9

197 8 0
                                    

DEEL 9
{Haroon}

In de lift kom ik Asiya tegen. We zijn niet de enigen. Ik probeer subtiel naast haar te schuiven. "Asiya is echt schattig..." Ik stop mijn zin omdat ze plots een geschrokken uitdrukking toont "... ze kruipt altijd op mijn schouder" dan draait ze met haar ogen. Ik kon het gewoon niet laten. Ze mompelt nog iets in haarzelf dat ik niet kan horen. De lift is aangekomen. We lopen ieder naar onze eigen kantoor.

{Asiya}
"Asiyaa wacht!" Ik draai me om en zie mary naar me toe lopen. "Alles goed?" "Ja hoor en met jou?" "Ook goed thanks, seg ik moest je informeren over het etentje in de middag met de collega's. Je komt ook he?  Iedereen moet er eigenlijk bij zijn." "Oké is goed dankjewel mary." Ik loop naar mijn kantoor. Terwijl ik mijn werk doe komt de gebeurtenis van daarnet boven. Grr Haroon doet er ook alles voor om mij het leven zuur te maken. Hun kat naar mij vernoemen? Serieuss? Hoe hij over Asiya spreekt, hij doet het met opzet.

Ik kijk naar het uur. Het is al middag. Ik pak mijn tas en loop richting de refter. Geen collega's te bespeuren. Schippss ik heb niet gevraagd waar het etentje was. Ik bel Mary, maar ze neemt niet op. Wat nu. Ah ik vraag gewoon aan de balie. "Hallo, ik zou graag willen weten waar het etentje deze middag plaatsvindt?" Ze weten het ook niet en besluiten om de baas te bellen.... Haroon. "Goeiemiddag meneer Haroon, Asiya vraagt waar het etenje zich plaatsvindt... uhum oke ja..... danku... daag". Tamza moest ze mijn naam per se zeggen wajoowww. Maar in werkelijk zeg ik  "erg bedankt, daag!"

Ik haast me naar het restaurant tegenover ons bedrijf. Al een geluk dat het dichtbij is. Ik zie het tafeltje met de collega's al staan en loop er glimlachend naartoe. Ik merk Haroon op die me een grijns verkocht. Ja hoor lach me maar uit. Ik ga er gezellig bijzitten. Er zaten ook een twee tata's aan tafel die ik niet kende. Ze bekeken me van kop tot teen en fluisterde vervolgens wat tegen elkaar. Ik schonk hun geen aandacht. Ik begin een leuk gesprekje met mary en een ander vriendelijk collega.

Tijd om te bestellen. Ik bestel gelijk een vegetarisch gerecht omdat ik goed weet dat dit geen halal restaurant is. "Oh jaa jij mag alleen islamitisch vlees he" merkt een van de tata's op. "Ja klopt" ik kan al ruiken dat dit gewoon een aanzet is tot meer zulke vragen. "Mag ik ook iets vragen?" Oh kijk eens de andere tata wil ook aan de beurt. "Ja hoor" "niets persoonlijks he, maar de kleding die je draagt. Moet je je altijd zo bedekken? En wordt je gedwongen ofzo? De islam onderdrukt de vrouwen echt" Ik zie dat Haroon een teken maakt dat de vrouw moet zwijgen. Asiya houd je in... nee ik kan het niet. "Weet je dat ik niet begrijp? De associatie tussen de bedekking en onderdrukking. Het feit dat een vrouw zich bedekt betekend dat ze zich vrij maakt van het vrouwlijke ideaalbeeld in de sociale maatschappij. De moslima kiest er zelf voor wat ze laat zien en wat niet. Dat is vrijheid. Jullie worden pas onderdrukt door de maatschappij. De vrouw moet kylie lippen hebben, zo'n haren, zo'n een lichaam, kleed je zo,.. als jij dat vrijheid noemt dan weet ik het ook niet meer. Eigenlijk heb ik best wel medelijden met jullie." "Oh het was maar een vraag, ze gaat me toch niet opblazen he" hoor ik Lisa grinnikend fluisteren naar haar vriendin. "Lisa zo'n gedrag tolereer ik niet, ik eis dat je net als een volwassene je excuses aanbiedt aan Asiya" "Excuses Asiya, ik bedoelde het niet zo."

Ik kan niet langer met hen aan tafel zitten, omdat ik bijna zonk in hun niveau... zo laag was die. Ik neem mijn tas en verlaat de restaurant. Net aan de deur houdt iemand mijn arm vast. Ik draai me om en zie dat het Haroon is. Ik kijk naar zijn hand op mijn arm. Zodra hij dit merkt laat hij mijn arm los.

El Mektoub. MaybeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu