6

10 1 1
                                    

Birlikte kantine indik. Tum gozler ustumuzdeydi. Iki kahve ikide tost alip masaya gectik. Yani daha dogrusu o benim masama gecti.

"3cu senendeydin dimi sen?" Diyince evet anlamda kafami sallayip "evet. Gelecek yil son senem inseAllah. Dekanimiz sizi sectigne gore baya bi basarili olmalisiniz isinizde?"diye bi soru yoneltdim. Oda gulumseyip kahvesinden bir yudim alip "yani isimi seviyorum diyelim. Bide su sizli bizli konusmayi ortadan kaldirsak" diyince kafamla onaylayip "tamam." Dedim.

Tam o sirada Metin geldi. Ya sabir. Kafamizin ustunde dikilince yuzune ne var der gibi baktim. "Anlasildi simdi niye teklifimi kabul etmedigin. Bide sevgilini sinifa kadar sokmussun" demesiyle ayaga kalkip yuzune tokadi yapistirmam bir oldu. "Haddini bil hatsiz. Sen kim oluyorsunda gelip boyle konusyyorsun? " en nefret ettigim seydir erkegin kadini anlamadan dinlemedrn yarqilamasi. Bide tabi ustumde hic bir hakki yoksa oldure bilirim o adami.

Elini tokat attigim yanagina koyup sinirle yuzume bakti. Bagira bagira bu gune kadar kendimden bilr sakladigim, itiraf etmedigim gercekleri her kesin icinde yuzume vurdu. "Asil sen kimsin kizim? Kendini ne zannedoyorsun? Dunku yetim hane gulu gelmis bana naz yapiyor. Ne anan belli ne baban. Allah bilir bi pic kurususundur. Zor kizi oynamayi biraksan iyi olur...
Yemiyorum bu numaralari ben" dedi. Gozlerimden tek tek firar eden yaslarima aldirmadan gozlerine diktim gozlerimi. "Ben bi yetim hanr guluyum belki peki sen nesin? Annen baban bellide ne olmus? Sen insan olamamissin be Metin."diyip elimi omzuna koyup hafif hafif vurdum. Ve sozlerime devam ettim. Elimle yukariyi gostererek "unutma sakin yukarida Allah var." Dedim ve masadaki kitaplarimi ve cantami alip ne Metine, nede Savasa bakmadan ciktim okuldan. Savasin arkamdan seslenmelerini duysamda aldiadan ciktim.

Su an tek ihtiyacim olan sey yalniz kalmakti. Hep yaptigim gibi yalnizligimla konusup dertlesmekti.

Hizli hizli yuruyordum yolda. Ne otobuse nede taksiye bindim. Metinin soylediklerini dusunmemek icin kalabalik yerlerden geciyordum. Ama nafile yine kendimi burada buldum. Yine tek sirdasim olan Denizime geldim.

Kumsalin en uc taraflarina dogru yuruyup elimdeki her seyi kenara koydum. Yerde bagdas kurarak oturdum. Yine tutamadim goz yaslarimi. Tum sozleri beynimde yanki yapiyordu. Onun yanisira bana bakan alayci, aciyan, uzgun, sevincli bakislari geldi aklima. Nede acimislardi halime. Oysa bana acimlaraini istedigim en son seydi.

Hickira hickira denizime dondum. "Bak yine ben geldim. Kimileri gunlik tutup icini kaleme kagida dokerken ben sana dokuyorum be sonsuzlugum. Bir tek sen aliyorsun beni. Bir tek sana acilinca rahatliyorum. "Dedim denizimin dalqalarina bakarak. Sanki ben hickirdikca oda hircinlasiyordu. Benim goz yaslarima karsilik verer gibi yukseltiyordu dalqalarini. "Niye insanlar bu kadar acimasiz? Ne yaptim ben onlara? Hep sessiz sakin olmadimmi? Kimseye bulasmamak icin en kiyidan kosede durmadimmi?" Dedim goz yaslarimi silerek.

Bi anda arkamda duydugum sesle yerimden sicradim.

"Hep zayif, kucuk insanlar hakaretlerin arkasina saklanirlar" dedi. Hizla arkami dondugumde karsimda bi adam vardi. Boyle benim gibi mavi gozlu, uzun boylu, kumral sacli, yakisikli bir gornuma sahip biriydi.

Ona baktigmi gorunce "rahatsiz etdim biliyorum ama bende kalbimi denize acmaya gelmistim" dedi. Hic bir sey demeden onume dondum. Hala kendini durdurmayan goz yaslarim israrla akmaya devam ediyordu.

Yanimda bi haraketlilik hissedince hafif basimi saga cevirdim. Yanimda benim gibi bagdas kuruo otrmustu. Derin derin denize bakmaya balsadi. "Ah be deniz...
Niye bu kadar hircinsin bu kadar? Yine kime ofkelendin? Yoksa sendemi benim gibi dunyaya kapatdin kendini? Sendemi insanlardan kaciyorsun?" Dedi.

Benim gibi biriside varmis etrafindakilerden soyutlanan.

Yetim hanede buyumek demek pis birimiyiz demek? Bizim hayatda ilerlemeye hakkimiz yokmu? Niyr her adimimda yetimhanede buyumem yuzume vuruluyor? Niye bizimde normal insanlardan bir farkimiz olmadigini anlamiyorlar?

Yapma be hayat. Bunu bize yapma. Her ayaga kalktigmizde sende celme takip yeniden yikilmamiza neden olma. Zaten bu dunyaya maglub olarak gelenlerdenim sende beni yerle yeksan etme...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 25, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Firtinali ASKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin