Ego Yığını

Bölüm 14:Kandırıldım!!

"Elif'i alma sebebini biliyorum Volkan. Ama unutma ki bu kız benim!! "

Ne demek bu şimdi!? Volkan'ın benle ne ilgisi olabilir ki?

"Ş-şerefsiz işte mal mal k-konuşup huzurumuzu yok etti."

Yalan söylüyordu. Kekeleyerek konuşması, avuç içini sürekli pantolonuyla silmesi...

"Bana yalan söyleme!"

"S-söylemiyorum!"

"Yalan söylemekte güçlük çektiğini görebiliyorum gerizekalı!! Hemen bana gerçekleri anlatıyorsun!!" dedim sinirle.

"Bak." Dedi derin bir nefes alarak. Ve cümlesine devam etti. "Daha sakin bir yere gidelim. Burada çok dikkat çekiyoruz."

Onaylayıp lokantadan çıktık. Biraz yürüdükten sonra ara sokak gibi bir yere gelmiştik. Buraya gelme amacımız neydi ki?

Bir anda burnuma iğrenç ve acı bir koku geldi. Başım dönmeye başlamıştı. Yarı baygın bir şekilde sadece bunları duymayı başardım.

"Sonunda seni ele geçirdim. Armağan!"

.
.
.
.
.

Burak Tekin

O lanet yerden çıkmamızın ardından 2 saat geçmişti. Acaba Volkan Elif'e bir şey yaptı mı? Kafayı yiyeceğim ya. Elif'in giydiği o elbise zaten...Bu kız beni öldürecek. KESİN!!

"Aşkııım gelsene hadi!!" diye bağırdı Ayça.

"Tamam geldim."

"Şu elbisenin fermuarını açamadım. Bi yardım edermisin bitanem."

Başımla onaylayıp yanına gittim. Elbisenin fermuarını aşağı doğru çektiğimde Ayça kesik kesik nefes alıp vermesi hızlanmışdı. Hemen arkasını dönüp dudaklarımı öpeceği sırada onu engelledim. Ayça bu aralar fazla azgınlaşmıştı.

"Ayça..."

"N-neden bana bu kadar uzak davranıyorsun."

"Ay-"

"Aklında hâlâ o kız var dimi?"

"...."

"Konuşmadığına göre bu doğru. Harika ya!!"

"Ayça biraz sakin ol."

"Bana sakin ol deme!!"

"Bak bu aralar kafam çok karışık!! Üstüme çok gelme. Yoksa..."

"Yoksa ne?"

"Kalbini çok kötü bir şekilde kırarım." diyip evi terk ettim. Ne diye Ayça'nın evine geliyorsam artık.

Arabama binip doğruca bara sürdüm. Ayça haklıydı. Bu dengesiz hallerimin tek bir açıklaması var. O da Elif.

Elif Armağan

Uyandığımda bir sandalyeye bağlamıştım. Bu iki gündür kaçırılıyordum. Ne Harika (!)değil mi?!

En son Volkan'ın beni ara sokağa getirip bayıltmasıydı. Ve sonra da "Sonunda seni ele geçirdim. Armağan" demesiydi.

Piç şey! Elimi öyle sıkı bağlamıştı ki canım çok acıyordu. Kapının açılma sesiyle irkildim. Bir an kendimi korku filminde hissettim.

"Uyandın mı sevgilim."

"Seni şerefsiz!! Burak haklıydı. Sen ne götelek bir insan çıktın ya!!" diye bağırdım.

"Hata sendeydi sevgilim. Çok saf ve masumsun. Bu yüzden böyle bir tuzağa düştün."

"Pislik!! Seni geberteceğim. Anladın mı!!!Seni..."

Boynuma giren sızıyla sesim kesildi. Adi herif şırıngayı öyle sert batırmıştı ki gözümden bir yaş geldi. Ben bunları hak edecek ne yaptım?

"İşte böyle.."

Ağzımı da bantladıktan sonra sadistçe gülüp odadan çıktı. Sessizce ağlamaya başladım. Ne yapacağım şimdi ben?
.
.
.
.

Tam 3 gündür bu lanet yerdeyim. Ağlamaktan gözlerim şişmiş ve hatta zayıflamıştım. Dün Volkan yemek getirdiğinde sinirlenip hepsini üzerine tükürmüştüm. Bu yüzden piç Volkan bana ceza vermişti. Yemeği üstüne tükürdüğüm zamandan beri Volkan sadece bir kere tek görmüştüm.

"Sevgiiliimmm."

"..."

"Hadi ama aşkım. Biraz gül."

"..."

"Cevap versene!!"

"Tuvalete gitmem lazım." dedim. Aklımda ki klişe plan inşallah işe yarar.

"Tamam bitanem, hadi gidelim."

Sonunda ellerimi çözmüştü. Bileklemediki ip izi çok berbat görünüyordu. Merdivenlerden indikten sonra bodrum katına gelmiştik. Bana lavaboyu gösterdiğinde kendimi acayip bir şekilde aptal hissetmiştim. O kadar gizli bir tuvaletti ki anlatamam.

"Bitti mi bitanem?"

"E-evet."

Lavabodan çıkıp elimi yıkadım. Bu psikopattan kurtuluş yok.

Beni eski yere getirdiğinde dayanamayıp ağlamaya başladım. Bu lanet okula başlamadan önce hayatım çok güzeldi. O okula başladığımdan beri tüm günüm belalı olmuştu.

"Aaaa ağlama minik kuşum."

"Senden nefret ediyorum."

"Bende seni seviyorum Elif'im."

"Neden bana bunları yapıyorsun."

"Gerçekten merak ediyor musun?"

"Evet seni aptal!!" diye bağırdım. Beni sandalyeye tekrar bağlayıp karşıma oturdu.

"Baban."

"Babam?"

"Hımm." Dedi düşünceli bir şekilde. Ve sözüne devam etti. "O konuyu bilmiyorsun."

"Hangi konuyu!?"

"Bak sana sadece şunu söyliyiyeceğim. Odak noktamız sensin."

"Derken?"

"Hedefimiz."

"N-ne zırvalıyosun sen lanet olası!?"

"Öleceksin"

Duyduklarım doğru mu?

Burak Tekin

Tam 3 gündür...

3 gündür Elif'i görmemiştim. Şimdi bizim tayfa, Ceren ve İlayda Elif'i arıyorduk. Polisede haber vermiştik.

Başım çok ağrıyordu. Bu üç gün içinde hiç uyumamıştım.

"O orospu çocuğunu bulduğum an işe yaramayan çükünü keseceğim."

Biliyordum. Volkan kaçırdı onu. Sonunda hedefine ulaşmıştı.

Kapının çarpmasıyla irkildim. O kadar uykusuzum ki...

Gelen Oktay'dı. Nefes nefese kalmış bir şekilde yanıma geldi.

"Abi Elif'i bulduk!"

...