Fate

Prologue.:

A guy's P.O.V

" Please don't leave, don't leave me again , I'm begging , please don't". Naiiyak at nanginginig kong sabi sa babaeng mahal na mahal na mahal ko, she's the center of my universe , she's my life . She already left me once , she came back , then she's probably leaving me AGAIN right now.

"I'm sorry hon, but I have to", sabi nito sakin sabay empake ng mga gamit niya," I love you soooo much babe and no one on earth could change it , you're my life , and I don't know how to live without you , this decision is the hardest one to make but I think it's the best for all of us" hinalikan niya ako sa noo at napapikit naman ako , hinawakan niya ang pisngi ko at pinahiran ang luha ko . Tapos na siyang mag empake at akmang lalakad na palayo.

"Akala ko ba walang iwanan ? But why are you doing this right now ? You promised, you promised me ! Just stay , jebalyo? " , Napahinto naman siya. I'm crying really hard right now, nasasaktan talaga ako sa mga oras na to' , I can't carry this pain . It hurts here </3

"I love you", yun' lang ang sinabi niya.

"If you love me , then please don't go, just stay here , with me" , I held her hand pero nagpumilit siyang kumalas sa pagkakahawak ko , binuksan niya yung pinto ng bahay at tumakbo ng tuluyan , kitang kita kong may tumulo na luha sa mga mata niya at kasabay noon ang pagpatak ng ulan . Hinabol ko siya pero binilisan niya lang ang pagtakbo.

Tuluyan na siyang nawala sa paningin ko , hindi ko maiwasang tawagin siya ," Ma ! Mom please! Mama , please , don't leave !!! Mama! ", Pero hindi man lang siya lumingon, napaluhod nalang ako sa tubigang kalsada . Para akong batang iniwan ng mama , well infact totoo naman talagang iniwan niya ako, buong lakas ko siyang tinawag pero hindi parin siya lumingon at tuluyan ng nawala sa paningin ko, tuluyan na niya akong iniwan . Napahagulhol nalang ako sa pag iyak .Nararamdaman ko ang lakas na buhos ng ulan kasabay ng pagdaloy ng mga luha ko. I hate this! I HATE MY FATE !

A girl's P.O.V

Naglakad lakad lang ako sa daan , alangan namang sa hangin , iba din yun' !. E sa trip kong maglakad lalo na ngayon na medyo ma ulan-ulan . dala ko yung kulay black kong payong tapos lumilipad ako, pero syempre joke lang . Sa paglalakad ko , may nakita akong lalaki na hinahabol yung babae . Para siyang magnanakaw kasi naka black leather jacket siya . Pero nawala yung pag hihinala ko nang' lumuhod siya sa kalsada . Umiiyak. Lalapitan ko na sana siya ng may papalapit na sasakyan sa kaniya , sa tingin ko mabubundol na talaga yung lalake . Kaya napasigaw nalang ako ng di oras , "Aaaaaahhhhhhhhhh !!!! " labas yung tonsilitis ko kakasigaw . Nang may biglang tumawag saakin ..

"MS. FERRER !!! "