Yaralar vardır;
Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren.
Yaralar vardır;
Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan.
Yaralar vardır;
Kapandığına dair bir iz bırakmayan.
✱
...
* Gif çok hoşuma gittiği için multiye koymak istedim. Yani tam bire bir olmasa da bana Batu ve Melis'i anımsattı ^·^
*Keyifli okumalar!
⚡
"Banyo mu yaptık biz annem? Mis gibi mi koktuk?"
Defne'yi küvetten çıkardıktan sonra küçük bornozunu giydirdim ve yerdeki halının üzerine koydum. Dolaptaki emziğini alıp ağzına taktıktan sonra tekrar küvete girip durulandım. Kendi bornozumu da giyip saçlarımı havluyla sardım ve yerde bana bakıp gülücükler atan kızımı kucakladığım gibi banyodan çıktım.
Defne'yi uyandığında emzirmiş ve ben de birkaç bir şey atıştırmıştım. Sonra biraz Defne'yle oynamış ve onu yıkamaya karar vermiştim. Defne suyu çok sevdiği için ben de yanına girmiş ve onunla beraber yıkanırken uzun bir süre banyoda oyalanmıştım.
Odaya girdiğimde mışıl mışıl uyuyan kocama baktım. Pazar keyfi yaparak doya doya uyuyordu. Ben ise kızım sayesinde erkenden kalkmıştım.
Birkaç saat önce Defne'nin ağlamasıyla Batu uyanmasın diye koşarak Defne'nin yanına gitmiştim. Batu dün cumartesi olmasına rağmen birçok toplantıya katılmış, eve yorgun dönmüş ve birkaç bir şey atıştırdıktan sonra direk yatmıştı. Bu yüzden uyandırmak istememiştim.
Defne'nin odası bizim odanın tam yanıydı. Aslında Batu yan odayla bizim odanın arasındaki duvarı kırdırmış ve araya kapı yaptırmıştı. Bu sayede ağladığı zaman hemen uyanıp yanına gidebiliyorduk.
Saate baktığımda öğlen olduğunu görünce bu kadar uykunun yeterli olacağını düşündüm. Gülümseyerek kucağımdaki Defne'ye bakıp boynundan öptüm.
"Babayı uyandıralım mı bebeğim?" diye fısıldayıp tekrardan yanağını öptüm. Defne'yi öpmeye doyamıyordum. Hele birde yeni duştan çıktığı için mis gibi kokması onu yeme isteğimi artıyordu. Gerçi başka bir şeye ihtiyacı yoktu. Kendi has kokusu yetiyordu ya, neyse.
Ben de onunla aynı şampuanı ve jeli kullanıyordum. Onunla aynı kokmak nedense çok hoşuma gidiyordu.
Defne sanki anlamış gibi gülümsemesini büyütürken çığlık attı. Tatlılığına ölesim gelirken gözlerimi Batu'ya çevirdim. Neyse ki uyanmamıştı.
Yeniden Defne'ye dönüp çenesini öptüm ve gülerek "Öyle değil annecim," dedikten sonra yatağa doğru ilerledim. Defne kucağımda bacaklarını sallarken kendi tarafıma geçtim. Defne'yi kendimden ayırdıktan sonra yavaşça eğilip onu yastığımın ucuna oturttum. Batu da kendi yastığının ucunda yattığı için dip dibelerdi. Ancak Batu'nun yüzü yorgana gömülüydü.
Defne'yi bıraktığımda babasını bulmanın sevinciyle eğilip kafasını Batu'nun yüzüne koydu. Kıkırdamam duyulmasın diye elimi ağzıma kapatırken, resmen gözlerimden kalpler fışkırıyordu. İkisini de alıp kalbime sokasım ve sonsuza kadar orada saklayasım vardı. Onlara duyduğum bu büyük aşk bazen elimi ayağıma doluyor, ne yapacağımı şaşırttırıyordu. Sevgim kalbime ağır geliyor, taşıyamayacakmışım gibi hissettiriyordu.
Defne'nin çığlığıyla birlikte düşüncelerimden ayrılırken Batu'nun dudaklarının kıvrıldığını gördüm. Gözlerini açmadan elinin tekini Defne'nin bacaklarının arasından geçirip sırtını tutarak onu kendine bastırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
