Πριν Από Την Αρχη

Κεφάλαιο 9 : Αναμνήσεις που πονάνε

4 χρόνια μετα.
15 Δεκεμβρίου 1983 Σαν Φρανσίσκο.

Μετά από πολύ καιρό γύριζα ξανά στο σπίτι για να το βρω για μια ακόμη φορά γεμάτο από κόσμο. Η αιτία αυτού: ο χορισμός της Πάτι με τον Βίκτορ. Μόλις έφτασα είδα μια μικρή φιγούρα να κάθετε στα μεγάλα μαρμάρινα σκαλοπάτια του σπιτιού . Ήταν η Πρου που τώρα ήταν 7 χρόνων και πήγαινε σχολείο.
Την πλησίασα και ξέρωβιχωντας έκατσα δίπλα της.
Κάθριν: Πρου τι κάνεις εδώ;
Πρου : Σε περίμενα
Κοίταξα το ρολόι και ανακάλυψα ότι ήταν περασμένα μεσάνυχτα.
Κάθριν : τέτοια ώρα είναι πολύ επικίνδυνο να κάθεσε εδω.
Πρου : δεν θέλω να ξαναπάω μέσα σε αυτό το καταραμένο σπίτι.
Κάθριν : μην το ξαναπεις ποτέ αυτό , η γιαγιά σου κάνει τα πάντα για να είμαστε όλοι καλα.
Πρου: δεν μπορεί να μου φέρει πίσω τον μπαμπά μου η να με ξαναπάει στο σπίτι.
Σαστισα με την απάντηση της - πάντα ήταν ποιο ώριμη από την ηλικία της αλλά μόλις τώρα κατάλαβα ότι ένιωθε οπως εγώ όταν χώρισαν οι δικοί μου γονείς πραγμα που την έκανε να φαίνεται ακόμα μεγαλύτερη - πήρα μια βαθιά ανάσα και της έπιασα το χέρι .
Κάθριν : θα μιλήσω εγώ στην μαμά σου , δεν σου αιγκιουμε ομως και πολλά , εξάλλου ξέρεις πόσο πεισματάρα είναι.
Της χαμογέλασα και σηκοθικαμε για να μπούμε στο σπίτι όταν μου τράβηξε το χέρι για να σταματήσω
Πρου : Καλώς ήρθες θεία. Μου έλειψες
Κάθριν: και εμένα μου λείψατε πολύ γλυκιά μου.
Με αγκάλιασε και το γλυκό άρωμα της μου θύμισε σπίτι.
Πενι: Κάθριν ήρθες επιτέλους ανησύχησα. Άργησες!
Κάθριν : όχι δεν άργησα απλά μιλούσαμε εδώ με την Πρου
Η μαμά μου σταύρωσε τα χέρια της στην μέση της και κοίταξε άγρια την μικρή. Προτού προλάβει όμως να πει αυτό που σκεφτόταν η Πρου άνοιξε την πόρτα με μανια και τρέχοντας μπήκε στο σαλόνι και έκατσε δίπλα στο τζάκι ενω εμείς ανοίξαμε το βήμα μας για να την προλάβουμε.
Κάθριν : εξηγήθητε και η δύο αμέσως !
Καμία από τις δύο δεν μίλησε πράγμα που με αναστάτωσε γιατί ήξερα πως σίγουρα θα είχαν καυγαδισει πολύ άσχημα η δύο τους .
Κάθριν : πρέπει να μιλήσετε οι δύο σας και να τα ξαναβρήται για χάρη της Πάτι.
Πρου : δεν έχω να πω τίποτα σε αυτές της δύο.
Κάθριν : νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ζητήσεις και από την γιαγιά και από την μαμά σου συγγνώμη Πρου.
Πρου : να εγώ ....
Κάθριν : και εσύ μαμά να σταματήσεις να κάνεις τον δικηγόρο.
Αρχίσανε να μιλάμε και η δύο μαζί πράγμα που έκανε ακόμα χειρότερο τον πονοκέφαλο που ήδη είχα. Της άφησα να μηλισουν και να τα ξαναβρούν και ανέβηκα στον πανό όροφο με προορισμό το παλιό μου δωματιο.
Μια δινατη μυρουδιά καπνού έβγαινε απο τον ξενώνα που μου προκάλεσε έντονο βήχα . Περίεργη μπήκα μέσα και αντίκρισα ένα φάντασμα της αδερφής μου , τα μάτια της ήταν κόκκινα και είχαν μαύρους κύκλους ενώ τα μαλια της ήταν βρόμικα και ατιμελιτα. Τα ρούχα της κουρελιασμένα και σκισμένα στα πλαγια. Καθόταν στο μεγάλο παράθυρο και δίπλα της βρισκόταν ένα γεμάτο σταχτοδοχειο και ένα μισοάδειο μπουκάλι βότκα, ενώ στο μεγάλο κρεβάτι που υπήρχε κοιμόταν ανενόχλητη η Παιπερ.
Κάθριν: Πατι ;
Πάτι : αφιιισττεεμαιιι ..... Στοοον πόνο μου ...... Δεεεεν θεελωω να δωω κανεεεεναννν.
Δάκρια κυλούσαν σε κάθε προσπάθεια της να πει μια πρόταση και όταν δεν μπορούσα να μιλήσει άλλο άρπαξε το γυάλινο μπουκάλι και ήπιε τρεις καλές γουλιές βότκα.
Σαστισα και έμεινα να την κοιτάω έτσι για πολύ ώρα ύστερα πήρα στην αγκαλιά μου το παιδί και παρά της διαμαρτυρίας της Πάτι το πήγα στο δωμάτιο μου .
Επεστρεψα και άρχισα να σιμαζεβω τριγύρω, πέταξα τα τσιγάρα και το ποτό και άνοιξα ακόμα ποιο πολύ το παράθυρο , γέμισα την μπανιέρα με ζεστό νερό και την έβαλα να κάνει μπάνιο με το ζορι.
Αφού την τιλιξα με της χοντρές πετσέτες της στέγνωσα τα μαλλιά και την έβαλα να ξαπλώσει.
Της τραγουδούσα και της μιλούσα γλυκά μέχρι που τελικά μας πήρε και της δύο ο ύπνος αποκαμομενες.