Seçilmişlər

11.

Mən:"Evə getmək istəyirəm"
Muradın gözlərinin içinə baxırdım.O isə mənim dodaqlarıma baxırdı.Nə etmək istəyirdi bu? Murad məndən uzaqlaşdı.Mən isə yanından sərtcə uzaqlaşaraq qaçdım.Qapılar çoxdan açıldıqından restorandan qaçmam rahat oldu.
Nəzrin:"Nə ? Sənin başın xərəb olub?"
Mən:"Biraz yavaş danış! Anan eşidəcək!"
Nəzrin:"Xəstəsən? O adam qatildi! Səndə onun oyuncağı!"
Mən:"Bəsdi!"
Nəzrin:"Dost acı deyər"
Mən:"Nəzrin mən ona qarşı nəsə hiss edirəm"
Nəzrin:"What! Bircə bu qalmışdı onuda etdin"
Mən:"Sevmək günahdı?"
Nəzrin:"Onu sevmək günahdı"
Mən:"Neyniyəcəm indi?"
Nəzrin:"Hamsını öyrənmişəm"
Mən:"Hə denən nə oldu"
Nəzrin:"Onun adına 5 gün öncə alınmış Evi tapdım"
Mən:"Hə?"
Nəzrin:"Evə Mənim gizli açarımla girdim"
Mən:"Atmamısan o açarı? Sənə demiştim bu işi burax!"
Nəzrin:"Onun yeri deyil ! Evdə şəkillər və üstü işarələnmiş qanlı şəkillər var idi"
Mən:"Sonra?"
Nəzrin:"Sənin şəklivin üstündə də qanlı ləkə varidi!"
Mən:"Hamsını düşünəcəm və nə olur olsun o lənət düşərgəyə gedəcəm!"

