o gün boyunca hiç konuşmadın. kız arkadaşın evden çıkıp gittiğinde, sessizce duvar köşesine sindin ve bir müddet öylece durdun. ben ise ipek çarşafa sarılmış seni izledim.
adını bilmiyordum. yaşını bilmiyordum. hiçbir şey bilmiyordum. fakat güzel gelmiştin gözüme. dağınık, sarıya boyanmış saçlarını ikide bir elinle tekrar ve tekrar dağıtıyor ve derin bir iç çekiyordun.
sonra kalktın, odadan gittin. birkaç dakika sonra elinde iki kadeh kırmızı şarap ile geri döndün.
birini bana uzattın, yanıma oturdun. tereddütle elindeki kadehi aldım. daha önce hiç şarap içmemiştim ama yabancı tadın genzimden geçmesine izin verdim.
ve tüm gün boyunca öylece oturduk. tek kelime etmedik. oysa şarap yüzünden kırmızıya bulanmış dudakların birkaç kelime etsin isterdim. fakat sen istemiyorsan, benim açımdan da bir sorun yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
long way home | atsuhina
Short Storyneden değiştiğini hiç sormadım, zaten sen de hiç cevap verecek gibi durmazdın. [angst]
