8.

71 15 0
                                    

Yerdə yatırdım.Səslər eşitməyə başlamışdım.Anam bağırırdı.Bir anda anamın yanında olduğumu hissetdim.Artıq anama baxırdım..
Eləmə əclaf! Eləmə ! Toxunma anama! Toxunma!
Anam gözlərimin qabağında təcavüz edilirdi.Anama baxaraq ağlayırdım.Yox Yox ! Ağlamayacaqdım! Özümü toplayacaqdım! Sonrada o cəhənnəmə gedəcəkdim.
Bir anda qışqırıqlar eşitdim.Bu anamin səsi deyildi.Burda başqaları da var idi.Otaqların qapısını bir bir açmaqa başladım.Yox du yoxdu heçnə burda!
Yerdə oturan uşağa baxdım.Uşaq məni görmürdü.Uşaqa baxaraq ağlamağa başlayırdım.Ayağımın altından səslər eşitdim.Kimsə taxtaya vururdu.Aşağı əyildim.Taxtanı qırmaqa başladım.Taxtaya təpik vurmağa çalışdım ama fayda etmirdi.Heçnə təsir etmirdi.Artıq burdan çıxmaq istəyirdim.Həkimin son sözlərini eşitmişdim.Yoxsa doğurdanmı burda qaldım? Burda qalmaq istəmirəm..Anamın çəktiyi əziyyəti görmək istəmirəm.Evə getmək istəyirəm.Evə getmək istəyirəm!
Həkim:"Məni eşitdiyini bilirəm..ama bu eşitmək fayda etmir"
Həkim:"Burdan çıxmağı bacarmalısan və özüvə inanmalısan"
Həkim:"1 həftə sonra yenə gələcəm"
Çıxa bilmirəm! Olmur! Bu lənət yerdən çıxmağı bacarmıram.Ətrafıma baxdım.Artıq o uşaq orda oturmurdu.Uşaqın ayağı zəncirə bağlı deyildi.Ətrafıma baxdım.Uşaqın yanına yaxınlaşdım.Uşaqın gözlərində dərin mənalar var idi.Uşaq olsada sanki böyük idi.
Tak-tak! Qapı çalmağa başladı.Bu o kişi idi.Əllərim titrəməyə başladı.Əlimdə olsa və ya gərçək olsam onu burda boğaraq öldürərdim.Şərəfsiz birisini öldürmək günah deyildi.İçəri girərək əlində ki, jurnalı o oğlanın qabağına atdı.
Kişi:"Murad bunları sənin üçün hazırladım"
O oğlanın adı demək Murad imiş.Murad..Bu oğlan tanıqım birinə çox bənzəyirdi..Çox sakin biri görsənsə də deyəsən bu uşaq o kişinin oğlu idi.İnşallah oğlu deyildir.
Murad isə bir jurnala birdə o kişiyə baxdı.Sonra bir anda gülümsədi.
Murad:"Bunlar nədi belə?"
Kişi:"Artıq mənim sənətimi sən edəcəksən!"
Murad isə hələdə baxmağa dəvam edirdi.Nə deyirdi bu şərəfsiz?
Kişi:"Bu axşam sən kişi olacaqsan"
Murad:"Necə yəni?"
Kişi:"Bu axşam bu jurnalda seçtiyin qızı sənin üçün gətirəcəm"
Murad:"İstədiyim qızı?"
Kişi:"Hansı qızı seçsən o sənin olacaq sonrada bizim meyidimiz !"
Murad tez bir qızın üzərinə əlini qoydu.Sonrada başını aşağı saldı.
Kişi:"Atan olmasamda , mənə oxşamısan .Sənində belə qızlardan xoşun gəlir!"
Bu şərəfsiz nə edirdi belə? Allahım düşündüyüm şey olmasın.Bu adam bu oğlanı özü kimi edəcək.Nə aclafsan sən! Əlimdən bişey gəlmir..Bunlara baxa bilməyəcəm..
Ama tək bildiyim bişey var.Bu oğlan o kişinin uşaqı deyil.Onun qanından deyil.
Kişi otaqına getdikdən sonra Murad da ayağa qalxaraq öz otaqına getdi.Mən isə tez Muradın otaqına girdim.Murad qorxaraq divanın altında ki, qutunu çıxartdı.Qutunun içindən çanta çıxartdı.Bu qadın çantası idi.Mən isə hələ niyə belə etdiyini anlamırdım.Çantaya biraz baxdıqdan sonra içində ki, şəkili çıxartdı.Şəkildə Ana və oğul qucaqlaşmışdı.Bu şəkil? Bu Bu Mənim dostum Muradın Ölü olan anasının şəkili idi.
Yoxsa? Bu Muraddı.! Tapdım ! Bu Murad idi.
Bu mənim dostum olan Murad dı! Xatırla Melisa xatırla..