Gözlərimi bağladım və özümü yuxuya verdim.Nəzrin gilin yataqları çox rahat olduğundan tez yatdım.
Ayaqa qalxdım.Gözlərim açılmırdı.Gözlərimi qırparaq ətrafa baxdım.Bura hara idi? Hardaydım mən? Hər yer çəmənlik idi.Qabağımda o evi görmüştüm.Bu o ev idi.Astral səyahətdə getdiyim ev idi.Evə uzun sürə baxdıqdan sonra içəri girdim.Dərin nəfəs aldım.Qapını açtım.Yerdə hamilə qadın oturmuşdu.
Özünü görmürdüm.Biraz daha yaxınlaşdım.
Bu nə idi? Hər yeri yanmışdı.Üzü tamam örtürmüşdü.Qarını da yanmışdı.Hamilə idi ama bu mümkün deyildi.Bu qədər yanaraq çürümüş qadın bətnində uşaqı saxlaya bilməzdi.Arxadan polislər və xəstəxana işçiləri gələrək qadının qabağına keçdi.
Polis:"Neçə vaxtdır burdadı?"
Həkim:"Görünüşə görə 1 həftədən çox"
Polis:"Qadın ölüb?"
Həkim:"Görünüşə görə hə"
Polis:"Ama bu mümkün.."
Həkim:"Bizdə bunu bilirik ama necə olub bilmirəm"
Polis:"Uşaq yaşayacaq?"
Həkim:"Hə"
Gözlərimi açtım.Yuxuda olanları xatırladım.Mən o düşərgəyə getməliydim.Aydan gildə hamı yatmışdı.Telefonumu alaraq Murada zəng vurdum.Açmırdı! Əlbətdə bu vaxtı bəzi insanlar yatırdı.Yenə zəng vurdum.
Mən:"Alo?"
Murad:"Hə Melisa"
Mən:"Görüşə bilərik?"
Murad:"Yox işlərim var bugün uzaq yerə gedəcəm"
Mən:"Bəs haçan görüşək?"
Murad:"Hə hə Turalında adını yazın oda aftobusda olacaq"
Mən:"Nə?"
Murad:"Səninlə deyiləm"
Mən:"Yaxşı onda"
Murad:"Saol"
Telefonu yerə qoydum.O düşərgəyə getməliydim və bu yoluda mənə Murad göstərəcək! Bəlkə də o aftobus o düşərgəyə gedirdi?
Nəzrin gildən uzaqlaşaraq evə getdim.Bizdə də sadəcə Kamilə oyaq idi.Məni gördü ama üzümə baxmadı.
Kamilə:"Hardaydın?"
Mən:"Nəzrin gildə"
Kamilə:"Mənə niyə xəbər verməmisən?"
Mən:"Sənə xəbər verməliydim ki? Mən atama mesaj atmışdım"
Kamilə:"Bu evin bir böyüyü var! Oda mən!"
Mən:"Neynəməyə çalışırsan?"
Kamilə:"Mən deyəcəyimi dedim"
Mən:"Mən otaqıma çıxıram"
Yanından çəkilirdim ki, əlimdən tutaraq məni saxladı.
Kamilə:"Qızım sənə çox gözəl ad günü hədiyyəsi hazırlamışıq"
Mən:"Nə deyirsəne sən?"
Atam:"Qızım Kamilə sənə hədiyyə hazırlayıb"
Mən:"Çox saolsun ama mən hədiyyə zad istəmirəm"
Atam:"Səni və dostlarını gəzdirmək üçün aftobus tutmuşuq,bütün meşələri zadı gəzəcəksən"
Mən:"Nə aftobus?"
Kamilə:"Hə qızım"
Otaqıma qaçıb qapını bağladım.Bundan pis hədiyyə ola bilməzdi.Aftobus deyərkən ağlıma Murad və o düşərgə gəldi.
1-2 saat bütün tanışlarımda Tural adlı oğlanı axtardım.Mənə nömrə vermişdilər.Tez həmin nömrəni yığdım.
Mən:"Alo?"
Tural:"Kimdi?"
Mən:"Salam sən düşərgəyə gedəcəksən?"
Tural:"Nə düşərgəsi? Narahat eləmə məni!"
Üzümə telefonu bağlamışdı.O düşərgəyə getməliydim! Nə olursa olsun! Telefonum zəng çaldı.Zəng vuran Murad idi.Tez telefonu açdım.
Murad:"Melisa"
Mən:"Hə?"
Murad:"Düşərgəyə gəlmək istəmirsən? Şey...dostlarınlada gələ bilərsən"
Mən:"Hansı düşərgəyə ?"
Murad:"Təzə açılıb, adını bilmirəm"
Mən:"Yaxşı"
Murad:"Hə hazırlan onda səhər çıxacayıq"
Telefonu yatağa atdım.Bəli ! Dediyim kimi o düşərgəyə gedirəm! Melisa bəlkədə ölümüvə gedirsən..
O düşərgəyə atamın mənə hədiyyə etdiyi 1 günlük aftobusla gedə bilərdim.
İndi isə tək dərdim o aftobusa kimin minməsiydi.
Mən atama və ögəy anama baxaraq yalvarırdım.
Mən:"Ata yalvarıram!  Düşərgəyə getmək istəyirəm! Dostlarımla
Kamilə:"Nə oldu? Bəyənmirdin bizim hədiyyəmizi"
Mən:"Ata sadəcə 1 həftəlik olarıq orda həm də  ad günümü orda keçirə bilərəm"
Atam mənə biraz baxdıqdan sonra gülümsədi.Onu qucaqlamaqla yetindim.Düşərgəyə gəlməsi üçün məktəbdən çox uşaqı çağırmışdım.Əvvəlki sinif yoldaşlarım məni qırmazdılar.
Parkdaydım.Aftobusumun qabağında dayanmışdım.Dərin düşüncələrə girdim.Görəsən Atam bu aftobus üçün 1 günlük nə qədər verib? İnşallah gələndə bizi Murad gətirər! Murad..
Əllərimlə üzümə yavaşca vurdum.Ora sevgilinlə vaxt geçirməyə getmirsən! Ora gərçəkləri öyrənməyə gedirsən.
Murad və dostları öz aftobusundan düşdülər.Murad mənim aftobusuma yaxınlaşırdı.Allhım üzərimə gəlir..
Murad:"Dostların hanı?"
Mən:"Bilmirəm? Gələrlər indi"
Üzümü döndərdim.Bu nə idi?
Yox yox! Ayla və Nəzrin ! Arxalarında da danışmadıqım dostlarım.
Ayla o iyrənc ağzı ilə saqqız çeyniyərək mənə yaxınlaşdı.
Murad:"Orda görüşərik"
Başımı hə mənasında salladım.
Mən:"Burda nə işiniz var ?"
Ayla:"Bizə niyə xəbər etmirsən?!"
Nəzrin:"Düz deyir! Mən sənin yaxın dostunam amma sən o köhnə sinif yoldaşlarıvı aparırsan"
Mən:"Nəzrin! Bura səni gətirmədim çünki .."
Nəzrinin qolundan tutdum və yanıma gətirdim.
Mən:"Nəzrin bura təhlükəlidi!"
Nəzrin:"Sən harda mən orda!"
Mən:"Çıxın evinizə gedin!"
Nəzrin:"Artıq aftobusda yerimi seçtim"
Dedi və yanımdan ayrıldı.Arxada ki, digər dostlarıma baxdım.Gələnlər arasında Aysel Və Fidan da var idi.
Fidan qabağa gələrək danışmağa başladı.
Fidan:"İnan sənə görə gəlməmişəm"
Ayseldə aftobusa mindi.Artıq hamı aftobusdaydı.Mən isə aftobusda öz yerimi seçərək oturdum.Aftobus hərəkətə keçdi.
Böyük yol var qabağımda! Ya öləcəm yada öldürəcəm! ...

Bölüm biraz gecikdi.Üzürlü sayın.
Tez tez yükləməyə çalışacam.