12

133 4 0
                                    

Assalaamu aleykoum!
Sorryyyy dat ik zo lang geen nieuwe deel heb gepost, maar ik had het druk met andere dingen :/
Ik heb een nieuwe cover gemaakt. Vinden jullie die beter dan de vorige? Laat me weten!

{ASIYA}

"Nee ik vind juist dat Asiya heel goed bezig is met haar stage." Klonkt de diepe stem achter mij. "De opdrachten werkt ze altijd juist af en op tijd, wanneer ze afstudeert wil ik haar zelfs een job aanbieden in dit bedrijf." Mijn stagementor bekeek Haroon met grote ogen aan, verbaasd stotterde ze "ja, we pr proberen onze studenten perfect voor te bereiden hiervoor." En dan nog liegen ook haha, voor Haroon binnenkwam stormde ze alle negatieve punten op me af zonder enige empathie. Two faced b****. "Oke ik vertrek, ik zou zeggen Asiya doe zo voort. Ik ben trots op je!". Ja ga maar voordat ik je eruit schop.

Met een mond vol tanden draaide ik me om naar Haroon. "Thanks boss, maar je hoefde niet te liegen voor me." "Ik meende wat ik zei Asiya". Ik bloosde. Rode tomatisch. Hij maakte zijn zin af: "Als je afstudeert staat er een open plek voor je klaar" "Oke ik zal erover nadenken."

Ik verlaat de vergaderzaal. Sinds wanneer is hij zo zachtaardig geworden? Voor de eerste keer voelde ik geen afkeer voor hem. Wel voelde ik iets anders.... ik schud de gedachte van me af.

{HAROON}

Is dit een goede stap in de juiste richting? jeetje toen ze bloosde, ik kan mijn ogen niet van haar afhouden. Waarom zegt ze gewoon niet: ja haroon ik kom hier zeker met plezier werken na mijn stage. Is het dan zo moeilijk te begrijpen, ik wil haar in mijn buurt hebben. Ik wou dat ik haar elke dag kon zien. Waarom maak ik van haar niet mijn levenspartner. Ik zou haar zo goed behandelen, ze is perfect. Haar karakter, haar geloof, haar waarden, haar humor, haar blozende gezicht, haar...... alles. Haroon ben je verliefd?

Ik kom thuis aan en kleed me om. Snel plof ik op de zetel. "I'm exhausted!!" roep ik uit. Hayat komt naast me zitten. "hoe gaat het kleintje" "goed weet je vandaag heeft de juffrouw een verhaal verteld over een prins en een prinses" "oh leuk en hoe ging die verhaal?" ze begon enthousiast te vertellen, en ik luisterde met een halve oor. Mijn gedachten werden bezet gehouden door je weet wel wie. "En toen was de prins heel droevig omdat de prinses ziek was." "Hayat is de prins verliefd op de prinses?" ze moest nadenken. "jaa heeel veel" "En hoe heeft die dat verteld aan de prinses?" hopeloze ikke... "euhhmm die is gewoon naar haar paleis gegaan en die heeft gezegd tegen de prinses ik hou van jou, en dan zijn ze gelukkig getrouwd en veeeeeeel kindjes" "hahah" 'k moest lachen om dat laatste deel. Ik en de prins willen alleszins een ding hetzelfde: de halale manier toepassen. ;)

{ASIYAH}

Ik doe mijn pyjama aan en ga meteen slapen.
Ik ben aan het verdrinken. Een beetje bij beetje komen mijn longen vol te zitten met water. Ik kan niet meer ademen, hopeloos probeer ik naar boven te zwemmen, maar het water trekt me steeds dieper en dieper. Ik geef het op en laat me meeslepen met de woeste golven in de oceaan. Plots voel ik een hand op me, het sleurt me mee. Ik voel lichtstralen op me branden. Bewegen kan ik niet, en ademen ook niet. Het lijkt alsof ik vastzit in een gesloten kooi zonder zuurstof. De hand sleurt me verder en verder. Dan voel ik twee handen en een harde grond onder mij. Ze slagen in mijn gezicht. Maar bewegen kan ik nog steeds niet. Harde bonsen op mijn borst. Twee koude en zachte lippen op de mijne en er word een volle dosis van lucht ingeblazen. Ik kom uit mijn kooi. Al snel kan ik mijn twee vensters openen. Haroon! Hij heeft mijn leven gered. Door de schrik verschiet ik wakker uit mijn nachtmerrie. Mijn hartkloppingen zijn niet te tellen.

De volgende ochtend moet ik steeds denken aan mijn droom. Zou het een betekenis hebben. Och tuurlijk niet Asiyah, maak je niet druk. Het is nu weekend dus Haroon hoef je gelukkig niet te zien. Hamza vraagt of ik samen wil voetballen met hem buiten. Al zijn vrienden zijn niet thuis dus ik vond hem wat zielig. Ik doe een seroal aan waarmee ik gemakkelijk kan bewegen en neem de voetbal uit de garage.

{HAROON}

Hoe ga ik dit overleven. Twee dagen zonder Asiyah!!! Ik bel Ayoub op om samen iets leuk te doen. Zo kan ik me met iets anders bezighouden, en wie weet kan ik Asiyah even vergeten. Het is een mooi zonnig weertje. Ayoub en ik besluiten om naar het grote park te gaan.

Ik doe iets luchtigs aan vandaag. Een blauwe T-shirt en een short (tot onder mijn knieën ;)). Ik neem mijn autosleutels, zonnebrillen en pik Ayoub op.

El Mektoub. MaybeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu