Ang Manhid Kong Crush (short story)

CHAPTER 8

A/N: Dedicated to my Mufffffiinnnnnnn ^___________^ yay!! I'm glad at nagustuhan mo 'tong story ko kaya yan dedicated to sayo hihi ^________^

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ANGELLIE'S POV

Ang lahat ng ito'y..

Gagawin para sayo..

Hayyyyy, natapos din yung kanta ko, kanta ko para kay soulmate..

*CLAP* *CLAP*

"Galing natin ah, I didn't expect that you have a beautiful voice, sa tinagal tagal nating magkaibigan, ngayon lang kita narinig kumanta and most of all, tumugtog ng gitara"

Nagulat ako nung biglang nagsalita si Adrian, shemays narinig pala niyang kumanta ako.. umupo naman siya sa tabi ko..

"thanks" sagot ko nalang sa kanya

"hayyyyyy, lam mo bang kanina pa kita hinahanap, buti nalang nahanap din kita"

"bakit? may sasabihin ka ba?"

Nagulat nalang ako nang bigla niya akong yinakap, yung tibok ng puso ko parang nakikipag karera sa bilis, magkahalong saya at kaba ang nararamdaman ko, saya kasi first time niya akong yinakap, kaba kasi parang alam ko na ang dahilan kung bakit niya ako yinakap, alam kong may kinalaman dito si Angelica..

"Alam mo Angellie, ang saya ko ngayon" sabi niya habang yakap yakap niya ako..

Ayokong sumagot ng bakit....dahil natatakot akong marinig ang sagot niya..

Please, nakikiusap ako....

Sana..

Sana, hindi totoo yung iniisip ko....

"Ang saya ko, dahil sa wakas, natagpuan ko na yung babaeng matagal ko nang hinihintay sa buhay ko"

Please, don't say her name please....

Please don't..

"at yun ay walang iba kundi si Angellica"

The moment I heard those name came from his mouth, bigla nalang tumulo ang luha kong, kanina pa nagbabadyang lumabas..

I can't take this anymore....Hindi ko na kaya, pinipigilan kong hindi humikbi nang saganon hindi niya mahalatang umiiyak na pala ako, pero wala pa rin..

"Teka, Angellie, umiiyak ka ba?"

"A-ako, h-hindi noh, nukaba" sagot ko sa kanya habang nakayakap pa rin siya sakin..

Pero bigla siyang kumalas at tinignan ako..

"Hindi eh, yan ba ang hindi umiiyak, eh ba't may luha sa mata mo?" agad ko namang pinunasan yung mga luha ko gamit nung kamay ko..

"A-ah wala 'to, tears of joy lang 'to, o-oo t-tama, tears of joy nga ha-ha-ha" I laughed fakely yah, peke as in FAKE..

"talaga?"

"oo nga sabi, syempre noh, close friend kita at alam ko namang matagal mo na 'tong hinihintay at sa wakas eto na, nahanap mo siya....Masaya lang talaga ako para sayo syempre, magkakalablayp na din ang kaibigan ko sa wakas di ba?" Masaya nga ba o kabaligtaran ang lahat?..

"Angellie.."

"Ah.... oo nga pala, lagot ako kay mama, naalala ko, may pinapabili siya sakin sa supermarket at dapat umuwi ako nang maaga, hala kailangan ko na palang umalis, pakisabi nalang kina Tiffany na kailangan ko na talagang umuwi, tsaka pakibigay nalang yang gitara kay Kyle, pinahawak niya kasi sakin kanina yan"