Emo-tional World

Κεφάλαιο 19ο

''Παιδιά λυπάμαι.Δεν μπορώ να σας βοηθήσω.''

Κοιταχτήκαμε με τον Ματ.Το ήξερα ότι ο αστυνομικός δε θα δεχόταν.

''Μα καλά,έχετε ιδέα που έχετε μπλέξει;''

Άντε πάλι.

''Ξέρουμε ακριβώς που έχουμε μπλέξει'' είπε ο Ματ.

''Έπρεπε να απευθυνθείτε στην αστυνομία καιρό τώρα!Είναι  υπερβολικά επικίνδυνο!''

''Με όλο το σεβασμό,αυτά τα έχουμε ακούσει πάααρα πολλές φορές.Τίποτα δε θα μας σταματήσει.Όχι τώρα.''

Ο αστυνομικός μας κοίταξε λες κι ήμασταν ψυχοπαθείς.

Αναμενόμενο...

Λίγες ώρες μετά ήμασταν στο σπίτι μου.Και οι δύο ξέραμε τι έπρεπε να γίνει.Παρά τις αντιρρήσεις μου έπρεπε να το διακινδυνεύσουμε.ΠΑΛΙ!

Θα πηγαίναμε στο σπίτι των γονιών της Στέλλας.Στο οποίο τώρα έμενε μέλος της Συμμορίας D.

Χα!Θα πεθάνουμε!

Και ξαφνικά,μου ήρθε ιδέα.Ο Ματθαίος με το που την άκουσε με συγχάρηκε για το εφευρετικό μυαλό μου.Σίγουρα αυτό θα είναι πολύ καλύτερο από το να πάμε μόνοι.Αφού δέχτηκε και η Αγγέλα,όλα θα πάνε καλά.Λογικά.Ε;!

Ματθαίος POV

Πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε αυτά τα στοιχεία.Αν τα έχουμε αυτά,τότε όλα έχουν τελειώσει.Μόνο τότε θα καταλάβουμε αν η Στέλλα είναι ζωντανή.

Ήρθε η ώρα.Έπρεπε.

Βάλαμε διακριτικά ρούχα και περιμέναμε κάτω από το σπίτι.Η Αγγέλα έπρεπε να πάει πρώτη.Με το που μας έκανε νόημα την ακολουθήσαμε από πίσω.Χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού και περιμέναμε ν' ανοίξει.

Όταν η πόρτα άνοιξε,μας κοπήκανε τα πόδια.Αυτός που είχε ενοικιάσει το σπίτι όμως δεν μπορούσε να μας δει,είχαμε κολλήσει στο πλάι του τοίχου.

''Γεια σας!'' είπε η Αγγέλα.''Κάνουμε μια έρευνα για το κάπνισμα,μήπως θα μπορούσατε να-''

Κι εκείνη τη στιγμή πεταγόμαστε εγώ με την Όλγα και τον κοπανάμε με το τηγάνι στο κεφάλι.Έπεσε λιπόθυμος.

Η όλη φάση ήταν κωμικοτραγική.

Κατευθείαν προχωρήσαμε στο δωμάτιο της Στέλλας.Κι όλα πήγαν μια χαρά,μέχρι που βρήκαμε την πόρτα κλειδωμένη.

ΤΕΛΕΙΑ!

Τότε φώναξα στην Αγγέλα-η οποία πρόσεχε να μην συνέλθει- να ψάξει στις τσέπες του.