Your Lover Boy ℘JiKook

Suladığın Çiçek Bahçem Soldu

¤Yeni yayımladığım Yoonmin'e ve bir süredir devam eden Vhope hikayeme bakarsanız mutlu olurum, şimdiden teşekkürler.¤

"Midem bulanıyor."

Kaşlarını çatıp elindeki yarım sigarayı pervaza basıp aşağı attı ve teli çekip yatakta oturan bedenime yaklaştı. Eli yanağımı ve oradanda alnımı buldu.

"Kusturalım seni diyeceğim fakat yemek bile yemiyorsun. Hasta mı oluyorsun acaba?"

Omzumu silktim ve ayağa kalktım. Masada duran paketine uzandım ve havaya kaldırıp salladım.

"Alıyorum?"

Başı ile onayladı ve yatağa oturdu. Başı onaylamıştı fakat yüzü aynı şeyi söylemiyordu.

"Sekizinci."

Çakmağı çektiğim sigaradan derin bir nefes aldım ve parmaklarıma sıkıştırıp ona döndüm.

"Hmm?"

"Bugün diyorum, içtiğin sekizinci."

Cevap vermedim. Canım çokça sıkkındı. Elimdeki şey ise sadece onu yansıtan somut bir şeydi, o kadar. Sessizlik içinde içtiğim sigara faslının sonunu teli kapatarak bitirdim ve yatağa uzanmış bedenin yanına çıktım. İki yana açmış olduğu kollarından birine başımı koymam ile kendini yan çevirip diğerini de üstüme sarmıştı. Başım boyun girintisine yerleştiğinde ve kolları beni sarmaladığında başımız yastığın aşağısında olduğu için yataktan sarkan ayaklarımı umursamadım.

Beni sarmaladığı kolları sıklaştı ve yumuşak sesi ile konuşmaya başladı.

" Nasıl hissediyorsun? "

Fısıltı şeklinde ki sesi kalbimi titretip midemi bükerken derin bir nefes aldım. Ve bu derin nefes kesinlikle ondan etkilendiğim için değildi.

"Uzun süredir düşünüyorum. Yani, a-annemi. İşlerin nasıl gitmesini isteyeceğini."

"Peki nasıl bir sonuca vardın?"

"Açık mı olayım?"

Kıkırdadı.

"Açık ol sevgilim."

Dudaklarından çıkanların aklımı karıştırmasına izin vermeden konuşmaya başladım.

"Eğer sıfırdan başlayacak olursam, yanımda olduğun için ne kadar şanslı olduğumu bilmemi isterdi. Fakat arkadaş gözü ile. Ancak, ilişkimizi bilse karşı çıkardı. Annemi tanıyorum. Yani tanıyordum. Bu tarz olaylara sapkınlık gözü ile bakardı. Söylesem sana veda etmek zorunda kalırdım."

"Ya da evden kovulur ve benimle yaşamaya başlardın?"

Yüzüme yayılan gülümsemeyi engelleyemedim.

"Belki. Derslerime çalışmamıda isterdi sanırım. İyi bir geleceğimin olmasını. Güzel bir aile kurmamı falan."

Kıkırdandı.

"Kısacası, mutlu olmamı isterdi. Önüme bakmamı. Yaşamamı. Bunun hakkında düşünüyorum. Belkide onun için, yaşayabilirim?"

Dudakları alnımı buldu ve avucu sayamayacağım kez ensemi okşadı.

"Belki değil, öyle. Yaşamanı isterdi. Onun için yaşayacaksın. Benim için yaşayacaksın."

Başımı kaldırıp dudağının kenarını öptüm ve dudağımı bir süre çekmedim.

"Seni seviyorum. Seni çok seviyorum."

Ona sahip olduğum için ne kadar şanslı olduğumu hissetmesini istiyordum.