Gelecekten gelen

9. Bölüm : Uyku

Güneş'in arkamdan sarılması ile afallarken hıçkırıkları gözlerimi açmıştı. Ona döndüğümde yüzünü görmeme izin vermeden tekrar sarıldı bana.

"Hey, ne oldu?" dedim kısık ses ile. Uyuyan kişinin mırıltıları kaskatı kesilmemi sağlarken yakalanmanın verdiği adrenalin ile Güneş'i kendimden uzaklaştırdım.
"Ne oldu cidden?" dedim, ellerim ile gözlerindeki yaşları alırken.
Bir şeyler söyledi fakat duyamadım, yüzüne daha da yaklaşırken göz yaşları tombulca süzülüyordu yanaklarından. Kollarından tutup sarstığımda hiç tepki vermemişti.

Tanrım ne oluyordu böyle?

"Güneş, ne olduğunu söyler misin? İstemiyorsan yapmayalım." fısıldayan sesime karşı hiçbir şey yapmadı. Kolları belime dolanırken iç çektim. Cevap verse fena olmazdı, yatağa baktığımda kişinin hâlen daha uyuduğunu gördüğümde rahat bir nefes aldım.

Güneş'in elleri parmaklarımı kaplarken irkildim, ne yapıyordu bu kız? Silah olan elimi havaya kaldırdığımda boşta kalan elimi sıktı. Hıçkırıkları daha durmamış, yatak odasını dolduruyordu,

"Öldürme." ucundan işittiğim sesi ile yüzümü yaklaştırdım. "Efendim?"

"Öldürme." hıçkırıkları arasından yuvarladığı kelimelere bir anlam veremezken yüzüne daha da sokuldum. "Tanrım ne diyorsun söyle?!"

"Öldür—"

Kızgınlığımdan bağırdığım cümle ile ağzımı sıkıca örterken Güneş kafasını kaldırmış, omzumdan yatağa bakıyordu, "me."

Baktığı yöne dönerken yataktan doğrulmuş yüze odaklandım.

Beynim allak bullak olurken gözlerimi birkaç kez daha kırpıştırdım.

Güneş'in yatakta ne işi vardı?