《Her & Him》

《Κρατάς μυστικό;》

"Κρατάς μυστικό;"

Και εκείνη κράτησε.

Και αν αυτό δεν είναι έρωτας, τότε δεν ξέρω τι είναι.

***

Είχε περάσει ένας μήνας από εκείνη την πρώτη γνωριμία. Και αυτόν τον ένα μήνα, ο Harry και η Estele ήταν αχώριστοι. Σαν δυο καλοί φίλοι, μα ήξεραν και οι δυο τους ότι ήθελαν να γίνουν κάτι παραπάνω.

Μα δεν μπορούσαν.

Όχι τόσο απλά. Όχι τόσο γρήγορα.

Τα φαντάσματα του παρελθόντος δεν τους άφηναν να προχωρήσουν χωρίς να έχουν πίσω τους μια σκιά να τους ακολουθεί συνέχεια.

Δεν μπορούμε να αποχωριστούμε το παρελθόν.

Μπορούμε μόνο να το αγαπήσουμε, ώστε να φοβηθεί αρκετά και να φύγει μόνο του.

Μα πως μπορούμε να αγαπήσουμε το παρελθόν μας; Ποιος αγαπά τα λάθη του; Τις αδυναμίες και τα ελαττώματα του; Ποιος αγαπά αυτά που μισεί, χωρίς να διαφθείρει λίγο τον εαυτό του;

Πως μπορούμε να αγαπήσουμε το παρελθόν και να μείνουμε ατόφιοι;

Υπάρχει ένα τρόπος.

Είναι δύσκολος, επίπονος και κρύβει ρίσκα. Διακυβεύεται το μέλλον μας προσπαθώντας να αγαπήσεις το παρελθόν. Χωρίς να βάζουμε φωτιά στο παρελθόν, το μέλλον φαντάζει πιο σκοτεινό.

Ρισκάρεις τα πάντα για να αγαπήσεις κάτι που έχει τελειώσει.

Μα αυτό το κάτι, έχει λίγο από εσένα μέσα του.

Ο μόνος τρόπος να αγαπήσεις το παρελθόν αρκετά ώστε να πάψει να σε στοιχειώνει άλλο, είναι να μιλήσεις σε κάποιον άλλο για αυτό.

Και ο Harry σκόπευε να κάνει ακριβώς αυτό.

***

Είχαν συναντηθεί άλλη μια φορά στο πάρκο.

Στο πάρκο τους.

Η Estele λάτρευε να το αποκαλεί έτσι. Ένιωθε πως είχαν κάτι κοινό, κάτι που το μοιράζονταν και δεν χωρούσε μέσα κανένας άλλος.

Κάτι ολοκληρωτικά δικό τους.

Ο Harry ήταν πιο διστακτικός. Αν και η κοπέλα το ανέφερε συχνά ως "το παρκάκι τους" , εκείνος δεν το είχε πει έτσι ούτε μια φορά.

Δεν ήταν πως δεν ήθελε να έχει κάτι μόνο με την Estele.

Ήθελε να μοιραστεί τα πάντα μαζί της, αλλά όχι αυτό.