Vampire Tale: A Love 'Till Eternity [EDITING]

Chapter 33

Jocas' POV

I opened my eyes.. then closed it again.
Nakakasilaw ang sinag ng araw na tumatagos sa bintana ng kwarto ko...
Hindi pa pala ako nakakapag palit ng damit mula nung nabasa ako sa ulan kagabi.
Nakatulog ako habang nakasandal sa pader ng kwarto habang umiiyak at nakaub-ob sa tuhod ko..
Napakamiserable ko nanaman...

Dahan dahan akong tumayo at sumandal sa pader...
Nahihilo ako.
Medyo mainit rin ang pakiramdam ko.

Tsk. feels like fever is going to embrace me.
Tinignan ko ang wall clock..
7:38 am.
Halos 4 hours lang ang tulog ko.
Lumapit ako sa salamin sa tapat ng bedside table.
Mukha akong zombie. Namumugto ang mga mata ko...
Someone knocked at my door.

"Cas?" It's Freya.
Napapikit ako dahil sa hilong nararamdaman ko.

"Jocas are you there? Breakfast is ready!" Hiyaw ni Freya

"I'm coming" sabi ko sa katamtamang boses. Yung sakto lang na maririnig nya.
Narinig ko ang yabag ng paa niyang papalayo sa kwarto ko...
Today is Friday kaya kailangan kong mag-ayos para pumasok.
Makikita ko kaya siya sa school ko?
Anong mangyayari pag nagkita kami?
Ah, oo nga pala. Hindi na daw siya magpapakita saakin...

Tama naman ako diba? Tama lang na iligtas ko ang buhay ng magulang ko kahit na ang kapalit nito ay ang happiness ko..
Makakahanap pa naman siguro ako ng iba.
Yung tipong walang hahadlang saamin.
But I also promised under the sunset, that until the end of everything, he will always be my only one.

Napabuga ako ng hangin.
I went to my bathroom.
I took off my clothes and rest on the bathtub.
Sana naman hindi ako lagnatin ng bongga..
Parang wala akong ganang gumalaw. Nanghihina ako.
But I chose this, I need to face everyone, I need to be strong for my family, and for him.
Paninindigan ko ang desisyon ko, kahit anong mangyari.
-------------
" what's wrong Cas? You look gloomy." Tanong ni Shaika habang nakaupo sa passenger seat na katabi ni Freya.

I didn't answer her.
Nakatingin lang ako sa labas ng bintana.
We're on our way to Almante Academy.

How can I face everyone with my pain?
Can I really face them even if I'm badly hurt?
Maybe I can, but how will I deal with them? In what way should I treat them?
I don't think I could pretend infront of my friends... But I'll try.

"We're here" Freya uttered...

Lumabas na ako ng kotse.
I was about to leave the parking lot when Freya grabbed my arm.

"What?" I asked wearing my curious look.

She stared at me for almost a minute before she talked.

"You can tell us your problem, Cas.. Wag mong sarilinin kung ano man ang problema mo.
We're always here. Whatever your problem is, you can count us in. Afterall, we're your friends."

I had a hard time holding back my tears.
But I'm glad it didn't fall.
I tried to be cheerful

"Ano bang sinasabi mo? Wala akong problema no.. Ayokong masira ang beauty ko no!"
I flipped my hair and turn my back on them.
Ang plastik ko, kaurat.
Nakita ko ang Rascals na nakaupo sa hood ng kanya kanya nilang kotse..

"Yo Turtles!" Bati ko sakanila at lumapit sa kanila.
I smiled widely.
"Yo-----what?!!!"- Lucas.

I chuckled. Pikunin. Pfft.

" Yo Cas! Kakaiba ka ngayon ah?"-Gian..

"Bakit? Gumanda ba ako lalo?" I asked playfully.