Aşk İddiası

10. Bölüm: "Galiba.."

Kalbim hızla atmaya başladı. Artık annem evlendiğimi öğrenecekti.

"Cansu, dedikleri doğru mu?" dedi. Ciddi ifadesi beni korkutmuştu. Ağzımı açamıyordum. "Konuşsana." dediğinde ifadesi hala ciddiydi. Ama sesini hiç yükseltmiyordu, annem.

"Doğru." diyebildim sessizce. "Sakın yanlış anlamayın. İstanbul'a Uğur için gelmedim. Buraya geldiğim zaman tanıştık. Acele bir karar oldu ve ben bunun farkındayım. Size haber vermedim. Çünkü tepki göstereceğinizi düşündüm."

"Bizim böyle öğrenmemiz daha mı iyi oldu? Bahsettiğimiz şey evlilik, oyuncak değil. Ciddi bir karar ve siz bunu bizden habersiz yaptınız."

"Anne, özür dilerim. Yanlış bir şey yaptığımı daha yeni anladım. Evliliğin oyuncak olmadığını  ben de biliyorum ama biz kararımızda netiz." deyip Uğur'un suratına baktım. İşin içinden tek başıma çıkamazdım.

"Aynen, biz Cansu'yla birbirimizi sevdik. Uzatmanın bir anlamı yoktu, hemen evlendik." deyip bana baktı. Durumu kurtarıyor gibiydik. Annemin suratı yumuşuyordu.

"Yanlış yaptığınızın farkında olduğunuz için çok kızmadım. Ama size çok kırıldım. Bir insan nasıl annesiz düğün yapabilir?" deyip kahkaha attı. Rahatlamıştım. Annemin arkamda olması benim çok işime yarayacaktı.

"Hatanızın farkındasınız. Her ne kadar size kırılsam da biz bir aileyiz." rahatlamaya başlamıştım. İlk başlarda tepki verse de yumuşamaya başlamıştı. Ayağa kalkıp Uğur'un yanına zıpladım.

"Annecim, bu damadın Uğur. O da benim gibi reklam işiyle uğraşıyor. Hatta şirketin başındaki patronumuz." diye bağırdım.

"Ben Cansu'nun annesi Selma, oğlum."

"Memnun oldum, teyzecim." dediğinde annem konuşmaya katıldı.

"Ne teyzesi, ben senin annen sayılırım." Uğur şaşkın şaşkın suratıma baktı.

"Anne demene daha çok sevinir." diye fısıldadım. Sadece Uğur duymuştu.

"Peki, annecim." deyip tebessüm etti. Annem şimdi mutlu olmuştu.

"Kızım, biz yol yorgunuyuz. Biz yatsak iyi olacak." dedi, annem. Uğur yanıma gelip sessizce konuştu.

"Annenler senin odanda yatsın. Seninle aynı odada kalmak zorundayız. Yoksa annen çakabilir." dediğinde şaşkına döndüm. Doğru ya, şimdi Uğur'la aynı odada kalmamız lazımdı. Ben ne yapacaktım?

"Annecim, ben misafir odasını toplayıp geliyorum. Biraz dağınık da!" deyip merdivenlerden hızlıca çıktım. Benim normalde kaldığım odaya girip temizledim. Kıyafetlerimi kucaklayıp Uğur'un kaldığı odaya fırlattım. Eğer annem kıyafetleri görürse bana bir sürü soru sorabilirdi. Kıyafetleri attıktan sonra tekrardan aşağı indim.

"Tamam, odanız hazır. Gelin sizi götüreyim." dediğimde annem, ablam ve yeğenim arkamdan misafir odasına geldiler. Onları odaya bıraktıktan sonra Uğur'un yanına gittim.

"Ben nerede yatacağım? Annemin beni başka odada görmemesi lazım."

"O zaman aynı odada kalırız." lafı duyduğum anda elim ayağım boşaldı. Onunla aynı odada kaldığımızda bana bir şey yapabilirdi.

"Aynı odada nasıl kalacağız? Seninle aynı yatakta yatamam."

"Sakin ol, odada yataktan başka koltuk var. Ben koltukta yatarım." dediğinde rahatladım.

"Benim uykum geldi. Ben yatacağım."

"Ben de gelirim, sen uyu." dedikten sonra merdivenlerden çıkıp odaya girdim. Kıyafetleri daha düzenli bir şekilde yere koyduktan sonra pijamalarımı giyinip yatağa girdim. O kadar yorgundum ki yatağa girdikten hemen sonra uyudum.