Daar stond ik dan voor een grote bruine deur. De regendruppels vielen nog steeds op de grond en ik begon steeds meer doorweekt te worden. Ik haat hem. Mijn gedachten waren boos en teleurgesteld. Hij had niet eens de moeite gedaan om mee binnen te gaan. Hij rij gewoon weg. Zonder nog een maal achter te kijken of een medelijdende blik.
Ik kon het nog steeds niet geloven dat ik hier echt was en dat ik hier ook nog eens zolang zou moeten zitten. Het was zo teleurstellend en zielig tegelijk. Blue was er ook nog niet zo van overtuigd of het hier wel plezant ging worden.
'Ga je nog naar binnen.' Mijn gedachten werden verstoord door een luide jongensstem. Achter me stond een jongen die zeker in de meter tachtig was. Zijn grote groenen ogen staarde mij aan. 'Zodra ik zin heb.' 'Ga ik naar binnen ja.' Ik keek hem geïrriteerd aan. Blijkbaar had hij door dat ik nog belangen niet van plan was om binnen te gaan. Hij liep langs mij heen naar binnen. Toen ik uiteindelijk had besloten om ook binnen te stappen kwam ik uit op een grote mooie witte hal.
Ik keek voor mij uit. Deze internaat was best groot. Ik had nooit echt een internaat van binnen gezien. Buiten die keer dat ik mijn neef ging bezoeken. Maar zijn internaat vergeleken met deze was hij niks waard. Deze hal was zelfs nog groter dan de hal van onze school. Een bruine trap die je naar drie verdiepingen bracht was het eerste wat mij ook wel opviel. De hal telde acht deuren, plus de voordeur.
Elke deur had zo zijn naam. De keuken, de living, de sporthal, klaslokaal vijf, klaslokaal tien, klaslokaal vijftien en als laatste de Directrice. Daar naast was nog een grote glazen deur die je naar de tuin leiden. Je had meteen uitzicht op een prachtige tuin met bloemetjes en bankjes. Ik liep terug naar binnen. Mijn hondje Blue keek me triestig aan. 'Ik weet het Blue.' 'Maar één maand en half.' Moedigde ik hem met een glimlach aan. 'één maand en half.' Herhaalde ik zuchtend.
~ Vote, comment en stem. xm ~
JE LEEST
A badboy with charms.
RomanceMomenteel er mee bezig: nakijken en herschrijven. 'Je moeder is omgekomen in een auto ongeluk.' Dat waren de woorden die heel mijn leven hadden veranderd. Dat waren de woorden die mijn vader een ander kijk op het leven hadden gegeven. De woorden...