El Mektoub. Maybe

Hart ontvoerd en hersenen verdoofd

{HAROON}

Onderweg was het stil in de auto. Af en toe schraapte iemand zijn keel. Ik wist waar ik naartoe moest, dus weg wijzen hoeft niet.

Eens aangekomen stapte ik ook uit, om de kofferbak te openen. Asiyah kwam haar spullen nemen. Ik greep naar de tas en gaf hem aan asiyah, zij nam de tas over waardoor onze vingers tegen elkaar botste. Mijn hart maakte een sprong. Mijn reflex was snel genoeg om deze botsing razendsnel te beëindigen.

"Hh euh eh sorry, en bedankt voor de lift he" ze draaide zich om nog voor ik iets kon zeggen en liep naar huis.

Ik bleef haar aanstaren. Totdat Ayoub me wakkerschudde met een getuut van de auto. Ik hoor Asiyah giechelen terwijl ze een blik naar achter schonk.

" Mattie, wil je me nog brengen naar huis?" Ayoub schoof de autoraam naar beneden.

Ik stapte de auto binnen."moest je nu tuuten? Nu zal Asiyah iets denken."
"ik riep je shi 4 keer en je antwoordde niet"
Oh echt?
"En wat zal Asiyah denken, dat je je blik niet kan neerslaan. Dat je haar ziet zitten?".

Is het dan zo duidelijk?

{ASIYAH}

Ik sloeg mijn kamerdeur achter mij dicht en moest even naar adem happen. Wat was dit voor een gevoel, dit heb ik nog nooit gevoeld in het bijzijn van Haroon. Ik kleedde me om en deed mijn haren in een hoge knot. Ik probeerde met iets anders bezig te zijn.

Ik zette mijn laptop aan en controleerde mijn sociale media. Op instagram zijn er altijd zo een leuke foto's, vooral als inspiratie. Ik scroll verder tot ik een koppel tegenkom, wowiee.... Man met baard, khamis en vrouw met hijaab.

Ik kon het niet weerhouden om iets in te beelden. Hoe zouden Haroon en ik als koppel zijn? Niet mis tochh :p

hersenen: 'OEFFFF Asiyahhh, je hebt afkeer van die man, hij heeft een stom karakter, ben je vergeten wat hij je allemaal heeft gedaan? En jullie karakters passen toch niet bij elkaar. Dat komt niet goed. Uiterlijk is niet alles, oke hamer dat in je hoofdje.

hart: 'maar misschien ken je hem niet eens en heeft hij een super karakter waar je helemaal verliefd op wordt. Je hebt hem tenslotte niet eens een kans gegeven.'

"WAAAAAAAAAHHHHHHHHH IK WORD GEK" schreeuw ik in mijn kussen.

{HAROON}

"Salaamu aleykoum yemma." "Wa aleykoum salaam zoontje" Ik loop richting mijn kamer en neem nadien een douche. Dat had ik nodig, een lekkere opfrissing. Eens terug in mijn kamer besluit ik om Ayoub te bellen.

"Salaam aleykoum broo what's up"
"Wa aleykoum Salaam bro need Some men talk... heb je geen zin om vandaag bij mij te logeren?"
"Hmm je weet mattie ik ben er altijd voor je, ik kan komen maar wel een beetje laat. Om 20uur cava?"
" jaaa okkee goed."

Ayoub beschouw ik als mijn broer, ik vertel hem alles en hij mij ook. Ik moest het kwijt, mijn gevoelens. Iemand moest naar me luisteren en advies geven. Want zo kon ik niet verder. Ik moest constant aan Asiyah denken. Ze had mijn hart ontvoerd en mijn hersenen verdoofd.

{ASIYAH}

Ik zat lekker met mijn moeder en broertje in de salon wanneer mijn vader terug thuiskwam van de moskee. Ik goot een glaasje thee voor hem en hij kwam er gezellig bij zitten.

" en wat heb je bijgeleerd?" Vroeg mijn mama aan hem. "De imaam had het over huwelijk, hoe belangrijk is en de grote verwarringen tussen cultuur en geloof. Zoals je weet heeft de islam het huwelijk gemakkelijk gemaakt, maar het zijn de mensen die het een ingewikkeld proces maken."

We luisterden nog verder naar zijn preek totdat mijn mama uit het niets zegt "maar ik wil niet dat mijn kleine dochtertje groot wordt en trouwt"

"je zal het moeten accepteren, maar de man moet eerst langs ons geraken. We willen het beste van het beste voor onze dochter" ik werd er emotioneel van en gaf mijn ouders allebei een dikke knuffel.

Hoe ik moest reageren wist ik niet. Ik wil wel trouwen, maar tegelijk bezorgd de gedachte mij een akelig gevoel. Ik wil mijn oude huis en gezin niet verlaten om daarna met een vreemde man (die ik niet zolang ken) mijn leven te delen.

Aan de andere kant wil ik graag mijn wederhelft en geliefde bij me, mijn eigen gezin stichten enzo.

{HAROON}
"Het zit zo, ik heb mijn levenspartner gevonden en k wil trouwen"
"WoW Haroon, zeker dat je dat wil? Je leven wordt een gevangenis" zegt hij met een grijns.
"Hahah Ayoub dit is serieus. Maar er is een probleem, zij is niet geïnteresseerd in mij. En ik weet ook helemaalll niet hoe ik het moet zeggen of wat ik moet doen."
"Wie is het?? Ken ik haar?" "Mannn ik weet niet of ik het moet vertellen, maar het is Asiyah"
"WAATT DIT had niet zien aankomen" zegt hij sarcastisch. En daarom is hij dus mijn broer die ik nooit heb gehad, hij kent mijn gevoelens en gedachten voor dat ik zelfs een woord uitspreek.

"nu sit down en relax dude" hij neemt me bij m'n schouders en duwt me op mijn bed. Hij kneep zijn ogen samen "Luister nu even naar meester Ayoub" ik moest lachen van zijn gezichtsuitdrukking.
"Ten eerste!!" Ik schrok van zijn plotse geroep.

Zo, dit is echt een lange hoofdstuk he. Laat gerust comments achter met jullie meningen! Ik ben benieuwd :)