I put down my phone as I grabbed my comforter and tried to sleep when my apartment's main door sounded as I heard someone's knocking."Si Jypher nga pala..." I whispered as I glanced at my wrist watch.
Thirty minutes mula n'ong nag-chat kami. Ang tagal niyang dumating ah. I had thought as I stood up.
"And'yan na!" sigaw ko as I opened my room's door and went out to open my main door, seeing Jypher's smile on his face.
"Hi, ate!" he greeted and I beamed. But then, my smile vanished when a man appeared from the back of the door, showing a blank face while his hands were in his pockets. Jypher smiled at him and his glance moved over to me. "Ate, si Kuya! Greet mo naman!" sabi niya.
What the fuck is he doing here?! I had grumbled in my thoughts.
Bahagya akong natigilan as I gaped at Psyche's blank face. He glowered and I looked away. "Pasok kayo," sabi ko kay Jypher saka tumalikod, not minding what had Jypher said earlier.
Dumiretso ako sa kusina at kumuha ng juice sa ref ko. Naghanda ako ng dalawang baso at nilagyan sila ng juice. Kumuha naman ako ng slice bread at star margarine at gumawa ng dalawang sandwiches saka ko nilagay sa plato. Kumuha ako ng tray at nilagay ko doon ang plato na may sandwiches tapos sinunod ko ang mga juices.
I sighed before I got to lift the tray para ihatid sa sala at nilapag sa table. Nadatnan ko silang nanunuod ng TV bago ko tiningnan si Jypher. "Jy, mag-meryenda muna kayo," sabi ko. "Akyat lang muna ako sandali,"
I walked away when Psyche called me.
"Parang ayaw mo atang nandito kami?"
I faced him, "Actually, yes. Pero ikaw lang," I said and finally took the stairs and left them.
Bumaba ako at nadatnang naka-on pa rin ang TV pero walang nanunuod. "Nasaan ang dalawang 'yon? Don't tell me iniwan nila ang bahay ko pero ang TV hinayaang nakabukas? Mga leche," I grumbled as I pushed my feet to the kitchen at kumuha ng tubig saka ininom.
"Mga walangya," sabi ko at pinatay ang TV bago ako pumunta sa hagdan para umakyat na sana nang biglang bumukas ang pintuan ko.
Napatingin agad ako doon at nakita kong may mga dalang pagkain sila Jypher at Psyche. Halos mailuwa ko na ang mga mata ko sa nakita.
Nag-grocery sila?
"Hi, ate," Jypher beamed at me as soon as he abled to place the paper bags and plastic bags on the kitchen table, sumunod naman si Psyche. "Nag-grocery kami nang napansin naming wala ng laman ang ref mo," Jypher said bago umupo sa sofa at in-on na naman ang TV. Habang ako, nanatiling gulat. Si Psyche naman ay sumunod kay Jypher at umupo sa tabi niya.
"S-Salamat..." sabi ko, "Uh..." I lowered my head, "M-Magtatagal pa ba kayo dito?"
"Kung gusto mo na kaming umalis, aalis nalang kami." Psyche replied as he stood up and pocketed his hands. Nanatiling nakaupo si Jypher at tiningnan si Psyche bago siya sumunod sa pag-tayo.
Umalma agad ako, "No! You can stay!" Jypher beamed and sat down again. I looked at Psyche and he smirked before he sat down again.
Lumapit ako sa kanila at, "May gusto ba kayong kainin? Ipagluluto ko kayo," I said.
Psyche looked up, "Sinigang," Jypher smiled.
"'Yon din ang gusto ko, ate!" he said with a grin.
I know what you are thinking, you idiot! Alam mong specialty ko 'yon kaya inaasar mo ako! I grumbled in my thought as I tried to smile at them to appear alright.
"Okay," sabi ko saka tumalikod at pumunta agad sa kusina.
"Walangyang, Jypher." sabi ko nang nakarating na ako sa kusina, "Nilaglag ata ako n'on. Sinabi ata niya kay Psyche 'yong specialty ko. At kapag specialty ko, ayokong pinapakain iyon sa ibang tao. Tsk," pero wala na akong magagawa at ang ipagluto nalang sila.
Humanda ka rin, Jypher. Makakabawi rin ako sa'yong bulilit ka!
![](https://img.wattpad.com/cover/62869481-288-k898500.jpg)
BINABASA MO ANG
lost & found.
القصة القصيرة❴ lee jieun x kim myungsoo ❵『completed❣』 "ako yung nabunggo mo kanina. naihulog at naiwan mo ata ang id mo."