A badboy with charms.

A badboy with charms *30*

'Ah, daar ben je.' Zack liep op me af. 'Ik dacht dat je ook al verdwenen was.' Ik keek Zack niet al te begrijpend aan. 'Verdwenen?' Hij knikte naar me. 'Ja, verdwenen.' 'Ik snap er helemaal niks van. Wees duidelijk.' Sprak ik hem toe. 'Gister avond heb ik Dylan aan mijn deur gehad. Hij zag er niet al te goed uit en ook niet blij. Toen ik hem vroeg wat er was kon hij alleen maar een ding zeggen en dat was jou naam.' Ik keek Zack schuin aan. 'Hoezo niet al te goed.' 'Hij had gedronken.' 'Gedronken.' Verbaasd keek ik voor me uit. 'Ja, gedronken.' Herhaalde hij zijn woorden alsof ik er niks van verstaan had. 'Heb je hem al gezien vandaag.' Vroeg hij opeens. 'Nee, deze morgen lag hij ook niet in bed.' Zack keek me niet al te blij aan. 'Is er wat gebeurd dan.' Ik keek hem stilletjes aan en knikte. 'We hadden gewoon ruzie. Na dat ik wat had gezegd was hij woedend er van door gegaan.' Stilletjes draaide ik mijn hoofd weg en keek naar de punt van mijn schoenen. 'Hopelijk is er niks ergs gebeurd. Hij zal er snel terug zijn.'

'Met Vionna.' Sprak ik toen ik mijn telefoon had opgenomen. 'Vionna met mij.' 'Waar ben je in godsnaam.' Zijn stem, ik was zo blij om zijn stem te horen. 'Op het politiebureau.' Hoorde ik van de andere kant van de lijn. 'Politiebureau.' Klonk ik verbaasd. 'Wat doe je daar nou.' Wachtend op een antwoord prulde ik aan mijn nagels. 'Ik ben gister tegen gehouden geweest omdat ik dronken achter het stuur zat.' Dommerik. 'En wat nu.' 'Ik mag niet weg zolang niemand me komt oppikken.' Zijn stem klonk uitgeput. 'Ik heb niet eens een auto. Hoe moet ik je in godsnaam komen halen.' Dom staarde ik naar mijn telefoon. 'Nou, je moet de bus hier naar toe nemen. En dan moet je naar mij vragen en kan je me zo meenemen als je met de auto rijd tenminste.' 'Waarom moet ik rijden.' 'Omdat ik vandaag niet achter het stuur mag. Er zit nog een beetje alcohol in mijn bloed.' Juist. Ja. 'Welke bus.' Vroeg ik nog. 'Bus drieëntwintig.' Zei hij nog voor ik iemand iets hoorde zeggen en hij aflegde.

Die verdomde bus was al tien minuten te laat. Zenuwachtig liep ik heen en weer. Een oud madammetje die ook aan het wachten was op haar bus keek me vervelend aan. Ik glimlachte snel naar haar. In mijn ooghoek zag ik één bus aankomen. Dat is hem, bus drieëntwintig. Ik knikte vriendelijk naar de buschauffeur terwijl ik op stapte en plaats naam op en éénpersoon zitje. Terwijl ik al heel de rit stil zat bedacht ik me eigenlijk dat ik niet wist waar ik moest afstappen. 'Excuseer.' De buschauffeur keek me aan. 'Waar moet ik afstappen voor het politiebureau?.' Vragend keek ik hem aan. 'U moet er eigenlijk zo meteen af. Na de stoplichten.' Gaf hij vriendelijk antwoord.

'Dankuwel.' Knikt ik nog snel voor ik afstapte. Schuin over de bushalte zag ik het politiekantoor al staan. Snel maakte ik me een vaart naar binnen. Binnen aangekomen zag ik allemaal mannen en vrouwen in blauwe pakken rond lopen. Op een bankje in de hoek zag ik een man zitten. Hij keek een hele tijd. Engerd.

'Kan ik u helpen?.' Klonk er opeens een stem. Ik draaide mijn hoofd beetje om en zag een politieagent staan. 'Ik ben op zoek naar Dylan Clemens.' 'U bent Vionna Sommers.' De man keek me vragend aan. 'Ja.' Zei ik maar. 'Volgt u me dan maar Mevrouw Sommers.' Hij liep een gang in en kwam dan uit op een klein kamer. Vanuit de grote glazen raam zag ik Dylan al zitten. Toen hij me had opgemerkt stond hij meteen recht. 'Zo Meneer Clemens. Ik hoop dat u lesje heeft geleerd en hopelijk kom ik u vandaag niet tegen met de auto of een van mijn collega's anders kunt u rijbewijs kwijt raken en nog eens één dag of twee ik de cel doorbrengen.' De politieman keek hem streng aan.'Nee dankje. Ik slaap liever in mijn eigen bed.' 'Dat mag ik hopen.' Zei hij lachend.

'Dommedwaas.' En ik gaf Dylan een duw. 'Hoe dom kun je nou-.' Voor ik mijn zin nog kon uitspreken kwam er al 'Sorry.' uit zijn mond. 'Het was niet de bedoeling om zo boos te worden. Het gebeurden en het spijt me.' Ik glimlachten naar hem. 'Het is maar goed dat ik zoveel van je hou.' Lachte ik naar hem en gaf hem een kus op zijn lippen. 'Beloof je me dat je vanaf nu altijd bij me slaapt. Ik slaap liever namelijk met jou naast me.' Verlegen keek ik naar de grond. 'Dat beloof ik.' Grijnsde hij.

~ vote en comment xM ❤️ ~