang nilalang ngayon..

Bigla akong nagtaka ng may biglang sumagi sa isip ko..

'Bakit kaya wala pang nagbabalak na gumawa ng masama saakin nitong mga nakaraang araw?'

Nakakapagtaka lang... Ilang araw nang tahimik ang buhay ko, at dahil sa katahimikang iyon, di ko mapigilang kabahan... Parang may nagbabadyang malaking panganib na nag aabang ng tamang timing..

Napailing iling ako at inalis sa isip ko ang kabaliwang biglang lumitaw sa utak ko..

Gutom lang siguro ito...
Bumangon na ako dahil kumakalam na ang sikmura ko..
Humarap muna ako sa salamin sa gilid ng bed ko bago ako lumabas ng kwarto...

"Nakngtokwa!!!"-halos lumusot ako sa silong ng kama ng makita ko ang itsura ko sa salamin...

Tss.. Okiii~ ang OA ko.

Ang gulo gulo kasi ng buhok ko....
Parang hindi ako naligo't nagsuklay ng limang taon -_-

Hindi na ako nag abalang ayusin ang sarili ko tutal di naman ako aalis ng bahay.

Akmang bubuksan ko na ang pinto upang lumabas nang marinig kong bumukas ang bintana...

Agad akong napalingon

niluwa ng bintana si Rasuken.

*lubdub lubdub*

Huhuhu T_T heto nanaman si heart..

"Why didn't you come to school? Are you sick? Kumain kana ba? Are you ok? Do you want me to bring you to the hospital? Why are you standing there? You need to re----"

Pinutol ko na ang anumang sasabihin niya dahil tingin ko mas OA pa siya kesa saakin.

"I'm not sick, okey? Why are you here anyway?"

Tanong ko sakanya...

"I'm just checking you if you're alright"
Mahinahong sabi niya...

"Well, as you see, I'm gorgeously fine.. You ditched your class??"

"Uh yeah..." Pagkatapos niyang sagutin ang tanong ko ay dumiretso siya sa kama ko at prenteng nahiga..