Son Şans

Yanlış Anlaşılma

Yağız  kalktiginda Nergiz ile konusmaya başlamıştık  tam o sırada Mert Halil ve Ege bizi görüp  iceriye girdiler ve hic sormadan yanimiza oturdular çoğu  zaman bunu yapıyorlardı  ve sıkıntı  vermeye başlamıştı.Daha sonra bugün  Ege 'in doğum  günü  olduğunu  ve burda kutlayacaklarini soylediler  bize gizlice  söylediler ve bizim de kalmamizin iyi olacağını  söylediler.Nergiz ile tamam demek zorunda kaldık .Daha sonra masaya ,Ege'nin 2 arkadaşı  daha geldi birisi Çiçek'in erkek arkadaşı Hakan di ama ilk defa görüyordum  digerinin ismini bile gürültüden anlamamistim kalabalık  bir masada kala kalmıştık. Birbirinden garip muhabbetler yüzünden  başım  agrimaya baslayinca küçük  kutlamadan sonra eve kaçtım. Kimseyle doğru  düzgün  konusmamistim bile.Eve geldigimde hemen Orkun'u takipten geri çektim  büyük  ihtimal görmemişti. Sonra Orkun ile tanismamizi düşünerek keşke bir daha tanişabilsek diye tweet attım. Günün  yorgunluğuyla yatıp  uyumustum sabah  olduğunda twitter'dan bir mesaj ve takip istegi vardi ama heycanım boşa  gitti ekleyen Hakan di ve merhaba  diye mesaj atmıştı. Hiç umursamamıştım.Dershaneden bugün her zamankinden geç çıkacaktim.Nergiz bugün mert ve egeyle konuşmak için kafeye  gideceğini  söyledi. Hem grip olmamin verdigi rahatsızlık ve bugün de  kafeye gitmenin abartılı olacağını  düşünduğumden gitmek istemedim.Ek dersten çıktığımda  iyice hasta olmuştum  bir an önce eve gitmeye çalışırken kafenin icinden Nergiz seslendi:
-Gelsene otur biraz
Iceri girip selam verdim etrafa baktığımda Orkun'u gördüm  gülümsedi ben de ona gülümsedim
Ben:
-Eve gitmem lazim hastayım dinlenemem gerek  görüşuruz gençler diye  kafeden çıktım. Eve ilerledim anahtarımı  yanıma almamıştım.Kapıyı açan olmadı Annemi aradığında dışarı çıktığını 1 saate eve gelebileceğini söyledi. Her şey olağanüstü  harika gidiyordu hasta halimde sokaklarda kalmıştım .Sanki işaretler  kafeye  gitmem icin yol gösteriyordu.Ancak bu hastalıklı halimle pek de gözükmek istemiyordum . Geri dönüp  bizimkilerin yanına  oturdum Mert ve Ege de dükkana  gitmek için kalktılar. O kadar çok  hapsiriyordum ki herkes bana bakıyordu daha sonra Orkun bizim masaya geldi :
-Hasta olmuşa benziyorsun geçmiş  olsun.
Ben:
-Evet malesef, eve de gidemiyorum .Bunu sürekli olarak oraya gitmeme bağlı olarak kendimi kurtarmak için belirtmiştim sanırım.
Orkun:
-Geçmiş olsun ne içersin?
Ben:
-Su alsam iyi olacak
Orkun arkasını  dönüp  gittikten sonra  Nergiz'in gözlerinin  içine bakıp
-Gerçekten benimle  mi konuşuyor? Yoksa havale  mi geçiriyorum
Nergiz:
-Gayet seninle konuşuyor  ben demiştim ama sana insan isteyince uğraşınca oluyor işte.
Ben :
-Hemen ümitlenmek istemiyorum.
Nergiz :
-Bence ümitlen daha önce başka masadakilerle konuştuğunu  görmedim tek bizimle konuşuyor.
Orkun'u bir elinde ıhlamur çayı  ve su ile bana doğru yürüyordu .Çayı ve suyu önüme koydu.
Orkun:
-Bu cay senin  için dedi
Ben:
-Gerçekten  teşekkür ederim
Orkun
-önemli  degil cok soğumadan iç  bence diyerek gitti.
Nergiz bana 32 diş  gülümseyerek ,
-hala umidin yok mu ?
Ben:
-Bu durum gerçek olamayacak kadar harika .
Kafeden kalkarken kasaya ilerledik bizi görünce  yağız kasaya geldi orkun içerde  olmalıydı
Yağız :
Nasılsıniz ?
Ben ve Nergiz iyiyiz diyerek kasaya borcumuzu öderken  Yağız  cay nasıl  geldi diye sordu daha iyiyim diye teşekkür  ederim dedim.Orkun bizi görünce kapıya  kadar geldi
Orkun:
Iyi aksamlar yarin tekrar bekliyorum sizi dedi
Nergiz:
Geliriz tabi ki dedi!
Ben:
Teşekkürler cay icin tekrar  görüsuruz dedim
Orkun iyi aksamlar diyerek iceri girdi o kadar guzel konusuyordu ki o  mavi gözleri  gülüyordu.  Ses tonu her seyi o keçi  sakalı bebeksi yuzu disleri her seyi gozume mükemmel  gözüküyordu bu hissi hic daha once tatmamistim.Eve girdigimde aşktan  sarhoştum. Odamdaki eşyalar bugün  onlar bile gülüyordu bana. Oylesine mutluydum ki o biriktirdigim testleri bile neseyle çözüp bitirmiştim hic bir sey tadimi kaciramaz diye düşünürken. Mesaj sesiyle irkildim gelen mesaj Çiçek'tendi
-Yarın erken gel Hakan hakkında konuşmamız gerekenler var.