**7**

9 0 0
                                    


We staan voor de deur van het politiebureau. Het regent heel hard. "Brrr, snertweer. En ook zo koud!!" klaag Lisa. "En de zomer is net begonnen! Bijna dan." We beginnen te rennen. We rennen, en rennen. Eindelijk zie ik opa en oma's huis. Lisa moet nog een klein stukje verder. Als ik thuis kom ben ik echt verkleumd. "Oma, ik ga eerst even douchen hoor! Tis zo koud!!" Oma lacht. "Is goed hoor!" zegt ze. Rustig aan en ijskoud loop ik naar boven toe.

*****

~Een paar dagen later~

"Lekker oma!" zeg ik. We zijn aan het eten. We eten gebakken aardappeltjes, (groene) boontjes en een speklap. Echt heerlijk!

'Trrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiingg, trrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnng' dat is de telefoon. Opa neemt op. "Met huize De Boer"(....) "Ja hoor, hier is zo. Anne! Het is voor jou. Michiel aan de lijn." Snel slik ik mijn eten door. Vragend kijk ik opa aan, die haalt vervolgens zijn schouders op. Michiel? Wat moet die nu, om kwart voor 6 s'avonds?! "Ik pak de telefoon. (Het is z'n hele ouderwetse met een snoer eraan). "Met Anne?" zeg ik een beetje onzeker. "Met Michiel! Ik, of eigenlijk wij wilden wat vragen..." "Wacht, wie is wij?" vraag ik. "Eeehm, heel onze klas. Zeg eens hoi!" roept Michiel. "HOOOOOOOOI" hoor ik daarna, een beetje ongelijk. Jep, dat is mijn klas. "Maar goed" gaat Michiel verder, "Wij wilden vragen of je ook bij mij kwam film kijken. Zelfs mevrouw Smit is er. Ze wilde perse mee als er een 'klassending' was. We hadden dit al eerder overlegt maar ja, toen was jij in... Nou ja, je was er niet. Maar goed. Wil je komen?" Ik was een beetje overdonderd na dat geratel dat Michiel aan het vertellen was. Maar ik wilde heel graag! "Ja! Gezellig!" zeg ik. "Even vragen hoor!" Ik leg de telefoon even neer en loop naar oma. "Mag ik bij Michiel film kijken?" smekend kijk ik oma aan. "Jawel" glimlacht oma. "En wil je ook komen slapen?" hoor ik Michiel door de telefoon heen schreeuwen. "We horen je wel hoor Michiel!" zegt oma lachend. Ik kijk oma aan. "Mag dat?" "Alleen als jij dat wil" zegt oma terug. "Ja! Ik wil so-wie-so!!" roep ik. Ik loop naar de telefoon. "Moet ik ook nog slaapdingen meenemen?" vraag ik. "Ja, luchtbed, kussen, deken of slaapzak, en als het even kan een pomp." Ik laat het even tot me doordringen. Opa staat op om mijn spullen te halen. "Wie blijven er allemaal slapen dan?" vraag ik. "De hele klas. Behalve de mentor, en Jasper heeft een trouwdag van zijn zus, dus die is er niet." Zegt Michiel. Ik hoor allemaal geroezemoes van de klas. "En is het bij je vader of moeder?" "Bij....Hé! Hou allemaal is effkes je klep dicht! Ik hoor helemaal niks!" het is even rustig maar dan begint het weer. "Sorry!" zegt Michiel lachend. Michiel heeft namelijk gescheiden ouders, sinds hij 4 was, zo ongeveer. Eigenlijk weet ik al dat het bij zijn vader moet zijn. Want daar woont hij, en die heeft een heel erg mega reusachtig groot, duur huis. En bij zijn moeder is er veel te weinig ruimte voor een klas van 27 kinderen. En die is ook niet heel rijk. Niet dat dat er iets mee te maken heeft ofzo. "Bij m'n vader." Zegt Michiel. "En is je vader er ook?" vraag ik. "Nee." Ik hoor een diepe zucht. En heb ik het nou goed gehoord, of is er een beetje teleurstelling in zijn stem. "Tot zo!" roep ik. "Doei" zegt Michiel zacht. Ja, er is echt wat! Ik hoor het aan zijn stem. Snel eet ik mijn eten op. Opa heeft inmiddels mijn spullen gepakt. Even later zitten we in de auto. "Zo, waar gaat de reis naartoe?"

*****

"Bedankt voor het brengen." Zeg ik tegen opa, en ik geef hem een kus. "Tot morgen! O, trouwens, Anne?" "M? Ja?" "Ik kom je morgenvroeg om kwart voor negen ophalen, want dan gaan we naar Mirthe, oké?" Oja, morgen krijgen we informatie hoe en wat en wanneer er iets gaat gebeuren en of ze uit het ziekenhuis mag en weet ik veel. "Is goed opa, doe de kusjes aan oma!" en dan draai ik me om en ren naar de deur. Lachend kijkt opa me na.

Mevrouw Smit doet de deur open en pakt wat spullen van me over. "Fijn dat je er bent" zegt ze tegen mij met een glimlach. "Ja, dat vind ik ook! Ik heb er vet veel zin in!" zeg ik. ik loop door de grote hal naar de woonkamer. De hal is vierkant en echt heel erg groot. Misschien wel 15 meterx15 meter! De tegels die er liggen zijn van marmer, en ze zijn zwart wit. Behalve voor de kamers, daar zijn ze (nep, denk ik) goud. Overal zijn deuren naar een kamer toe. En je kunt ook boven zien. Het is eigenlijk een soort van binnen-balkon. 1 meter vanaf de muur waar je overheen moet lopen. Met rood tapijt.

My lifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu