Chapter 18 : It was only just...

13 0 0
                                    

Chapter 18

       Raffy’s POV

            Bigla akong napatayo. May naririnig kasi akong umiiyak. Nako! Wag naman po sana. T.T Ha? Alexa? Umiiyak siya? Aish! Anong gagawin ko? Umiiyak ang babaeng pinakamamahal ko? Bakit ba siya umiiyak? Ayoko ng ganyan, lalo na pag nakikita siyang umiiyak.

            “Bakit ka umiiyak?” tanong ko. Pinapatahan ko na siya.

            “….” Iyak lang siya ng iyak. Ayaw niya sumagot. Basta iyak lang siya ng iyak. Kakainis ah! >.<

            “Ano ba problema?” tanong ko ulit tapos umiling siya.

            “Kasi… ano kasi eh…” ayan lang sagot niya.

            “Ano nga? Anong problema? Bakit ka umiiyak?”

            “…” ayan, iyak lang.

            “Sige alam ko na. Astig! Nalaman ko kahit iyak ka lang ng iyak.” tapos bigla siya tumawa. -_- Baliw to.

            “Kasi Ross Rafael eh.” Ross Rafael? Tinatawag lang ako niyang Ross Rafael pag seryoso siya. Ano kaya to? Kinakabahan ako. T_T

            “Oh bakit Maegan?” ayan, bumawi ako. Hahaha! Tinatawag ko yang Maegan pag galit ako sa kanya o kaya seryoso din ako.

            “Ano kasi… Letse! Ang hirap naman neto eh.” Tapos umiyak na naman siya. “Natatakot ako.”

            “Saan? Naguguluhan na ko Maegan.”

            “Sa pwedeng mangyari.” Tapos tinitigan niya ko. Eye to eye. Natatakot ako. K*ngina! -_-

            “Ano bang nangyari?! Ano ba yan?! Sabihin mo na!” lumuhod ako sa harap niya tapos hinawakan niya mga kamay ko.

            “Rafael, I’m pregnant.” WHAT THE FVCK?!

            “Ano?! Ha? Panong nangyari yan? Si Alex ba?! Putek!” Parang naguho yung mundo ko at mga pangarap ko. T*ngina! Ako dapat daddy niyan. Ako dapat mapapangasawa niya! Ano ba to? Nagkanda-letse letse na ang lahat. Shehet! >.<

            “Joke!” bigla niyang hirit. Napaupo ako. Ano ba tong babaeng to? Siraulo na yata? -_-

            “Alexandria! Pinaglololoko mo ko. Ano ba?” naiinis na ko sa ginagawa niya ah.

            “Joke lang yun. Asa ka naman noh. Ayoko pa.”

            “Eh ano iniiyak-iyak mo?”

            “Natatakot nga kasi ako.” Ayan umiiyak na naman siya. Pagka-uwi namin bukas sasabihin ko kela tito na dalin sa mental tong babaeng to.

            “San ka ba kasi natatakot? Sabihin mo na sakin.”

            “Sayo.” Ha?

            “Sakin? Halimaw ba ko?”

            “Rafael, look me in the eye. Isang tanong, isang sagot.” Bigla na naman niya hinawakan yung mga kamay ko.

            “Oh ano yun?” This is it! Ano kaya to? Na-eexcite ako na natatakot. Psh.

            “May dumi ba ko sa mata?” hinatak ko yung mga kamay ko sa pagkakahawak niya. Badtrip to!

If I ain't got youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon