Nereye Gidiyorsun?

16 5 0
                                        

Mesajı okuyunca bütün neşem kaçmıştı. Çiçek,Gizem ile takılmaya başlayınca aramız eskisi gibi iyi olmamıştı ama bu mesaj da neyin nesiydi?Bu çocukça muhabbete elbette cevap vermeyecektim.Nergiz'i arayıp mesajı okudum sinirli bir ses tonuyla:
-Çiçek'i bir türlü sevemedim zaten kafayı yemiş yarın konuşuruz sana kimse bir sey yapamaz arkanda ben varım!
Ben:
-haha biliyorum,ama hoş değil daha geçen gün bana güvenip kimseye anlatma diyerek sevgilisinin aptal sürprizinden bahsediyordu.
Nergiz:
-Gercekten boş insanlar,Gizem ile birbirlerini doldurmuslardir.
Ben:
-hiçbiri umrumda değil zaten,Orkun'u düşünmekten başka bir sey yapamıyorum.
Nergiz:
-Seni saf aşık.
Ben:
Neyse kapatıyorum daha Orkun'u düşünmem lazım .
Nergiz:
Yarın güzel şeyler olacak hissediyorum.
Ben:
O zaman iyi geceler hemen yarın olmalı diyerek telefonu kapattım.
Yarın için giyeceklerimi ilk defa geceden hazirlamistim,siyah salaş elbisem, harley cizmeler ve annanemin ordugu bordo atkı .Kesinlikle korse giymeliyim yarın dıye düşündüm. Sabah biraz daha erken kalkip iyice süslendim korseyi de eksik etmeden hazırlanıp çıktım.Her zaman gittiğim yolun başında Gizem ve Çicek duruyordu. Sabah sabah başlıyoruz diye düşündüm beni bekledikleri kesindi ama hiç muhatap olmak istemiyordum.Ikisi gene çok süslenerek rüküş olmayi basarmislardi Çiçek hafif şaşı gözlerini Gözde de yeşil gözlerini dikmis bana ters ters bakıyorlardı.Bir şey yapacaklarından değildi sadece sinirlerini atmak istiyorlardı belli ki hem yapmaya kalksalar bile boyuma ulaşmaları imkansızdı çok uzun olduğumdan degil, 1.73 boyum var ancak onlar çok kısaydı. Hayatımda hiçbir kızla bagira çağıra kavga etmiş değilimdir hiçte sevmem. Yanlarına doğru gittim ve gülümseyerek Günaydın dedim yoluma koyuldum planım işe yaramıştı olayın salaklığı ile seslenememislerdi ki onlar da istemsiz iriligimden korkmuslardir özellikle iki buçuk kiloluk ayakkabılarım yüzünden olabilir..Arkama dönüp baktığımda dershanenin ters istikametinde yüruyorlardi. Ben de yaptığım hareketin komikliğine güle güle yola devam ettim.Son derslere doğru korsenin sıkıştırdığı fazlaliklarim beynime fırlamış gibi hissetmeye başlamıştım.Korseyi çıkarıp çantama fırlattım.Bu bir işkenceydi göbeğimdeki fazlaliklari kapatacağim derken kangren olacaktım.Dershaneden Nergiz ile geç çıkmaya karar verdik. Derslerimizi oldukça aksatmaya başlamıştık ve bu hem ev halkı hem de ogretmenler tarafından fark ediliyordu.Ders çalışma odasına indiğimizde cok az insanın olmasına sevinip cam kenarına yerleştikten sonra ders çalışmaya başladık. Sigara ihtiyacımın ve uykumun bastırmasindan dolayi 1 buçuk saat sonra

Ben:

-Hadi gidelim hadi!

Nergiz:

-Bekle biraz.

Ben:

-Tuvalette gidiyor biraz süsleneyim dedim gülümseyerek .Sabırsızlanıyordum.Makyaj yapıp ,parfüm sıkıp Nergiz'in yanına gittim toparlanmaya başlamıştı.O kadar heycanlıydım ki hadi diyip duruyordum en sonunda dershaneden çıkmıştık kafeye doğru yürüyorduk.Gribim iyice geçmişti sanırım aşık olunca çabuk iyileşiyor insan. Kafeye geldiğimizde Orkun'u göremedim Nergiz'e

-Bak geç kaldık çıkmış işi bitmiş iste

Nergiz:

-Kızım bir sakin ol,geleli 10 saniye oldu içerde falandır.

Ben :

-Geliyor,geliyor dedim .Nergiz hareketlerime gülmeye başlamıştı. Orkun masaya doğru geldi

Orkun:

-Geç kaldınız bugün dedi tam da çıkıyordum dedi

O an cümlesi biter bitmez melankolik şarkılar iç isyanlarım başlamıştı.

Nergiz:

-Ee o zaman gel otur bizimle işin yoksa.İşte bu kızı bu yüzden seviyordum .

Orkun:

-Olur bir işim yok dedi masaya oturdu .

O an gene kitlendim konuşma eylemini unutmuştum.Orkun'nun telefonu çaldı ve masadan kalkıp dışarı çıktı.Kimdi acaba derken Orkun'u izliyordum sevinçten tepindiğini gördüm.Nergize bakıp ne oluyor bakışını attım.

Nergiz:

-hahah bu çocuk niye böyle tepiniyor ki?

Ben :

-Bilmiyorum hadi kapatsın artık.Konuşması biraz uzunca sürmüştü.Daha sonra yanımıza ağzı kulaklarında geldi.

Orkun:

-İş başvurum kabul olmuş.

Nergiz:

- Bu iş nasıl bir iş böyle havalara uçtun.

Orkun:

-Aylar önce başvurduğum bir iş Ukrayna'da ,bir firmanın ulaşım bölümünde çalışacağım Her yıl 3 kişi alıyorlar çok zor eleman alıyor.

Ben :

-Orada mı yaşayacaksın? dedim bu soruyu neden sordum ki sesim titrekliğini almıştır.

Orkun:

-Sağlık testlerinde sorun çıkmazsa evet.Şey bu beklediğim haberdi yarın kutlamaya gidelim mi?

Nergiz

-olur dedi bende kafa salladım tabi ki dedim. Neyi kutluyorduk başlamadan biten aşkı mı? Öküz oturdu derler ama benim içime kamyon tır öküz fil her şey oturdu nefesimi almak bile zor geliyordu.Kutlarız tabi ki senin gidecek olmanı kutlarız. Sonra Yağız çıkageldi selam dedi masaya oturdu.Yakın arkadaş olduklarından bu kadar rahat herhalde diye düşünüyordum.

Orkun :

-O zaman numarınızı alayım yarın görüşmek için dedi bana bakarak .Al tabi bir onu almadın ,o da senin olsun demek istedim içimden.Hem onunlayım diye mutluydum hem gidecek olması üzüyordu.

Ben:

-05...... çaldırırsın beni.

Yağız:

-Nereye gidiyorsunuz?

Nergiz:

-Orkun'nun işe kabul edilmesini kutlayacağız sen gelmiyor musun dedi?

Yağız :

-yoo Orkun bir şey söylemedi.

Orkun:

-Şimdi düşündüm çağırcaktım dedi

Yağız :

-Gelirim ben de dedi.

Sonra Yağız içeri gidip çalışmaya başladı .Orkun da ben de bu durumu ailemle paylaşayım bari diyerek kalkmak için izin istedi sonra hep birlikte kalkmaya karar verdik.Gerçekten eve gitmek istiyordum. Eve girince yatağa fırlatıp evdekilerin duyup duymacağını umursamayarak ağlamaya başladım adete bağırıyordum kapımı kitledim.Anırıyormuşum gibi ses çıkardığıma eminim.Ağlaya ağlaya bir hal olduktan sonra sakinleştım.Annemle babama yıkılmadım ayaktayım imajı vermek istiyordum.İçeride bir kaç boy gösterdikten sonra .Coldplay Yellow şarkısını abartana kadar dinleyip uyumuştum.








Son ŞansHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin