eğer o günlerde bana 'birlikte yaşadığın adam hakkında ne biliyorsun?' diye sorsalar, cevabım sadece yaşın ve ismin olurdu.
bunu ikinci ayın sonlarına doğru fark etmiştim.
çoğu zaman yaptığın gibi, yatak odasının kenarına çökmüşün. ağzını bıçak açmıyordu. sen söylemesen de ben zihninde dolanan kara bulutların farkındaydım.
yanına gelmek, kollarımı soğuk vücuduna dolamak istiyordum. ne düşünüyordun bilmiyordum ama sana acı veren şeyleri üstlenmek istiyordum.
sen geç saatlere kadar durmadan içerken ben uykuya dalmıştım.
duvara attığın yumrukların sesiyle uyandığımı hatırlıyorum.
o yumrukların bir gün beni hedef alacağını nereden bilebilirdim ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
long way home | atsuhina
Kurzgeschichtenneden değiştiğini hiç sormadım, zaten sen de hiç cevap verecek gibi durmazdın. [angst]
