El Mektoub. Maybe

5

DEEL 5
{Asiya}

Een sterke daling heerst in mijn motivatie om te beginnen aan mijn maand stage. Ik maak snel de koffie klaar voor meneer Haroon. Pff nu moet ik zijn hoofd nog eens zien. Ik klop aan de deur en zet de koffie op zijn bureau, hij keek nog niet op want hij was druk bezig. Net toen ik terug aan de deur stond riep hij me. "Euhm Asiya, zo wil ik mijn koffie helemaal niet. Koffie zonder melk en 1 klontje suiker aub." Waaahh ik wil het uitschreeuwen!! Maar in werkelijkheid zeg ik "Excuseert u mij, ik zal snel een andere koffie brengen" 

{Haroon}

Nog een uurtje en dan vertrek ik eindelijk naar huis. Ik ga naar het archief om een belangrijk document te zoeken. Plots zie ik Asiya op een ladder in het archief. Ze is erg geconcentreerd documenten aan het onderzoeken. Ik wil vragen om mijn document ook te zoeken. Ze staat met haar rug naar me gekeerd "Asiya zou je.. " nog voor ik mijn zin kan afmaken schrikt ze zo hard dat haar voeten van de ladder verschuiven. Mijn reflex is snel genoeg om haar op te vangen. Voordat ik het weet ligt ze in mijn armen. Ik kijk naar haar en zie dat ze snel wegkijkt, haar wimpers slaan neer als waaiers. En haar wangen beginnen te blozen van de schaamte. Mijn ogen blijven haar gezicht bestuderen alsof ze vastgelijmd zijn. Het onschuldig gezichtje verandert. Ze kijkt terug op en probeert zich los te rukken. Het was precies moeilijk want ik heb haar stevig vast zonder dat ik het besef. Al snel verander ik mijn positie. Mann ik schaam me dood. "Ik kwam iets vragen, maar ik zal het zelf wel zoeken. Ik zie dat je wat onhandig bent met ladders." "Oke" Ze verlaat het archief zonder nog iets te zeggen. Ya Allah waarom heb ik me niet kunnen controleren, mijn blik kon zich niet neerslaan. Maar zoals ze zeggen: eerste blik is niet erg, zolang je niet nog eens terugkijkt ;)

{Asiya}

Wat was dat voor een akward moment. "Oeff" mijn hart bonst nog als een gek. Ik was echt super hard geschrokken , maar ik had niet verwacht dat ik ging vallen. Ya Allah waarom ben ik gevallen. Ookal was het maar een fractie van een seconde dat ik in Haroon's armen lag, het was tóch wel schaamtelijk. Ik voelde hoe hij me bekeek met zijn diepbruine ogen. Ik sloeg mijn blik meteen neer en mijn ogen vielen op zijn baard. Ik slaak een diepe zucht en kijk naar het uur. Het is 17u, ik mag eindelijk vertrekken!

Thuis aangekomen en omgekleed stort ik me neer op de zetel. Ik krijg een sms binnen.
- Salaammss, ik kom rond 20u is het goed als ik blijf slapen?
-oké geen probleem xx
Ik heb zin in een filmavond. Ik licht mijn ouders in over Aisha en ze hebben er geen probleem mee. Aisha klopt aan de deur. Na het groeten neem ik haar meteen mee naar mijn kamer. Ik vertel haar over mijn eerste werkdag en hoe die is geëindigd met een ongeluk. Ze begint spontaan te lachen. "Wat is er?" "Moet er altijd een ongeluk gebeuren als jullie elkaar tegenkomen? Hahahah. En hoe ziet hij eruit?" "Denk je dat ik hem heb geanalyseerd ofzo?!" "Aahh zehma je hebt geen enkele moment gekeken naar hem" "safe oke oke. Ehm ja gewoon normaal, twee ogen een neus en mond" ik geef opzettelijk zo'n antwoord. "Asiyaaa dat bedoel ik ni" "ohja ook nog een baard" ze slaagt me al spelend omdat ik niet het antwoord geef dat ze wil horen. Ik wil het eigenlijk er niet meer over hebben omdat ik nog steeds afkeer voel jegens hem sinds de eerste ontmoeting. Ik wil deze maand gewoon overleven zonder enige ongelukken. We veranderen ons onderwerp en beginnen de filmavond.