Ego Yığını

Bölüm 13:Tehditler ve İlk Öpücük

Burak Tekin

Elif'in Volkan'a sarılması.... Volkan'ı dövmem.... Elif'in kolundan tutup depoya getirmem..

Hepsi bir anda oldu. Artık dayanamıyordum. Yanımda olmasını  istediğim kız düşmanımın kollarında görmeye dayanamıyordum.

Elif'i bayıltıp, yatağa yatırdım. Ahhh sonunda rahat bir uyku çekeceğim. Sevdiğim kokuyla.

Yatağa girip Elif'i kollarımın arasına aldım. Başımı saçlarına koyup iç çektim.

Yazardan

Kız gözlerini açtığında başında iğrenç bir ağrı vardı. Böyle bir baş ağrısına hayatına hiç rast gelmemişti. Kalkacağı sırada onu tutan güçlü bir kol olduğunu fark etti. Kolun sahibine baktığında kalbine birşeyler olmuştu. Çok hızlı atıyordu. Kız sevdiği adamı görünce hem mutlu hem sinirli hem de şaşkındı. Mutlu olmasının sebebi aşık olduğu kişinin kollarındaydı. Sinirli olmasının sebebi onu bırakıp Ayça'yı öpmesi. Şaşkın olmasının sebebi ise burası neresiydi.

Kız ister istemez içinde korku tohumları filizleniyordu. Acaba saat kaçtı? Üzerinde duran kolu yavaş hareket ederek yan tarafa bırakmayı planlayan kız,bir anda sevdiğinin altında olmuştu.

Elif Armağan

Burak üste ben alta. Bu pozisyon bizim için hiç iyi bir pozisyon değil. Hem de hiç!

"Burak kalkar mısın üstümden."

"Ben yerimden memnunum." diyip bana daha çok yaklaştı.

"Ben hiç memnun falan değilim!Ve ayrıca burası neresi?"

"Olman gereken yer."

"Anlamadım?"

"Benim yanım."

Nasıl yani?Veliaht bana aşık mı oldu?

"Yani sen bana aşık ol..."

"Öyle bir şey değil!" Dedi tıslayarak. Ama bu kırmıştı beni.

Burak Tekin

Sanırım sesim sert çıkmışdı. Çünkü şu an Elif bana dolu gözlerle bakıyordudu. Ve bu benim en nefret ettiğim şeydi. Tapılası olan gözlerden yaş gelmesi.

"Eve gitmek istiyorum."

"Hayır."

"Buna sen karar veremezsin."

"Veririm."

"Hayır veremezsin!"

"Evet veririm!"

Bende onun gibi sesimi yükseltmiştim.

"Bu kararlar Ayçaya, bana değil." Neden böyle dedi ki?

"Sen Ayça'yı kıskanıyor musun?"

"Ne münasebet!"

"Kıskanıyosun."

"Kıskanmıyorum!"

"Tabi tabi."

"Bak sen nasıl istersen öyle olsun. Sadece beni evime götür."

"Hımmm hayır."

"Offff neden peki?!"

"Çünkü..." dedim yanına giderek. Saçını parmaklarıma dolayıp konuşmaya devam ettim.

"Halan evde değil."

"Yalan söyleme!"

"Yalan söylemiyorum."