"Goeiemorgen Anne, wakker worden." Het is oma die dat zegt. "Wat?" zeg ik. "Je hebt school, weet je nog? Het is maandag, de schoolfamiliedag! En je hebt al een uur langer uitgeslapen." Oja! Schoolfamiliedag! Yes!!! Ik kijk op de wekker. Half 9. Over anderhalf uur moet ik op school zijn. Ik kleed me aan en doe een staart in mijn haar. Dan ga ik naar beneden, eten en gymspullen pakken. De telefoon gaat. "Met Lisa." Hoor ik mijn beste vriendin zeggen. "Hey!" zeg ik. "Sorry, maar ik kan je niet ophalen vandaag. Ik heb mevrouw Smit beloofd om te helpen met de gymzaal klaarmaken." "Eeeeuh, oke, is goed hoor! Tot straks! Xjes." Zeg ik. "Xjes to, bye!" zegt Lisa, en dan hang ze op. "Wie was dat?" vraagt opa. "Lisa, ze moet helpen om de gymzaal klaar te maken." Zeg ik. "Oké. Kan gebeuren toch? Zullen wij over 10 minuutjes weggaan?" Ik kijk op de klok. Het is 20 voor 10. "Zo laat?" vraag ik. "Ja hoor, wij lopen heel snel hoor! En het is aan het einde van de straat, dus dat redden we wel." "Oké." Zeg ik. Mij best. Michiel zie ik op school ook nog wel tijdens de les. Dus ja. Smile!"
*****
We lopen richting school. "O, wacht! Wat dom! Ik ben mijn camera vergeten! Even wachten hoor!" zegt opa. Opa keert zich om en 'rent' terug naar huis. Pfff, tuurlijk. Opa is niks zonder camera. Maar ach, 5 minuten later lopen we weer verder naar school toe.
*****
We zijn aangekomen op school. Eerst laat ik mijn kluis zien, en ik haal mijn gymspullen eruit. Dan loop ik samen met opa en oma naar de gymzalen. Wij zitten in gymzaal 2. Bijna iedereen uit mijn klas is er al. Het is een gezellige boel. Alle ouders, opa's en oma's, broertjes en zusjes en verdere familie staat op de gang, terwijl heel onze klas zich omkleed in de kleedkamers. Want wij moeten in gymkleren en de families mogen op blote voeten. Eigenlijk weet ik niet of wij wel in gymkleren moeten, maar we doen het gewoon.
In de kleedkamer wordt luid gebabbeld over dit weekend, en wie iedereen heeft meegenomen. Om 5 over tien zit iedereen in de gymzaal. "Dames en heren, als eerste, van harte welkom hier op school en wat gezellig dat jullie allemaal zijn meegekomen, van jong tot oud zie ik ze zitten. Leuk!" en zo praat mevrouw Smit nog even door, maar dan zegt ze: "We gaan een estafette doen! Je begint aan de overkant. Moet je aan het touw zwaaien en landen op de matten. Dan over de kast, door de hoepen en over de bank heen lopen. Daarna moet je zo snel mogelijk terug rennen en het stokje doorgeven. Zijn er nog vragen? ..... Nee? Goed, dan ga ik teams maken."
Er zijn 5 teams, van elk 8/9 personen. Vet veel mensen in totaal dus. Ik sta in de middelste rij en ik ben als 3e aan de beurt. Vooraan staat opa, daarachter Lola en daarna ik. "Klaar voor de start? AF!!" roept mevrouw Smit. Daar gaan alle voorste mensen. Het is heel erg leuk. Als ik opa begin aan te moedigen, ontploft de bom. Iedereen begint te schreeuwen en weet ik veel.
Lola loopt nu over de bank heen. Ik ben zo! Ik ga klaarstaan, en zodra ik het stokje heb, ren ik weg. Ik loop gelijk met Michiel! Over de kast, en dan door de hoepel en nu snel naar... "Pfrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!!!" ik schrik me de pleures! (dit is nog zacht uitgedrukt). Het is mevrouw Smit die op haar fluit blaast. Iedereen gaat zitten op de grond alleen ik moet blijven staan. "Anne? Kom eens hier?" zegt mevrouw Smit. "Ga eens bij die hoepel staan, ja die ja. En ga nu eens zo snel mogelijk door die hoepel heen?" Wat? Serieus? Nou, ik doe dat dan maar. "Nog een keer!" zegt mevrouw Smit. Huh? Neemt ze me nou in de maling? Ik doe het nog een keer. Als ik bezig ben vraag mevrouw Smit aan mij: "Waar is Mirthe eigenlijk?" Wacht even hoor. Is ze nou zo vergeetachtig? Iedereen is stil. Muisstil. "In het ziekenhuis, hoezo?" Dit is zo schamend! En niemand zegt wat! Ze zitten allemaal naar mij te kijken. Waarom? Ik heb geen idee. Ik wist dat ik mooi was, maar dit? Haha nee grapje. Het is gewoon raar. "Nou, ze mocht vandaag toch naar huis?" zegt mevrouw Smit heel dom. Ik kijk haar heel raar aan. "Nee? Morgen mag ze naar huis hoor! Dinsdag!" Waar slaat dit op! Dit wist mevrouw allang! "Maar Anne?" "Ja?"
JE LEEST
My life
General FictionDit boek gaat over Anne, die leeft in een moeilijke situatie. Dat komt door slechts 1 enkel waardevol ding. Familie. Ze probeert er maar het beste van te maken... maar soms is dat nog aardig lastig