Seçilmişlər

10.

Qaçmağa başladım.Ağacları geridə qoyduğumu hiss edirdim.Murad isə arxamda yox idi.Muradı unutmuşdum.Tək dərdim canım idi.Aydana olanların mənim başıma gəlməsi idi.Aydanı o halda görüncə ona çoxda acımadım.Gözləri açılmışdı ama mənə görmürəm deyirdi.Tək mənə yox anasına da bunları deyirdi.
Həyatımdan Aydan adlı şəxs silinmişdi.Artıq vicdan əzabı çəkmirdim.Onun gözləri görürdü.Mın ona heçnə etməmişdim.Fikirlərimdən ayrılıb olduqca bərk qaçmağa başladım.Murad çox yaraşıqlıydı ..
Onu düşünmə vaxtı deyil Melisa!
Sənin ilk görəvin o Düşərgəyə getməkdi! Adsız Adam olan Muradı tapmışdım.Sıra o Düşərgə idi.
..
Səhər yorqunlukdan gözlərimi aça bilmirdim.Göz qapaqlarım ağrıyla açılırdı.Yerimdən qalxdım.Güzgüdə özümü tanıya bilmirdim.Saçlarım dağınıq gözlərim isə əyilmişdi.Saçlarımı arxaya yığıb aşağıya düşdüm...
Aydan:"Hə neyniyəcəyik burda?"
Murad:"Üzr istəyirəm"
Aydan:"Nə üçün?"
Elə qışqırdım ki, hərkəs mənə baxdı.
Unuda bilmirəm! unuda bilmirəm bu səhnəni!
Hələ Muradı heç unuta bilmirəm..
Əlbətdə unuda bilməssən o Qatildi!
Atasının yolunu bəlkədə gedirdi.Astral da olduğumda niyə kömək edirdi qıza? Keşki görə bilsəydim o səhnəni..
Atam süfrədə oturmuşdu.Yanında da ögey anamla, qızı oturmuşdu.
Atam:Nə olub bu nə səsdi?
Mən:"Şey.."
Ayla tez sözə girdi.Ondan bu hərəkəti gözləmirdim.
Ayla:"Orda böcək gördü deyəsən"
Mən:"Hə hə düz deyir orda böcək var idi"
Kamilə:"Qızım gəl süfrəyə"
Allahım bu qadınnə yaltağ idi.Atamın yanında necədə özünü göstərirdi.Dodağlarını büzməyinə baxdım.Atam isə göz ucuyla ona baxırdı.Süfrəyə oturdum.Səs eşitdim.Bu səs mənim telefonumun mesaj zəngiydi.Mesajı oxumaqa başladım.Bu nömrəni tanımırdım.

"Melisa mənəm Murad,bu gün səni bir yerə dəvət edəcəm ora gəl"

