Κεφάλαιο 16ο

81 19 13
                                    

''Λαβίδα!Γρήγορα!''

''Την χάνουμε!''

''Φέρτε τον απινιδωτή!''

''Όλοι πίσω!''

''Είναι και πάλι μαζί μας!''


[...]

Άνοιξα τα μάτια μου.Το μόνο που έβλεπα ήταν ένα λευκό ταβάνι.Δεν μπορούσα να κουνηθώ,πονούσε όλο μου το κορμί.Προσπαθούσα να αναγνωρίσω αυτόν τον χώρο.Το «φως» μου το έδωσε μια νοσοκόμα,που μπήκε μέσα στο δωμάτιο για να μου αλλάξει τον ορό.

Είμαι ζωντανή...

Μετά τον πυροβολισμό,είμαι ζωντανή...

''Π...Πού με πυροβόλησαν;''

Μέσα σε δευτερόλεπτα θυμήθηκα τα πάντα.

''Στο στέρνο,απ' ότι βλέπω.''απάντησε η νοσοκόμα.

''Ήρθαν να με επισκεφτούν;''

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

''Ήρθαν να με επισκεφτούν;''

''Έξω από το δωμάτιο περιμένουν δύο νεαροί.Αλλά θα πρέπει να ειδοποιήσουμε και τους δικούς σου.''

''Τι;Όχι!''

''Είσαι ανήλικη ακόμη.''

Και τώρα που θα μάθει ο πατέρας μου ότι με πυροβόλησε ο δικός του,θα φύγει από το σπίτι.Ε βέβαια,δεν τον συμφέρει.Και ποιος ξέρει τι θα κάνει στον αδερφό του Λέων...

''Σας παρακαλώ,μπορείτε να φωνάξετε τους δύο νεαρούς να έρθουν μέσα;''

Η νοσοκόμα έκανε ένα καταφατικό νεύμα και πήγε να τους φωνάξει.

Και οι δύο είχαν πρησμένα μάτια,φαινόντουσαν ξενυχτισμένοι.

''Όλγα,εγώ φταίω για όλα!Δεν έπρεπε να μπεις μπροστά μου.''

''Ματ,θα έκανα τα πάντα για εσένα.''

''Παραλίγο να ΠΕΘΑΝΕΙΣ,Όλγα!Παραλίγο να μείνεις στα χέρια των γιατρών μέσα στο χειρουργείο.Το ξέρεις ότι είχες στην κυριολεξία φύγει από την ζωή για λίγα δευτερόλεπτα;Μην το ξανακάνεις ποτέ αυτό!''

Emo-tional WorldWhere stories live. Discover now