Günün ilk ışıkları penceremden gözlerime doğru süzülüyordu...Kuş cıvıltılarıyla oluşan ahenkli ses düzeni baharı andırıyordu.
Enerjik ve Rahat bir şekilde yatağımdan doğrulup kalktım.
Elimi ve yüzümü yıkayıp,dişlerimi fırçaladıktan sonra, aynada saçımı yapıp üzerime zümrüt yeşili bluzumu ve altımada siyah jean'imi giydim.
Ayakkabı olarak babetlerimi tercih ettim.Güzel bir gülümseme ve coşkuyla aşağıya inerek Herkese Günaydın! Dedim
Annemler Gülümseyerek Günaydın dediler.
Annem: Güzelim bugün keyfin pekde yerinde ne hoş! dedi.
– Evet Anneciğim çok sevinçli ve mutluyum bunu okulumda ki yeni sınıf arkadaşlarıma borçluyum!
Babam: Vaaay demek kızım sonunda okulu seviyor diyerek,gülerek masaya oturdu.
Annem: Eee anlat bakalım,kim bu çocuk?
– Çocuk mu Aaa! O da nereden çıktı? Dedim. Şaşırmıştım.
Ama annem bu tür şeyleri çok iyi bilirdi sanırım 6.his dedikleri bu olsa gerek.
Babam: Hey yeni bir erkek arkadaş mı edindin Layla Senin Adına sevindim! Dedi.
– Aa Hayır Baba,Annem yine şakalaşıyor sadece dedim.
Yemeğimi,bitirmiş bir şekilde masamdan kalkarak herkese hoşçakalın diyerek tam gaz hızla evden ayrıldım.
Robert'ı görmek için sabırsızlanıyordum.
Bunun için kendimede kızıyordum Ah Layla! Bu kadar da çabuk süzülemezsin! diye içimdende geçirmiştim.
Okula Yavaş,Yavaş Adımlarla vardığımda,Karşımda geçen yıl ki sınıftan Dafni'yi gördüm ama selam dahi verme gereği duymadım.Çünkü Ukala ve Bencil, Aynı zamanda benimle uğraşan bir kızdı,kısaca ondan Pek kimse hoşlanmazdı.Pek fazla düşünmeden aklımdan geçiştirivermiştim.
Sınıfıma girip masama oturdum.Robert'da yanımdaydı Onun o, sıcak nefesi ve parfümünün cezbedici kokusu beni baştan çıkarabilecek derecedeydi,kendime mukâyet olmalıydım.Yoksa derse adapte olamıyordum.
ders biyolojiydi konusu ise canlıların üreme sistemiydi
Sanırım, Biyolojiden nefret ediyordum.
Tenefüste Robert'la konuşuyorduk.
– Ah Layla! Neden bu haftasonunu bizim evde geçirmiyoruz,hem meşhur ailemlede tanışmış olursun dedi.
– Tedirgin ve mutlu bir tavırla Ah neden olmasın? dedim lakin, içimdende Annemlerden izin koparabilirsem ne iyi! Dedim.
Bu çocuk nasıl beni bu kadar etkileyebiliyordu,Onun Yeşil gözlerinde kayboluyordum.
O farklıydı! Diğer erkekler gibi sadece cinsellik peşinde değildi hissediyordum.
Onun iyi ve temiz bir kalbi vardı,O da ben gibi acılar yaşamış gibiydi.Üvey bir baba ile büyüdüğünü sanmıyorum sanırım o açıdan o benden şanslı!
Eve vardığımda,Bilgisayarımı açıp posta kutuma gelen maillerimi kontrol ettim,Babamdan mail gelmişti!
Hey Layla!
Seni ne zamandır göremiyorum Lütfen Bana gel.
Diyordu.
Sanırım beni özlemişti.Canım babam,onu tüm dertlerim arasında unutuvermiştim.Bunu telafi etmeliydim.
Anneme hep kızıyordum,Çünkü o Babamı gerçek anlamda hiç sevmemişti,halbuki o asla bulamayacağı türde bir insandı.
Küçük yaşta babasızlığın acısını çekense; Küçük Layla olmuştu,gözü yaşlı küçük kız Layla.
Kafamdan bu düşünceler geçtikten sonra,babama hemen bir mail attım;
– Sevgili babacığım
sizi çok özlemiş bulunmaktayım en kısa zamanda geleceğim.
–Layla.
Bilgisayarımı kapattıktan sonra,uykum gelmişti.Gözlerim kapanıyordu,direk yatağıma uzandığımda,gözlerimin kapanarak tatlı rüyalara daldığını hissediyordum...Bakalım Yarın beni neler bekliyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimde Ki Çığlık
Novela JuvenilLayla,Amerika'nın Louisina eyaletinde yaşayan ve geçmişin ona yaşatmış olduğu hüzün ve kederlerin acısını çekerken bir yandan da hayata tutunmaya çalışan bir kız'dır. Hiç umudu kalmamışken,birgün Robert adında bir çocuk ile tanışır ve hayatının değ...