Ah! Ürəyimə qorxu gəldi.Məni görmüşdü.Ona görədə arxamca qaçmırdı.Neyniyəcəm mən indi?
Həm onunla görüşmək,həm də görüşməmək istəyirdim.
Melisa görüş! Görüşmə! Qərar vermək lazım idi.Görüşəcəm! Ona hamsını danışacam.Oda mənə dəstək olacaq.Bu söhbəti ona danışacam.Danışmasam bilə bilirdi onsuzda hər şeyi.
Mən:"Bitirdim yeməyi"
Kamilə:"Nə yedin ki, heçnə yoxdu qabağında?"
Mən:"İşim var"
Deyib köhnə otaqıma qalxdım.Bu otaqı o Ayladan aldığım üçün çox sevinirdim.
Güzgünün qabağına keçdim.Özümü gözdən keçirdim.Saçlarımı açtım.Saçlarım çox düzənsiz idi.Bir şalvar köynək seçdim və onu yatağa atdım.Hazırdım!
Qapı açıldı.Ağzında Sakqız çeynəyərək içəri girən Aylanı gördüm
Ayla:"Təhmin etmişdim"
Mən:"Nəyi?"
Ayla:"Görüşə gedirsən"
Mən:"Nə görüşü?"
Nə görüşü Melisa? Sən qatilnən danışmağa gedirsən! Bu nə saç bu nə sevinməkdi? Niyə sevinirəm mən!
Ayla:"Görüşə bu cındır paltarnan getməyivə imkan yarada bilmərəm"
Mən:"Bu nə danışıqdı? Mən nə istəsəm onu giyinərəm!"
Ayla:"Səndən zəhləm gedir ama mən geyim konusunda çox diqqətliyəm"
Mən:"Seçtiklərim pisdi?"
Ayla:"Əlbətdə pisdi! Bu köynəyin rənginə bax"
Mən:"Bu sualı sənə sorduğum üçün özümə nifrət edirəm! Nə giyinim?"
Ayla:"Mən səni hazırlayacam"
Gözlərim üzüm dəyişməyə başladı.Artıq qabağımda Melisa yox idi.Saçlarım buruqlaşdı.
Ayla:"Hara gedirsiz?"
Mən:"Soruşmağı yaddan çıxarmışam!"
Ayla:"Xəstəsən? Soruş ona görə nəsə geyindirək sənə"
Telefonumu aldım.Çox həyəcanlanırdım.Özümü qəribə hiss edirdim.Mesajı yazmağa başladım
"Murad biz harada saat neçədə görüşürük?"
Yazdıqdan sonra Aylanın üzünə baxıb gülümsədim.
Ayla:"Elə fikirləşmə ki, mən səni çox istəyirəm sadəcə səni o gündə görmək istəmirdim"
Mən:"Yardımın üçün doğurdan da çox saol"
Cavab mesajı gəlmişdi.Tələsərək baxdım.Üzümü qaldırdım.
Mən:"Restorana!"
Ayla:"Onda paltar giyindirək sənə"
Saatlar keçdi.Artıq özümü aynanın qabağında görürdüm.Əlimi üzümdə gəzdirdim.Üzüm çox dəyişmişdi.Aylaya baxdım və gülərək dedim.
Mən:"Özümü tanımıram"
Ayla:"Rətdol get"
Ayla otaqı tərk etdikdən sonra Nəzrinə yığıb hər şeyi danışmışdım.
Nəzrin:"Yox onunla görüşməyə gedə bilməzsən!"
Mən:"Gedəcəm ! Nə olursa olsun"
Nəzrin:"O təhlikəli birisidi"
Mən:"Vecimə deyil!"
Nəzrin:"Onun adına olunmuş ev tapdım"
Mən:"Hə?"
Nəzrin:"1 həftə bundan qabaq o evi alıb,yəni ora gedəcəm"
Mən:"Sən xəstəsən?"
Nəzrin:"Sən onunla görüşəndə məndə onun evini ziyarət edəcəm"
Mən:"Nəzrin!"
Nəzrin:"Mənimlə əlaqə saxla"
Telfonu çantama qoydum.Atama dostlarımla görüşəcəm deyib evdən çıxdım.
Restoran olduqca böyük idi.Taksidən çıxdım.Ayağımı yerə qoydum.Hərkəs mənə baxırdı.Əlbətdə Bu Melisanın Gücü idi! Mən diyəsən əsas səbəbi unuturam..Melisa sən bura Murada hər şeyi danışmağa gəlmisən! Onu sevməyə deyil! Yox mən qatili sevmirəm.Restoranın girişinə doğru getdim.Restoranda heçkim yox idi.Gözlərim Muradı axtardı.Muradı görmüşdüm.Sərt görünüşüylə diqqət çəkirdi.Kiprikləri olduqca gözəl idi.Onu ilk dəfə belə görürdüm.Mənə baxım ayaqa qalxdı.Əlimdən öpdü.
Allahım o əlləri çox böyük idi.
Əllərim titrəyirdi ama göstərmirdim.
Başım dönmüşdü.Ayaqlarım titrəməyə başladı.
Ah..Gözlərimi açtım.Murad o bərk əlləriylə tutmuşdu.Aman Allahım!
Muradın üzərinə yıxılmışdım.Murad mənə baxdı və gülümsədi.
Murad:"Yaxşısan?"
Sənin qollarında pis olmaq olar?
Mən:"Hə"
Murad:"Onda oturaq?"
Mən:"Oturaq"
Murad:"Sənlə elə şeylər danışmalıyam ki"
Mən:"Danış"
Murad:"Biraz yemək yeyək sonra"
Mən:"Aydan eşitsə görüştüyümüzü səninlə danışmaz"
Bilərək demiştim bunu Hə! Belədə dəvam!
Murad:"Nə eşitmək istəyirsən?"
Mən:"Səncə?"
Murad:"..."
Mən:"Bax yanlış anlama ama o mənim dostumdu və səni sevir.Əgər bilsə belə oturmuşuq,səf başa düşər"
Murad:"Səf başa düşsün"
Mən:"Niyə heçkim yoxdu burda?"
Murad:"Sənin üçün buranı bağlatdırmışam"-deyib gülümsədi. Gülümsəməyi çox gözəl bacarır.
Danışmayıb saçımı qulaq arxasına atdım.
Murad:"Nə yiyək?"
Mən:"Sən Seç"
Bir müddət güldük əyləndik.Yeməklərimizi də yedik.Vaxtımız çox tez keçirdi.Hər dəfəsində gözlərinə baxırdım.Nəzrinə mesaj yazmaqa başladım.

