Ψίθυροι στο σκοτάδι.

Κεφάλαιο 9ο

Κεφάλαιο 9ο

Το τοστ μου είχε αρχίσει να κρυώνει και εγω το κοίταζα ανεκφραστη, σκεφτοντας αυτα που ειχα διαβάσει χτες το βράδυ.

-Κορνελια, γιατι δεν τρως? Φάε για να προλάβεις να πας σχολείο. Μου θυμησε η μητέρα μου. Οχι! Δεν ειναι η μητέρα μου. Ειναι η θετή μητέρα μου.

-Μαμά, μήπως έχεις φωτογραφίες όταν ήσουν έγκυος. Της ειπα γλυκύτατα.

-Ναι!

-Δεν εννοώ όταν ήσουν έγκυος στα αδέρφια μου. Με κοίταξε για λίγο σκεπτικη πριν διαλέξει τις κατάλληλες λέξεις για να μιλήσει.

-Οχι. Κοιτα Κορνελια, είσαι πια μεγάλη και πρέπει να μάθεις την αλήθεια...

-Ειμαι υιοθετημενη.

-...ναι...αλλα θα σε αγαπούμε όπως πάντα τίποτα δεν θα αλλάξει! Έπεσε πάνω μου και με αγκάλιασε. Δάκρυα κυλούσαν απο τα μάτια της αλλα και απο τα δικά μου.

-Είσαι ακριβώς σαν το πρώτο μας παιδί. Για μερικά χρόνια δεν κάναμε παιδιά, και δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ να υιοθετήσουμε κάποιο παιδί. Και μια μέρα ειδα την βιολογική μητέρα σου στο πάρκο. Πιάσαμε κουβέντα και όταν έμαθε οτι δεν κάνω παιδιά μου πρότεινε να πάρω την Ταμι καί εσένα. Στην αρχή την πέρασα για τρελή αλλά αργότερα έμαθα οτι πέθανε απο μια αρρώστια. Όσο για την Ταμι, αργότερα, γιατι δεν μπορούσαμε να μεγαλώσουμε δύο παιδιά την υιοθέτησε ο θείος σου. Ήταν πολύ πλούσιος και δεν ήταν παντρεμένος οπότε ήθελε κάποιο παιδί για να του αφήσει την περιουσία του.

-Ο πατέρας μου τι επαθε?

-Δεν έχω ιδέα αλλά η μητέρα σου ζούσε σε ενα παλιό αρχοντικό στα βόρεια του Secret Harbour, εκει κοντά υπάρχει μια σπηλιά οπου παλιά ήταν ορυχείο.

-Μμμμ, εκει κοντά υπάρχει και ενα σιδηρόδρομο αλλα δεν δουλεύει πια γιατι το ορυχείο δεν λειτουργεί.

-Σωστα, απο που το ξερεις? Με ρώτησε εκπληκτικη.

-Τοπική Ιστορια!

-Πες μου οτι δεν σκοπεύεις να πας εκεί. Κορνελια, ολα ειναι περασμένα ξεχασμένα εμεις σ'αγαπούμε σαν αληθινούς γονείς. Μην σκέφτεσε ολα αυτα, απλα ξέχνα τα και διάβασε καλα για να περάσεις στο πανεπιστήμιο και να γίνεις χειρουργός.

-Ναι μαμά, και βέβαια απλα ρωτάω απο περιέργεια. Την καθυσηχησα και της έδωσα μια αγκαλια. Ύστερα συνειδητοποίησα οτι η ώρα πέρασε.

-Μα που ειναι η Ταμι?

-Πήγε σχολείο με εναν φίλο της νωρίς το πρωί. Έπρεπε να στο είχα πει για να μην την περιμένεις. Έλα θα σε πάω με το αυτοκίνητο! Μου πρότεινε και φύγαμε.