lost & found.

007

Pumasok na ako sa bahay at kaagad hinanap si mama at papa. Hindi ko sila nakita sa kusina kaya baka nasa kwarto sila, nagpapahinga. I don't want to bother them and so dumiretso nalang ako sa likod ng bahay na kung saan nand'on ang basketball court ng kapatid ko na sigurado akong naroroon siya.

Bitbit-bitbit ko pa ang mga libro ko at dala-dala ko pa sa likuran ang bag ko habang nahagip agad ng mga mata ko ang likuran ng kapatid ko, "Jypher!"

Lumingon siya ng padarag at agad akong sinalubong ng yakap, "Ate! Miss na miss na kita!" sigaw niya at kumalas sa yakap. "Ilang months ka ng 'di pumupunta dito, kainis ka!" he pouted, "Mabuti nalang at napadalaw ka ngayon," he beamed as an another guy appeared right infront of us with a confusion look on his face.

"Jay," he called and Jypher faced him with a smile.

"Kuya! Ate ko! Sa wakas ay nagkita na rin kayo!" tiningnan ko siya sa mata and his face struck inside my head again.

Hindi ako nagkakamali. Siya nga 'yon.

"Ate, pakilala ka!" tiningnan ko ang kapatid ko na may halong kaba. "Bilis!"

I looked at him again and quickly offered my right hand, "Yshea," I said and he was stunned.

Sinasabi ko na nga ba!

I tsked as he slowly accepted my hand, "Uh... Psyche," we parted hands and I beamed at Jypher.

"Ano, Jy, hanapin ko muna sina mama?"

"Ate... wala sila ngayon dito." he quipped.

"Eh, nasaan pala?"

"Shopping. Grocery,"

"So, kayo lang ang nandito for the whole time?" I queried and he had just nodded. "Kung gan'on, babalik nalang ako sa susunod."

"Ate, naman! Kararating mo lang eh! Aalis ka na agad?!"

"Bakit? Ano namang gagawin ko dito, aber? Nandito ako for mom and dad kaso wala sila... so, balik nalang ako sa susunod." pinandilatan ako ng mga mata ng kapatid ko.

"Magluto ka ng hapunan nang sa gan'on may magawa ka," he retorted and my eyes had turned perfect circles. I glanced sideways and I was shocked to find Psyche was laughing.

I gritted my teeth, "Heh! Manigas ka! Ikaw kaya ang magluto! Hindi ka senyorito!" sigaw ko naman. "Alis na ako!"

"Ate! Please!" hinawakan niya ang braso ko, "Kahit manood ka nalang sa gilid habang naglalaro kami ng basketball ni Kuya Psyche, 'wag ka lang munang umalis! Miss na miss na kita tapos ganito lang ang mangyayari?"

I looked at him tenderly, "Ayoko,"

"Ate, naman eh!"

"Pagbigyan mo na," Psyche butt in. "Minsan ka nga lang umuuwi rito, aalis ka na agad? Pagbigyan mo na ang kapatid mo," I took a glance at Psyche as I gaped at him.

Kayo na. Oo, kayo na ang magkakampi! Palibhasa parehas kayong mga psycho! Tsk!

I sighed, "Fine,"

Niyakap ako ni Jypher, "Thank you, Ate!" tiningnan niya si Psyche, "Thank you din, Kuya Psyche!"

"You're welcome," Psyche replied with a smile as he looked at me with a smile too.