"Hər şey yaxşıdı, mənim üçün xüsusi yer bağlatdırıb,əftarımda heçkim yoxdu.Yalnız o və mən"

Mesajı göndərdim.
Mən:"Doydum"-deyib güldüm.
Murad:"Artıq suallarımı verə bilərəm?"
Allahım neyniyəcəm?
Mən:"Buyur"
Murad:"Dünən  gecə hardaydın?"
Mən:"Mən Mən evdəydim"
Murad:"Evdəydin?"
Mən:"Hə evdəydim! Niyə bunları soruşursan?"
Murad:"Niyə məndən gizlədirsən?"
Bir anda telefonuma zəng gəldi.Murad əlimdən tutub saxladı.
Murad:"Bu gecəni heçnə pozmasın"
Mən:"Yaxşı"
Zəng vuran Nəzrin idi.Nəzrin yenə yığdı ama açmadım.Murada baxırdım ki, mesaj gəldi.Mesajı göndərən Nəzrin idi.

"Çıx ordan! Hamsı tələdi! Görmürsən sizdən başqa heçkim yoxdu ətrafda? Tez ol çıx ordan! Sırada ki, qurbanı sənsən! SƏN!"
Telefonu sərtcə stola qoyub Murada baxdım.
Ayağa qalxdım.Qaçmaqa başladım.
Murad:"Hara?!"
Mən:"Aç qapıları çıxmaq istəyirəm!"
Murad:"Olmaz!"
Mən:"Aç deyirəm!"
Cavab vermədi.Murad üzərimə gəlirdi.Murada baxaraq yanımda ki tualetə girib qapını kitlədim.Telefonum? Allahım! Telfonumu stolda qalmışdı.
Murad isə qapını sərtcə döyürdü.
Murad:"Aç qapını!"
Mən:"Polislər gəlirlər! Məni rahat burax!"
Pəncərə var idi ama çox balaca idi.Burdan qaçmam imkansızdı.
Qapı açarla açıldı.Murad içəri girməyə başladı.
Mən:"Mənə yaxınlaşma!"
Murad isə üzərimə gəlirdi.Borudan gələn suyu Muradın üzərinə tutdum.
Dayanmadan üzərimə gəlirdi.
Mən:"Yaxınlaşma!"
Əllərimdən tutdu və məni divara yapıştırdı.Əlimdəki boru yerə düşərək üzərimizə tökülürdü.
Onun dodaqları mənim dodaqlarıma dəydi.

Yorumlarınızı gözleyirem