Ego Yığını

Bölüm 6: Tatlı Mı Ne?

Burak Tekin
Şu işe bak!Okula isteyen elini kolunu sallayarak girip çıkıyor ve benim mal babam hiçbirşey yapmıyor. Eğer Elife dokunsaydı...Onu öldürürdüm.

Bu kızda beni çeken özellikleri var.Gülüşü,bakışı herşeyi çok farklı. Diğer kızlar gibi değil.

Alev ve Mert'i barın arka tarafındaki odaya çağırdım.İkiside iyi bir dersi hak ediyorlar. Odaya girdiğimde Alev'in kızaran gözleri ve Mert'in yalvarışlarıyla karşılaştım.

"Abi çok özür dilerim vallahi bak bişey yapmadım kıza."Bide erkek adam olacak. Karı kılıklı.

"B-burak bak özür dilerim ani bir sinir yemin ederim."

"Neyin siniri?NEYİN SİNİRİ HA ALEV?!" Bide sinirmiş (!).

"B-burak yalvarırım."

"Senin yerine kızı def ettim, başka neyin siniri bu."Saçını tutup elime doladım.

"Burak lütfen canım acıyor."

"Ha canın acıyor. Dur bu saçlardan kurulduktan sonra canın acıyacak mı acaba?" Elime masanın üzerinde bulunan makası alıp Alev'in saçını kestim. Mert ise hâlâ olayın şokundaydı.Alev kızdı diye canını pek acıtmadım. Ama bu şerefsiz başına geleceklerinden haberi yok.

Alev ağlayarak odadan çıktı. Ona bu cezayı bir kez daha vermiştim. Kesin şimdi kuaföre falan gitmiştir.

Merte baktığımda korkuyordu. Olaylardan haberi var sanırım.

"Seninle çok eğleneceğiz Mert efendi." diyip kemeri çıkartım.

.
.
.
.

Elif Armağan
Bugün okula sıkıla sıkıla geldim.Dünkü olaydan sonra keyfim hiç yerinde değil. Taa ki Alev'i görene kadar. Ne olmuş buna? Bu kızın saçları nerede? Bana baktığında gözleri doldu. Ne yaptım ki ben? Merhamet duyguma yenik düşüp yanına gittim. Tam bişey diyeceğim an bana sarıldı.

"Ben, ben çok özür dilerim Elif. Çok pişmanım." Ayyy ağlayacağım galiba.

"Alev ne oldu?"

"Y-yok birşey, sadece affet beni lütfen." Yaaaaaa!

"Affettim sen onu boşver ne oldu sana,kim yaptı?"

"B-burak." NEEEEEE?!

"Neden?"

"Bana ders vermek için yaptı."

"Ne dersi?"

"Boşver,Elif ben o yaptığım şey için tekrar özür dilerim. Zaten kaydımı bu okuldan alacağım."

"Niye ki?"

"Şu halime bir baksana, saçlarım...Kimse eskisi gibi değil?"

"Onu bunu bırak. Hiç bir yere gitmiyorsun. Saçların için ise...Ha buldum!"

"Elif, Burak herkesi bana kışkırtmış. Bu okulda kalamam." Ayyyyy sesi titredi. Ah Burak ah!!

"Bak Alev şimdi Ceren'nin yanına gidiyoruz. O senin saçlarına bi baksın,ben de Burakla konuşayım."

Tam gidiyordum ki Alev kolumu tuttu.

"Teşekkür ederim."

"Her zaman."

Vay be! Kaderime Alev'in bana yalvaracağıda varmış. Şimdi gidip Burağın haddini bildireceğim.

Sınıfa girdiğimde sırada değildi. Acaba nereye gitmiştir. Kantine girdiğimde çok güzel bir manzarayla karşılaştım. Burak ve arkadaşları bir masada oturmuş, kahkaha atıyordu. Çok,çok.... tatlı mı ne? AYYYYYY! Ne diyorum ben!

Masaya doğru ilerleyip, Murat'ta selam verdim. O benim kankam be.Ayyyyyyy! Yine yoldan saptım.

"Burak biraz konuşabilir miyiz?"

"Ne oldu?"Kalksana öküz!

"Özel bir şey diycekdim de"sesimi biraz yükselterek.

"Tamam geliyorum." diyip masadan kalktı.

"Çabuk söyle." Burak tam anlamıyla bir Ö-K-Ü-Z hemde hakiki.

"Alev'in hali ne öyle?"

"Biraz yaramazlık yaptı."

"Ya kızın saçını kesmişsin bundan daha kötüsü mü olur?"

"Alev'in saçı sana kalmamış, daha dün yaptıklarını ne çabuk unuttun rahibe."

"Bana rahibe deme!!"

Belimden tutup beni duvara yapıştırdı. Ben hâlâ olayın şokunu atamamıştım ki Burak konuşmaya başladı.

"Birdaha bana sesini yükseltmeyi aklından bile geçirme."

AH HAYIR DUDAKLARI DUDAKLARIMA ÇOK YAKIN!!!

Oy ve yorum atmayı unutmayın 😘😍😘