Beni Kaçıran Bir Kız!

"Neden hala uyanmadı  Esra?" cırtlak  ve tiz bir ses duydum.

"Farkındaysan çocuğun kafasına indirdin. O kadarı biraz fazla kaçtı canım." diyen normal  konuşma tonunda bir sesti. 

Kafamı yavaşça oynatmaya çalıştım. Gözlerimi bir kaç kırpıştırdıktan sonra karşımda ki iki kız 'Uyandı!' diye bağırışmaya başladılar. Kız değiller mi? Şu bağırmalarından nefret ediyorum. Birde sesleri cırtlak değil mi? Of!

"Bağırmayı kesin!" dedim. Bende onlara bağırdım. Nasılmış bakalım? Tabi benim sesim biraz daha kalındı. Şaşkın iki göz bana bakıyordu. Ne yani konuşmayı yeni öğrenen bir bebek değildim ya.

"Derdiniz ne? Ne diye ben bağlıyım? Hemen açıklayın!" diyerek kükredim. Haklıydım.

"Burada kuralları sen değil, ben koyarım Bay Hayvan!" dedi kızlardan herhangi biri işte.

"Derdin ne kızım ya? Sen nasıl bir kızsın? Babanın dizinin dibinde oturup koca beklesene sen!" dedim bildiğin. Evde kalıp, aklını benle falan bozmuş olabilirdi. Ya da daha önceki bir gecelik ilişkilerimden. Aklını tamamen bana kaptırmış bir kız... İğrenç!

"Bay Hayvan bana laf söylemeyi kes! Emin ol babamı tanımıyorsun. Sana acımaz bile!" diye bana doğru bağırdı. Gözleri fazla ateş saçıyordu. Ben mi? Korkmadım bile. Daha önce yüzüme bir kaç tokat patlattılar. Ağlayıpta gidenlerde vardı tabi...

"Derdin ne o zaman? Ne diye bağlıyım ben?" dedim. Kaçırmış olmazdı beni herhalde. Ama şuan tamda bir sandalyede oturtulmuş bir şekilde, ellerim arkada bağlıydı.

"Derdim sensin. Ve tahmin ettiğin gibi seni kaçırdım." dedi. Kız bildiğin beni kaçırmış.

"Hahaha. Güldürme beni. Şu an istesem burdan kurtulur ve gidebilirim. Sen güçsüz bir kızsın çünkü." derken sesli bir kahkaha patlattım. Bu kız ne sanıyordu kendini?

"Sen beni aptal mı zannettin? Hani şu seni kaçırmış, acemi, kafana kürekle vuran bir kız değilim. Tamam kürekle vurmuş olabilirim. Ama dışarıda tahmin edemeyeceğin kadar adam emrimde! Evin her tarafında sevgili babacığımın adamları var. Nereye kaçıyorsun canım benim?" dedi. Yok artık. İnanmam. Aslında haklıda olabilir. İnanmak mı? Bu kıza? Asla!

"O zaman beni çözde birlikte bakalım şu sevgili adamcıklarınıza." dedim. Adamcık ne ya? Allah'ım. Nasıl bir insan oldum çıktım ben ya? Aslında mükemmel bir insanımda. Neyse.

"Daha çok beklersin. Ayrıca iki ay buradayız gülüm." dedi ve kahkası odayı doldurdu. Bu kız matrak ve ya komik mi sanıyordu kendini? Bak orada yanılıyordu işte. Gülüm ne ya?

Ben düşünürken kız yürümeye başladı. Arkasından arkadaşı onu takip etti. Kapalı kapıyı açacakken birden sordum.

"Benden ne istiyorsun?" dedim. Derdi neydi benimle yani.

"Kızlara göre bunu bir erkek söylese romantik olur. Ben sana söylesem sen beni ormantik görebilirsin. Ama söyleyeceğim. Derdim sensin!" ve hop kapıyı çarpıp iki kız çıkar...

İki ay işim vardı. Birde bunla mı uğraşacaktım? 60 gün, bu kız ve ben. İmkansız!