Arah's POV
Hindi ko talaga maiwasan na hindi isipin yung lalaki. Paano ba naman kasi, emegerd ang gwapo niya. Kinikilig ako. Pero parang may napansin ako sa mata niya, parang nag iiba-iba yung kulay. Siguro guni-guni ko lang yun.
So, ito maaga akong gumising para masimulan ko nang maglakad papuntang school. Nahihiya na kasi ako kay Leo ako linilibre. Much money eh, pero kahit na. wag abusuhin bes.
***
Naglalakad lang ako papuntang school. 3rd year college nap ala ako. BS Psycology kinuha kong course. Yung feeling ko ngayon kinakabahan ako at nag aalala. Paaano kasi wala akong pera para sa mga requirements ko sa school. Buti nalang may mga nagrocery pa ako noong m,ga nakaraang araw kaya naman kahit papano eh may nakakain pa ako.
Hay salamat malapit na ako sa school. Sakto lang nung paagdating ko sa classroom kakarating palang di sir.
"Pst!" bigla akong napalingon sa kanan kong direksyon. May sumitsit kasi. Pero bakit parang ako lang ang nakakahalata. Weird. Wag niyong sabihin aako lang nakakarinig? Huhuhuhu may momo ba?
***
So, ayon natapos ang buong araw ng klase at hindi ako massyado makaconcentrate dahil sa sumisitsit. Aysh. I hate drugs. I hate baaygon.
Naglakad lang ako ulit kasi alams na.
"Why are you walking alone? It's dangerous." Halos mapatalon ako sa sobrang kaba. Ano ba naman tong taong to hindi ma-OMG! Si Mr. Pogi andito na naman. hays, natanggal ang stress ko.
"Uhm, it's because I don't have any money. I lost my wallet. Oh diba? Straight English." Napailing nalang si Mr. Pogi
"At ngayon namomoroblema ako. May alam kang pagkakakitaan?" hihihi tanong ko sa kaniya, lumingon siya sa akin at napakaganda ng green niyang mata. Errr. Para na akong aatakihin sa puso.
"YES" madiin niyang sagot.
"Ahh ganoon ba? Saan naman yan?"
"Sa kompanya ko." Sagot niya nang walang emosyon.
"Pwede ba yung part time part time lang kasi, alam mo, I'm studying." Sabi ko sa kaniya. Huminto kami sa paglalakad at may iniabot siya saking calling card.
"Just call me." Tingin ko sa calling card. "Salamat di-" asan nay un?
"Drake Constantine" Basa ko sa pangalan na nasa calling card.
"Yes?"
"Ay anak ng butiki!!!!" Halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan ko sa sobrang kaba. Bakit ganoon? Kanina wala na siya tapos biglang andito na.
"Hay, ano bay an?! Bakit bigla ka nalang sumusulpot?" tanong ko sa kaniya habang hawak parin ang dibdib ko dahil sa sobrang gulat.
"You called me." Hah?
"You called me you called me ka diyan. Hindi ah. Oh siya, salamat dito ha? Tawagan nalang kita." Sabi ko sa kaniya at naglakad na.
"Ui, lagpas ka na." ako lagpas na? pinagmasdan ko muna ang paligid ko. Oo nga, lagpas na. "Hihihi, sige ha? Salamat dito. Tawagan kita pag nagkaload na ako."
At yun, naglakad na ako papasok sa eskinita liningon ko siya ulit pero wala na siya.
YOU ARE READING
The Vampire Queen
VampireWhat if isang araw magising ka at biglang nagbago ang lahat? Kakayanin mo bang harapin ang katotohanan? I woke up in this dark room. My eyes widened when I saw someone sitting in the chair with a black aura and a pair of red eyes. I feel goose bump...