Τρίτη 19 Δεκεμβρίου
"ΒΑΡΙΕΜΑΙΙΙ... Αυτό είναι μαρτύριο😵"
.
.
.Αυτό ήταν το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ τις 8 ώρες που ήμουν στη δουλειά σήμερα.
Όταν έφτασα το πρωί ο Wonho δεν ήταν εκεί κάτι που μου φάνηκε παράξενο. Δεν ήξερα όμως τι να κάνω οπότε πήγα κλασικά πίσω από το ταμείο μου και άρχισα να εξυπηρετώ τους πελάτες. Κανένα δεκάλεπτο μετά το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπάει.
Είδα ότι ήταν ο Wonho αλλά εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να απαντήσω γιατί ήμουν απασχολημένη. Λίγο πιο μετά όμως που το ταμείο μου ήταν άδειο τον πήρα γρήγορα τηλέφωνο να δω τι είχε γίνει:- Mari? Είπε ο Wonho και μετά έβηξε κάνα δυο φορές.
- Ναι εγώ είμαι. Είσαι άρρωστος; τον ρώτησα ανήσυχη.
- Εμμ ναι αλλά δεν είναι τίποτα σοβαρό. Πήρα τον διευθυντή και του είπα ότι χρειάζεται να πάρω άδεια σήμερα και αύριο. Μέχρι τότε θα έχω γίνει περδίκι.
- Σίγουρα είσαι απλά κρυωμένος έτσι; Τον ρώτησα ακόμα λίγο δύσπιστη.
- Ναι μην ανησυχείς σε δύο μέρες θα γυρίσω να σου κάνω παρέα γιατί το ξέρω ότι δεν μπορείς χωρίς εμένα. Απάντησε προσπαθώντας να ακουστεί αλαζονικός και μετά άρχισε να χαχανίζει.
- Μια χαρά επιβιώνω και μόνη μου. Του αντιγύρισα εγώ παίζοντας το θυμωμένη.
- Το ξέρω. Πλάκα έκανα. Μου απάντησε και θα μπορούσα να ορκιστώ ότι χαμογελούσε εκείνη τη στιγμή.
- Καλά κλείνω τώρα γιατί έχω δουλειά. Περαστικά σου και αν χρειαστείς το οτιδήποτε πάρε με τηλέφωνο.
- Το ΟΤΙΔήποτε; ρώτησε πειραχτικά δίνοντας έμφαση στη λέξη 'οτιδήποτε'.
- Είσαι πολύ ανώμαλος ώρες ώρες. είπα γελώντας και τον άκουσα και αυτόν να γελάει στην άλλη μεριά της γραμμής.
-Άντε γειαα. του είπα πριν προλάβει να ξαναμιλήσει και έκλεισα το τηλέφωνο.Οπότε όλη μέρα ήμουν μόνη μου και ανυπομονούσα να πάει 4:30 για να ΦΎΓΩ από κει μέσα.
Όταν επιτέλους έφτασε αυτή η πολυπόθητη😂 ώρα πήρα τα πράγματα μου και σηκώθηκα και έφυγα.
Δεν πιστεύω να μην έχετε καταλάβει ακόμα πόσο ΛΑτρεύω τη δουλειά μου...
Βγήκα από το supermarket και άρχισα να περπατάω όταν παρατήρησα με την άκρη του ματιού μου κάτι ροζ που στην αρχή όπως το κοίταξα φευγαλέα το πέρασα για ιπτάμενο μαλλί της γριάς.
Αμέσως σταμάτησα να περπατάω και έγηρα λίγο το κεφάλι μου στο πλάι προσπαθώντας να επεξεργαστώ τι ήταν αυτό που είδα. Όταν κατάλαβα ότι δεν ήταν μαλλί της γριάς αλλά ο Namjoon γύρισα απότομα το κεφάλι μου προς το μέρος του.
Ακουμπούσε την πλάτη του στον τοίχο του supermarket και με κοιτούσε με ένα παιχνιδιάρικο βλέμμα πιθανότατα γιατί περίμενε να δει αν θα τον προσέξω έτσι όπως πέρασα δίπλα του. Και φυσικά τον είχα προσέξει. Έκατσα και τον παρατήρησα για τρία δευτερόλεπτα. Φορούσε ένα άσπρο μάλλινο πουλόβερ, ένα σχετικά στενό μαύρο παντελόνι και μπορντό All star μποτάκια.
"Με αυτό το πουλόβερ δείχνει υπερβολικά huggable" σκέφτηκα αλλά τίναξα λίγο το κεφάλι μου και έδιωξα αμέσως αυτή τη σκέψη και τον πλησίασα.
DU LIEST GERADE
Ταμίας° Rap Monster (Greek BTS ff)
FanfictionΤον γνώρισα τυχαία... σε ένα supermarket :p ~~ " Τόσο γλυκούλης και αδέξιος... αλλά προς τι το ροζ μαλλί? " ☺☺☺ Αυτό το fanfiction έχει να κάνει με την καθημερινή ζωή χωρίς πολύ δράμα και με αρκετό χιούμορ και fluff και fangirling tbh. Είναι απλά γ...