9 ay əvvəl
Muradla cafedə oturmuşduq.Murad əlində ki şəkilə baxıb ağlayırdı.Muradın gözləri dolsada üzə vurmurdu.
Mən:"Hərşey düzələcək ,dərt eləmə"
Murad:"Nəyi dərt eləməyim? Sən bilirsən mən nələr yaşamışam?"
Mən:"De bilim anlat mənə!"
Murad:"İnanki anlatsam məndən qorxarsan!"
Mən:"Belə danışma."
Murad:"Hərşeyin bir bədəli var!"
Deyib qalxdı.Qaçaraq cafedən çıxdı.

2 il əvvəl
Aydanın evindəydim.Söhbət edirdik.
Aydan:"Neçə vaxtı Muradı görmürəm"
Mən:"Necə görmürsən? Bəlkə qaçırtmısan onu özündən"-deyib gülməyə başladım.Aydan isə ciddi baxış aldı.
Mən:"Bəlkə başını qatmağa harasa gedib? Yəni bəlkə tək olmağa ehtiyacı var?"
Aydan:"Hər idmandan çıxdığı an görsənmir,1 həftə sonra görürəm yalnız onu"
Mən:"Cavabı çox asantdı."
Aydan:"Nədi?"
Mən:"Çünki idmanımız həftədə 2 gün olur və.."
Aydan:"Gördün ? Həftədə 1 dəfə idman olsa deyərəm hə! Ama həftədə 2 gün olur və oda 2 dəfə gəlmir yəni 1 dəfə gəlir"
Mən:"Nə demək istəyirsən"
Aydan:"Deməyim odu ki bu neçə ildi həmişə 1-2 həftələrlə gözümüzə görsənmir!"
Mən:"Boş boş danışma başqa söhbət elə"
Aydan:"Onu izlədim"
Mən:"Hə?"
Aydan:"Uzağ olduğundan gedə bilmədim çünki şəhərdən uzaq yerə məni göndərmirlər"
Mən:"Tək getdin?"
Aydan:"Gözləri kor olan adam yalnız o qədər yolu gedə bilmir"


4 ay əvvəl
İdmanım başa çatmışdı.Üzgüçülük olduğundan su xlorluydu.Duş almağa ehtiyacım var idi.Duşa girdim.Tam çimirdim ki, qapının arxasında kiminsə olduğunu hissetdim.Ayaqları görsənməyə başladı.
Mən:"Kim var orda?"
Mən:"Kimsənsə çəkil ordan yoxsa qışqıracam!"
Bu idman kursunda Murad da var idi.Muradı çıxışda gördüm.Ayaqqabısı gözümə dəydi.
Mən:"Duşda məni izləyən sən idin?"
Murad:"Yox xəstəsən bu nə söhbətdi?"
Mən:"Yanlış anlamışam yəgin"

Xatirələrdən tez ayıldım.Bu o Murad idi.Bu o idi.Allahım ona görə həmişə ayaqları yara-yara idi.Muradı tapmalıydım ama öncə burdan çıxmalıydım.
Əgər Murad Adsız Adamdısa? Ya o diski Aydana Murad göndəribsə? Allahım başım çox qarışıqdı.Onda demək ki, Adsız adam Murad dı! Tapdım!
Ama niyə mənimlə bu qədər əlaqədər olurdu? İlk öncə burdan qurtulmalıydım.
Hələ də şəkilə baxan Balaca Murada baxdım.Murad şəkili baxdıqdan sonra yerinə qoydu.
Kişi:"Murad!"
Murad ayağa qalxaraq o kişinin yanına getdi.Mən də arxasıyca getdim.
Murad:"Nə olub?"
Kişi:"Sənə deməmişəm o otaqı açma?"
Murad:"Otaq? Hansı 666?"
Kişi:"Mənə bax uşaq! O otaqa yaxın durma! Yoxsa o dəfədə ki kimi belivə od qoyaram!"
Murad:"Ordan səslər eşidirəm! Səslər gəlir!"
Kişi:"Səs zad gələ bilməz!"
Murad:"Niyə mənə inanmırsan?"
Kişi:"Otağıva get! Qapını bağla"
Kişi sərtcə qapını vuraraq çıxdı.
Saatlar keçdikcə Muradın çarəsizliyi göz önündə idi.Murad yeməyi bilə qorxaraq yeyirdi.Ona baxdıqca yeni Murad necə dəyişilib o yadıma düşürdü.
Bir anda səslər eşitdim.
Həkim:"Bu gün necə hiss edirsən bilmirəm ama burdakilər sənin üçün darıxıb"
Həkim:"Anlayıram 1 il komada qalmaq çox acı birşeydi"
Həkim:"Atanda sənin üçün darıxır"
Həkim:"Artıq bilirsən yəgin,astral səyahətdə günlər saatlar tez keçir"
Həkim:"Yenə gələcəm"
1 il?

SeçilmişlərWhere stories live. Discover now