Ψίθυροι στο σκοτάδι.

Κεφάλαιο 5ο

Κεφάλαιο 5ο

Καθόμουνα στο τραπέζι της κουζίνας τρώγοντας πρωινό, τα αγπημένα μου δημητριακά, η μητέρα μου έφτιαχνε ομελέτες, ο πατέρας μου έπινε καφέ ενω τα αδέρφια μου τσακωνόντουσαν όπως πάντα για το ποιος θα πάρει το Playstation 2. Δηλαδή, μια συνιθισμένη μέρα, όπως όλες τις άλλες με τη διαφορά ότι σήμερα δεν έχουμε σχολείο και αυτο με έκανε χαρούμενη που δεν θα έβλεπα την Τσέλσι και τον Λίαμ. Όλη τη προηγούμενη εβδομάδα, έβλεπα την Τσέλσι και τον Λίαμ, να μιλάνε ακατάπαυστα αλλά μόλις τους πλησίαζα, διέκοπταν τη συζήτηση και μιλούσαν για κάτι άσχετο. Είμαι σίγουρη ότι μου κρύβουν κάτι, οπότε είναι λογικό να σκέφτομαι διάφορα...μπορεί ναι, να ξέρω τη Τσέλσι απο πολύ παλιά αλλά ποτέ μου δεν την πολυ-εμπιστευόμουν, καθώς δεν έπαιρνε τίποτα στα σοβαρά, όσο για τον Λίαμ, εδω και λίγες μέρες τον έχω γνωρίσει, δεν ξέρω πολλά για αυτόν και για αυτο υποψιάζομαι ότι...μπορεί να έχουν σχέση! Ναι, αυτό είναι, δεν έχει άλλη εξήγηση και μου τα κρύβουν όλα γιατί η Τσέλσι νομίζει ότι μου αρέσει ο Λίαμ, τι ηλίθια σιγά μην μου άρεσε εκείνος! Δεν μου καίγεται καρφάκι...

Τις σκέψεις μου τις διέκοψε το κουδούνι και ύστερα ακολούθησε ένα ρυθμικό χτύπημα στη πόρτα. Σηκώθηκα απο τη θέση μου βαριεστημένα και σέρνοντας τα πόδια μου κατευθήνθηκα προς τη πόρτα φωνάζοντας "ΕΡΧΟΜΑΙ", σκεφτόμουνα ποιος ήταν ο επισκέπτης μας τέτοια ώρα πρωί-πρωί, άλλη όρεξη δεν είχα, να πάω και να ανοίγω πόρτες.

- Έλεος δηλαδή, δεν κάθομαι δίπλα απο τη πόρτα ούτε είμαι κουφή... Αμέσως σταμάτησα το μονόλογό μου καθως μόλις άνοιξα τη πόρτα, είδα τον επισκέπτη μας! Όρμησα πάνω της και την αγκάλιασα.

- Έι, κορνέλια θα με σκοτώσεις, πως κάνεις έτσι έχεις να με δείς μόνο 4 χρόνια. Είπε η Τάμι αστεία. Περίμενα τους πάντες, αλλά δεν μου πέρασε απ'το μυαλό ότι ο "ενοχλητικός" επισκέπτης μπορεί ναι είναι η Τάμι.

- Ποιος είναι στη πόρτα Κορνέλια και τσιρίζεις έτσι? Φώναξε η μητέρα μου απο την κουζίνα ενώ η Τάμι μπήκε στο σπίτι και μου έκανε νόημα να φέρω τη βαλίτσα της.

- Γειά σου θεία, γεια σας θείε! Είπε η Τάμι μόλις εμφανίσθηκε στη κουζίνα ενω η μητέρα μου, άφησε ότι έκανε και πήγε να χαιρετίσει την ανιψιά της και εγω εφόσον έφερα τη βαλίτσα της μέσα στο σπίτι, στάθηκα στη πόρτα της κουζίνας, παρακολουθώντας εκείνη τη ''συγκινητικη'' στιγμή, κλαψ...και τρώγωντας σοκολατάκια.

Μετά απο τα τυπικά και τις διάφορες ερωτήσεις, την πήγα πάνω στο δωμάτιο. Είχε έρθει για να συνεχίσει το σχολείο της εδω στην Αυστραλία, και μόλις τελιώσει με το λύκειο θα φύγει πάλι πίσω. Η Τάμι, ήταν η ξάδερφή μου, περίπου στην ηλικία μου, την αγαπώ πολύ. Είχε αλλάξει εξωτερικά, έβαψε τα μαλλιά της κόκκινα που πήγαιναν με τις φακίδες που είχε στο πρόσωπό της και επειδή φορούσε μια κοντή μπλούζα είδα και το τατουάζ που είχε κάνει. Ήταν το πιο ωραίο τατουάζ που είχα δεί ποτέ μου! Έδειχνε έναν άγγελο με μακριά μαύρα μαλλιά, μαύρα φτερα που κρατούσε με τα δυο του χερια όρθιο, ψηλά, πάνω απ'το κεφαλι του ενα ξίφο, οπου είχε καρφωμένη μια καρδιά που αιμορραγούσε.